Hey – Fire (1993)
Hey – Fire (1993)
01. One of them
02. Choice
03. Dreams
04. Nonsense
05. Kara bedzie lek
06. Little peace
07. Zazdro
08. Moja i twoja nadzieja
09. Desire
10. Delusions
11. Eksperyment
12. Flowers for Titus
13. Zobaczysz
14. Schisophrenic family
15. Fate
16. '38
17. Teksanski
18. Moja i twoja nadzieja (acoustic)
Skład: Katarzyna Nosowska - śpiew Piotr Banach - gitara Jacek Chrzanowski - bas Robert Ligiewicz - perkusja Marcin Żabiełowicz - gitara + Edyta Bartosiewicz - śpiew (Moja i twoja nadzieja)
Debiutancki album Heya jest idealnym dzieckiem swojego czasu, czego dowodzi jego niesłychany sukces. Hey jest pierwszą prawdziwą gwiazdą rocka wypromowaną w Polsce w normalnych, rynkowych warunkach. Zapewne, gdyby jakimś cudem pozostał niezauważony, show-biznes znalazłby sobie inny "okręt flagowy" w dziedzinie modnego wówczas grunge'u. Tak się jednak nie stało i to Hey, za sprawą "Fire" stał się symbolem młodej fali polskiego rocka.
Wtedy, na początku lat dziewięćdziesiątych podobnie grali w zasadzie wszyscy. Ostre gitary, kraciaste koszule, ciężkie buty, ciężki wokal męski, lub agresywny kobiecy... Także brzmienie płyty nie wyróżnia się w jakiś specjalny sposób. Jeśli już to raczej in minus, za sprawą nieco zbyt jazgotliwej, za mało nasyconej i przestrzennej akustyki studia. Tym, co broni tą płytę jest jej bezkompromisowość. Tych pięciu półamatorskich jeszcze muzyków nie ma kompleksów, nie zastanawia się, co można zagrać, a czego może nie wypada. Oni po prostu grają prostego, szczerego, niewyrafinowanego ale za to energicznego rocka. I dlatego chociaż brzmienie płyty może nieco drażnić, przyjemnie czasem do niej wrócić. Wiele utworów z tego albumu to już klasyki polskiego rocka, a że za kilka lat zostaną ponownie odkryte wraz z modą na grunge i Nirvanę, tego jestem więcej niż pewien. ---hey.art.pl
Zmieniony (Poniedziałek, 19 Listopad 2012 15:27)