Ewa Demarczyk Live (1980)

1. Cancion de las voces serenas
2. Rebeka
3. Grande Valse Brillant
4. Taki pejzaż
5. Skrzypek Hercowicz
6. Sur le pont d’Avignon
7. Ronda del fuego
8. Cyganka
9. Pocałunki
10. Wiersze wojenne

Ewa Demarczyk urodziła się w 1941 roku w Krakowie. Swoją karierę artystyczną rozpoczęła w studenckim kabarecie "Cyrulik" w 1961 roku repertuarem związanym z przedwojennych szlagierów. Współpracę z "Piwnicą pod Baranami" oraz kompozytorem Zygmuntem Koniecznym, która pozwoliła na imponujący rozkwit twórczości, nawiązała już w rok później, gdy zetknęła się z artystami Piwnicy występującymi w Klubie Związku Literatów. W tymże roku została również laureatką I Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Studenckich w Krakowie, podczas którego zaprezentowała "Karuzelę z Madonnami". W 1963 roku wygrała Ogólnopolski Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu, olśniewając publiczność i krytyków utworami "Taki Pejzaż" oraz "Czarne Anioły". Ten sukces ukoronowało jeszcze przyznanie artystce nagrody dziennikarzy dla najlepszego wykonawcy roku 1963 - "EWA 63".

Rok 1964 rozpoczął się dla artystki kolejnym sukcesem - serią występów w paryskiej sali koncertowej "Olimpia". Nie przeszedł bez echa również jej występ na Międzynarodowym Festiwal Piosenki w Sopocie którego laureatką została dzięki piosence "Grande Valse Brillante". Rok 1964 przyniósł również inne występy zagraniczne - na Noordseefestiwal ’64 w Belgii oraz Musique aux Champs-Elysées w Sztokholmie. Kolejny rok przyniósł ponowny występ w Sopocie („Wiersze wojenne”) oraz udział w koncercie z okazji XX-lecia ONZ w Genewie.

Prawdziwy przełom w twórczości artystki przynosi jednak dopiero rok 1966, gdy kończy studia aktorskie w krakowskiej PWST i rozpoczyna samodzielne występy wraz z ośmioosobowym zespołem muzycznym - odbywa się pierwszy spektakl Teatru Ewy Demarczyk na deskach Teatru Kameralnego w Krakowie. Naczelnym kompozytorem artystki przestaje być także Zygmunt Konieczny, którego zastępuje Andrzej Zarycki. Pierwszym uhonorowaniem teatralności występów Ewy Demarczyk staje się sukces na Światowym Festiwalu Teatralnym w Arezzo w 1967 roku. Występem na Światowym Festiwalu w Varadero na Kubie rozpoczyna się kolejna seria występów zagranicznych. Następnymi są spektakle wystawione na austriackim Wiener Festwoche (1968), Mondial du Theatre w Nancy, "Orfeo de Oro" w Bułgarii i Festiwalu w Rio de Janeiro (1869) a w 1970 roku na rumuńskim Festiwalu w Braszow. Równolegle odbywa się wiele występów Ewy Demarczyk dla telewizji.

W 1972 roku artystka przestaje występować w „Piwnicy pod Baranami”. Aktywność Ewy Demarczyk skupia się na samodzielnych występach krajowych i zagranicznych. --- ewa_demarczyk.republika.pl

download:  uploaded ziddu 4shared yandex

back