Non, Je Ne Regrette Rien (Nie, nie żałuję niczego)

Kiedy 24 października 1960 roku Charles Dumont i Michel Vaucaire odwiedzili Edith Piaf w jej mieszkaniu przy Boulevard Lannes w Paryżu, ta przyjęła ich niegrzecznie i nieprzyjaźnie. Dumont wiele razy próbował zainteresować Piaf swoimi kompozycjami, ale ona niezbyt go lubiła i ciągle mu odmawiała – standardem była wymówka, że to dla niej za nisko. Gdy jej gosposia bez pytania zaaranżowała jej spotkanie z tymi dwoma panami wpadła we wściekłość. Kazała im czekać godzinę w salonie. Gdy przyszła wyraźnie zirytowana powiedziała zimno: „Jak widzicie jestem ekstremalnie zmęczona. Pośpieszcie się. Tylko jedna piosenka. Szybko do pianina. Idź!” - rozkazywała. Pocąc się nerwowo Dumont zaczął śpiewać niskim głosem. Gdy skończył w salonie zapadła głęboka cisza, w oczekiwaniu na werdykt Edith. „Może pan to zaśpiewać jeszcze raz?” poprosiła ostrym głosem. Gdy był prawie w połowie Piaf przerwała mu “Formidable” – wybuchnęła. “Formidable” – powtórzyła – “To jest piosenka, na którą czekałam. To będzie mój największy sukces! Chcę ją na mój nadchodzący występ w Olympii.” Zachwycony Vaucaire odparł: „Oczywiście Edith, piosenka jest Twoja.”

Non, Je Ne Regrette Rien

Charles Dumont w książce “Edith Piaf, Opinions publiques” napisanej przez Bernarda Marchois w 1995 roku, powiedział, że oryginalny tytuł Michela Vaucaire brzmiał „Non, je ne trouverai rien”, a piosenka była przeznaczona dla popularnej francuskiej wokalistki Rosalie Dubois. Lecz myśląc o Edith postanowił go zmienić na „Non, je ne regrette rien”.

Charles Dumont

Właściwa kariera Dumonta rozpoczęła się około 1956/1957 roku od adaptowania poezji Francisa Carco do muzyki. Nawiązał też wtedy współpracę z utalentowanym Michelem Vaucaire (mężem francuskiem śpiewającej gwiazdy filmowej Cory Vaucaire), z którym napisali sporo przebojów w ciągu pierwszego roku. Wkrótce zapracował na swoje nazwisko w muzycznym światku komponując piosenki (okazjonalnie pod pseudonimem) dla wszystkich gwiazd estrady, między innymi dla Dalidy, Glorii Lasso, Luisa Mariano, Tino Rossi czy Lucienne Delyle.

Michel Vaucaire & Charles Dumont

„Je ne regrette rien” był początkiem owocnej współpracy z Edith Piaf, która liczyła ponad trzydzieści utworów z „Les Flonflons du bal” i „Mon Dieu.” W 1962 roku ich współpraca pogłębiła się czego wynikiem był hit „Les Amants” napisany razem. Dumont był całkiem zagubiony po śmierci Piaf w 1963 roku. Po kilku latach odnalazł się w filmie – skomponował muzykę do telewizyjnego „Michel Vaillant” z 1967 roku oraz do filmu „Trafic” z Jacquesem Tati z 1971 roku. W międzyczasie zastosował się do rady Edith Piaf i stanął przed mikrofonem by wznowić swoją karierę jako wykonawca swoich piosenek.

Charles Dumont & Edith Piaf

Ten porywający utwór stał się nieśmiertelnym gdy Edith Piaf zadedykowała swoje nagranie z 1960 roku Francuskiej Legii Cudzoziemskiej. Francja była wtedy zaangażowana w konflikt nazywany Wojną Algierską (1954 – 1962) a 1st REP (Pierwszy Cudzoziemski Pułk Spadochronowy), który wspierał nieudany pucz przeciw generałowi De Gaulle’owi i władzom Algierii, przyjął tę piosenkę za swoją gdy jego opór został złamany. Dowództwo pułku zostało aresztowane a żołnierze przejęci przez inne oddziały. Opuszczając koszary legioniści śpiewali „Je ne regrette rien”, który to utwór stał się dziedzictwem Legii Cudzoziemskiej i zawsze jest śpiewany podczas defilad.

Insigne du REP

Słowa piosenki niosą mocną optymistyczną wiadomość. Piaf śpiewa, że nie ma żadnego żalu i przyjmuje wszystko co się jej zdarzyło – rzeczy dobre i złe. Przekaz jest bardzo pozytywny: rozpoczyna wszystko od zera i swe życie i radość zaczyna z tobą!

Piosenka została znacząco wykonana w filmie biograficznym Oliviera Dahana z 2007 roku “La Vie en rose”. Główną rolę Piaf, zadziwiająco autentycznie zagrała Marion Cotillard, za co otrzymała Oscara. Film kończy Edith Piaf, która śpiewa z pasją i na cały głos “Non, Je ne regrette rien”, podobnie jak Streisand kulminacyjny gorący numer w “Funny Girl.”

W głosowaniu w magazynie Watch and Listen “Non, je ne regrette rien” w wykonaniu Edith Piaf została uznana za najlepszą piosenkę w historii muzyki. Podobnie głosowali słuchacze BBC Radio 4's Desert Island Discs, którzy wybrali tę piosenkę jako najlepszy utwór spoza muzyki klasycznej.

Edith Piaf - Non, Je ne regrette rien, singel

Non, Je Ne Regrette Rien, lyrics

Non, rien de rien
Non, je ne regrette rien
Ni le bien qu'on m'a fait
Ni le mal tout ça m'est bien égal

Non, rien de rien
Non, je ne regrette rien
C'est payé, balayé, oublié
Je me fous du passé

Avec mes souvenirs
J'ai allumé le feu
Mes chagrins, mes plaisirs
Je n'ai plus besoin d'eux

Balayés les amours
Avec leurs trémolos
Balayés pour toujours
Je repars à zéro

Non, rien de rien
Non, je ne regrette rien
Ni le bien, qu'on m'a fait
Ni le mal, tout ça m'est bien égal

Non, rien de rien
Non, je ne regrette rien
Car ma vie, car mes joies
Aujourd'hui, ça commence avec toi!

Edith Piaf

Nie, nie żałuję niczego (tekstowo.pl)

Nie, nic, a nic,
Nie, nie żałuję już nic,
Ani dobra, co dano mi,
Ani krzywd, to obojętnie już mi.

Nie, nic a nic,
Nie, nie żałuję już nic,
Opłacona, wymieciona, zapomniana,
Nie obchodzi mnie to.

Wspomnień mych nie żal mi,
Już nie rozpalają mych dni,
Me radości i smutki,
Już nie potrzebuję ich.

Zapomniane miłości,
Zapomniane melodie,
Zapomniane na zawszę,
To jest warte zero.

Nie, nic a nic,
Nie, nie żałuję już nic,
Ani dobra, co dano mi,
Ani krzywd, to obojętne już mi.

Nie, nic a nic,
Nie, nie żałuję już nic,
Gdyż me życie, me radości,
Zaczynają się wszystkie od Ciebie.