Tadeusz Nalepa (with Izabela Trojanowska) – Pozegnalny Cyrk [1982]
Tadeusz Nalepa (with Izabela Trojanowska) – Pozegnalny Cyrk [1982]
01. Nie Boje Sie Nic (4:17) 02. Dawali Ci Dom (4:20) 03. Nie Narazaj Sie Na smiech (3:39) 04. Pozegnalny Cyrk (4:20) 05. Jedzie Chlopak,Jedzie (3:31) 06. Dzwignij Sie Grenado (5:11) 07. Graj,Nie Zaluj Strun (5:02) 08. To Muj Blues (4:34) 09. Musisz Walczyc,Musisz Wierzyc (4:59) Musicians: Tadeusz Nalepa • guitar, vocals Izabela Trojanowska • guitar, vocals Janusz Grzywacz • piano Bogusław Kubicki • bass guitar Marek Surzyn • drums
Pożegnalny cyrk - materiał z 1982 roku wydany z przeszło dziesięcioletnim opóżnieniem z powodu niecenzuralności w warunkach PRL to na pewno ciekawostka. Sam fakt, że Nalepa podjął się zrobić płytę dla Izabeli Trojanowskiej, wtedy piosenkarskiej gwiazdy, może zaintrygować. Jednak obywa się bez muzycznych niespodzianek; co więcej dochodzą dwa utwory śpewane przez samego kompozytora, które już wcześniej były wydane i stały się jego muzycznymi wizytówkami: To mój blues i Musisz walczyć, musisz wierzyć. Trafiamy tu na rytmiczne piosenki: niekiedy jakby w duchu Free (Nie boję się nic), z tak bardzo rockowymi i tradycyjnymi unisonami wokalno-gitarowymi (Dawali ci dom). Nalepa pozostaje przy własnych wynalazkach, nie poszukuje czegoś specjalnego dla Trojanowskiej, a ta trzyma się swej maniery wokalnej (Nie narażaj się na śmiech); zresztą niektóre piosenki mają coś z klimatu wcześniejszych nagrań artystki (Pożegnalny cyrk, Dźwignij się, Grenado). Tytułowa pozycja albumu słowa: Trojanowska - traktuje o nieudanym związku uczuciowym, ale... Teksty rzeczywiście odstają od tego, co było w PRL dozwolone. Trojanowska nawiązuje do pierwszej nocy stanu wojennego; bohater piosenki chwacko zapewnia, że czuje się znakomicie w więziennej celi, bo tak smakuje życie (Nie boję się nic). Nalepa w tekscie swojego autorstwa odnotowuje ówczesny stan społecznej flustracji: i na co tyrać masz/czy będziesz lepiej żył? Jerzy Siemasz zaś pisze o emigracji politycznej (Jedzie chłopak, jedzie) i pozwala sobie na bardzo przejrzyste aluzje: zaraza w lęku tkwi (Dźwignij się, Grenado). --- izabelatrojanowska.republika.pl
Zmieniony (Środa, 26 Wrzesień 2012 11:24)