"Times New Roman", Times, serif Krzysztof Krawczyk - Horyzont (2020)

Krzysztof Krawczyk (†) - Horyzont (2020)

1. Horyzont
2. Wtedy przy mnie bądź
3. Domy moje
4. Nie zawsze tak będzie
5. Apostoł nocy
6. San Francisco
7. Dla mojej dziewczyny
8. Na zawsze razem ty i ja
9. Z tobą Ameryko
10. Dzień dobry Polsko
11. Miękko i czule
12. Ja już nic nie muszę
13. Dziś dla ciebie chcę
14. Jeszcze nie mam dość

„Horyzont” to najnowszy album Krzysztofa Krawczyka. Płyta wyjątkowa i niezwykła, o której Artysta mówi tak:

Nigdy nad żadną płyta nie pracowaliśmy tak długo i wnikliwie. Zawiera ona 14 piosenek wybranych z 80 propozycji. Będąc na ostatniej prostej swojej drogi artystycznej chcę przekazać co czuję po 55 letniej ciężkiej pracy, znaczonej potem i łzami, ale też radością, którą był dla mnie kontakt z moją publicznością. Ona była najlepszym moim adwokatem, szczególnie w chwilach trudnych, których nie brakowało.

Nagraniem promującym płytę jest piosenka tytułowa "Horyzont". W tej piosence Krzysztof Krawczyk wzruszająco wyznaje:

Przesuwam w palcach serię zdjęć
Dotykam tego czego już nie ma
Więc teraz wstaję jeszcze raz
Nie mam już nic do stracenia… ---empik.com

"Horyzont" ma być pożegnaniem z fanami. Jak przyznał sam artysta, praca nad krążkiem trwała trzy lata, a podczas przygotowań do premiery Krawczyk i jego ekipa czuli, "jakby coś wisiało w powietrzu". I faktycznie, album pojawił się na rynku w dziwnych czasach: trwa pandemia, dokonują się zmiany w obrazie społeczno-politycznym, a te specyficzne okoliczności sprzyjają przewartościowaniu w indywidualnych życiach. Trochę o tym śpiewa Krawczyk, ale trzeba też zaznaczyć, że nie jest to smętna opowieść kogoś, kto chce się już ze wszystkimi pożegnać.

Album to raczej barwna narracja o tym, czego artysta doświadczył i czego się nauczył w trakcie swojego życia. Nie bez znaczenia jest to, że pierwotnie krążek nosił tytuł "Ja już nic nie muszę". Krzysztof Krawczyk śpiewa o tym, że osiągnął, co chciał – zadowolenie z życia, spokój, spełnienie artystyczne. "Ale to nic, jakoś to przeczekam/ Zrobię ten gest i obrócę się/ Mam taki plan, żeby nie narzekać/ Jutro też jest dzień" - przekonuje artysta, prezentując optymistyczne podejście do życia w piosence, która miała być tytułową. Co prawda, dodaje "Ty sobie walcz, ja już nic nie muszę/ Mogę chcieć albo nie – czy to ważne jest?" – co może zaniepokoić tych, którzy pragnęli, by Krzysztof Krawczyk walczył w ich drużynie.

Ale nie ulegajmy melancholii, bo choć Krawczyk wprowadza do swojego albumu naturalny dla pożegnania smutek, to się na nim nie koncentruje. W słowach i muzyce przebija zadowolenie z życia. W "Dzień dobry Polsko" wchodzi w rolę artysty-obieżyświata, który wspomina odwiedzone kraje zaznaczając, że w ojczyźnie czuje się najlepiej. W "Z tobą Ameryko" nawiązuje do czasów, gdy mieszkał i pracował w Stanach Zjednoczonych – wciąż ten kraj ma specjalne miejsce w jego życiu, co chciał podkreślić nagraniem. Wpływ amerykańskiej kultury zresztą widać w twórczości Krawczyka, wystarczy wspomnieć jego interpretacje utworów Boba Dylana czy Leonarda Cohena.

Wspomina Krawczyk różne wątki swojej twórczości, wraca pamięcią do wojaży, deklaruje niezależność – ale przy tym wszystkim daje słuchaczom to, na co czekali. W uroczym "Miękko i czule" (wykonywanym wcześniej przez Urszulę Sipińską) artysta śpiewa swoim charakterystycznym barytonem słowa Wojciecha Młynarskiego, dając możliwość ochłonięcia, odpoczynku i chwilowego zapomnienia o problemach. "Miękko i czule, czule i miękko/ Prędko otulę marny Twój czas tą moją piosenką", śpiewa Krawczyk, w istocie ogrzewając ciepłem swojego głosu. Do takich piosenek chce się wracać, by "otulały" w najbardziej przytłaczające z dni. ---kultura.onet.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto solidfiles global.files workupload

back