Słodki Całus od Buby - Nie ma rzeczy niemożliwych (2003)

1. Powitanie 
2. Miasto którego nie znam 
3. Wróżby 
4. Całkiem sporo 
5. Takie życie 
6. Jeszcze jeden wiersz do ciebie 
7. Pociągi 
8. Środa 
9. Nie ma rzeczy niemożliwych 
10. Zawsze odchodzą 
11. Jano
12. Raz do roku 
13. Nasza miłość 
14. Pańska 7/8/2 
15. Piosenka turystyczna II

Krzysztof Jurkiewicz - gitara, harmonijka, śpiew 
Mariusz Kamper - gitary, śpiew 
Jarosław Medyński- harmonijka ustna 
Mariusz Wilke - gitary 
Jacek Jakubowski – akordeon
Adam Skrzyński-Paszkiewicz – perkusja

Rzadko zdarza się recenzentom, by pisali o płytach, przy których rejestrowaniu sami byli. Właściwie jest to możliwe niemal wyłącznie w przypadku albumów koncertowych, lub w przypadku dziennikarzy zaprzyjaźnionych z zespołami. W tym przypadku chodzi o płytę koncertową zarejestrowaną pewnego wrześniowego dnia na zewnątrz nadmorskiej restauracyjki "Wielki Błękit" w Gdańsku. Od razu zaznaczę że materiału słucha się dość przyjemnie, choć realizacyjnie nie są to nagrania idealne.

Płyta koncertowa zawiera w dużej mierze piosenki nowe i dotąd niepublikowane. Jest to właściwie pierwsza płyta CD zespołu dostępna w szerokim obiegu (wcześniej funkcjonowała w tej formie debiutancka kaseta, pozostałe materiały były płytami kolportowanymi przez zespół raczej jako materiał promocyjny), jednak dobór materiału jest tu dość starannie przemyślany. Przede wszystkim znajduje się tu sporo piosenek dość nowych, jak choćby "Pociągi", "Jano", czy tytułowe reggae "Nie ma rzeczy niemożliwych". Znajduje się tu też sporo przebojów grupy SCOB, piosenek dobrze znanych publiczności (co słychać!!), jak "Środa", czy "Piosenka turystyczna II".

W piosenkach tych słychać zarówno elementy blues-rockowe, trochę funky, czy dylanowskiego folk-rocka, jak i współczesne folkowe brzmienie miasta. Przecież piosenka "Całkiem sporo" w której zakończeniu "Kapeć" (Mariusz Kamper) śpiewa "całkiem sporo z tego co tu dzisiaj mam zawdzięczam panu, panie Zimmerman" to nic innego jak hołd złożony Robertowi Allenowi Zimmermanowi - znanemu szerzej jako Bob Dylan. Inny utwór - "Pańska 7/8/2" - to jedna z sympatyczniejszych piosenek opisujacych bardzo charakterystyczne dla Gdańska klimaty. Podobnie jest z piosenką "Środa", która opowiada o dniu z życia muzyka.

Są to jednocześnie piosenki na tyle uniwersalne, że każdy coś tu dla siebie znajdzie. O ile oczywiście zaakceptuje formułę miejskiego folku pchodzącego z jednej strony od piosenki studenckiej i turystycznej, z drugiego od miejskiej poezji przyprawionej mocniejszym rockowym sosem. ---Taclem, folkowa.art.pl

download (mp3 @192 kbs):

uploaded yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru oboom uplea

back