tęskno ‎– mi (2018)

1 	wymówka 	
2 	łeb 	
3 	razem (feat. Duit)	
4 	kombinacje 	
5 	mapa 	
6 	z chaosu 	
7 	galop 	
8 	lawina 	
9 	uszy 	
10 	zwyczajna 	
11 	mięsień 	
12 	układ sił

Arranged By – Hania Rani
Cello – Dobrawa Czocher (tracks: 9), Zuzanna Stradowska
Double Bass – Staszek Czyżewski
Viola – Mateusz Wasiucionek
Violin – Kornelia Grądzka, Paulina Kusa
Vocals, Piano, Synthesizer – Hania Rani
Vocals, Violin – Joanna Longić

„Mi” to tytuł debiutanckiego albumu Tęskno – projektu wokalistki Joanny Longić i pianistki Hani Raniszewskiej. Składa się na niego zbiór piosenek z autorskimi tekstami w języku polskim i muzyką, która stara się wymknąć podziałowi na znane gatunki i style, łącząc brzmienia akustyczne z nowoczesnymi. Okrzyknięty jednym z najbardziej obiecujących projektów 2018 roku, zespół po zaledwie roku istnienia ma na koncie występy m.in. na Open’erze, Slot Art Festivalu czy Transatlantyku oraz wyprzedane koncerty klubowe. ---mystic.pl

Atmosfera kompozycji na debiutanckim albumie tęskno zdaje się być zawieszona gdzieś pomiędzy spokojem, a przejmującą melancholią, dawkowaną jednak z umiarem.

Każdy z utworów, cytując fragment fantastycznego Łba, uderza w czuły punkt i w mniejszym lub większym stopniu urzeka swoim klimatem, autentycznością i prostotą. Hania Rani to wspaniała pianistka, a instrumenty smyczkowe, tak ważne dla brzmienia tęskna, wprowadzają specyficzny klimat, korespondujący zarówno z nazwą projektu jak i napisanymi przez Joannę Longić tekstami. A te, pisane specyficznym, chwilami pełnym metafor i niedopowiedzeń, językiem poetyckim brzmią bardzo świeżo. Można zastanawiać się ile zawarto w nich osobistych historii, ponieważ wszystkie są bardzo uniwersalne, a w połączeniu z melancholijnymi i pełnymi delikatności piosenkami, dobrze oddają wątpliwości, tęsknoty i pragnienia większości ludzi.

Każdy aranż brzmi pięknie i słychać kompozytorski sznyt. Hipnotyzująca Wymówka zdaje się być deklaracją dążenia do celu i również nienachalnie do tego motywuje. Singlowe Razem, Kombinacje i Mapa mają w dużo uroku, a instrumentalizacje w Galopie zdecydowanie działają na wyobraźnię. Charakter utworu wytwarza też dziwny niepokój. Przyjemnie delikatna piosenka Uszy przykuwa uwagę fragmentem Mimowolnie porywa mnie dźwięk / Wszystko jemu oddaję. Mimo czarującej melodyjności każdej z tych kompozycji, zawarto w nich również wiele smutku, najlepiej wyrażonego w Lawinie i Układzie sił, ostatnim utworze na wydawnictwie. Całość jest niesamowicie klimatyczna.

Mi to bardzo spójna płyta pełna prześwietnych kompozycji. Wszechobecne w utworach liryczność, wdzięk, nastrojowość i melancholia tworzą niesamowicie melodyjne i klimatyczne dźwiękowe obrazy. ---Mateusz Stypuła, nadmiernysmutek.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back