La Vie En Rose

La Vie En Rose to bardzo piękna francuska piosenka o miłości. Tytuł dosłownie to ‘Życie w różu’, ale po polsku powinno raczej być ‘Żyć w różowym kolorze’. Była to sztandarowa piosenka francuskiej śpiewaczki Edith Piaf.

Według legendy Edith Piaf urodziła się pod latarnią na ulicy Belleville w dzielnicy robotniczej, choć w miłej okolicy. Prawda o narodzinach Edith Gassion w dniu 19 grudnia 1915 roku była zdecydowanie mniej dramatyczna. Mama powiła ją w lokalnym szpitaliku.

La Vie En Rose

Jej ojciec, Louis Alphonse Gassion, zarabiał na życie jako uliczny akrobata i raczej rzadko bywał w domu. Podobnie i matka, Anita Maillard, spędzała z małą mało czasu – próbowała rozwinąć karierę jako piosenkarka kabaretowa.

Mała Edith Gassion

Gdy Louis Alphonse wrócił z wojny dwa lata później postanowił wysłać córeczkę do babci do Normandii. Lata spędzone na farmie w Bernay, wśród zwierząt i wiejskich krajobrazów należały do jej najszczęśliwszych okresów w życiu. Do powrotu do Paryża wezwał ją ojciec. Razem stworzyli duet, który przez kilka lat występował w całym kraju, wiodąc życie praktycznie na ulicy.

Edith z akordeonem

Gdy Edith ukończyła 15 lat zostawiła ojca gdyż postanowiła rozpocząć karierę solową. Śpiewała na ulicach Paryża a jej przyjaciółka Simone chodziła wokół z kapeluszem. Wkrótce zyskała wielką popularność wśród słuchaczy, którzy tłumnie jej oczekiwali. Jej niesamowicie ekspresyjny głos poruszał nawet bardzo zrównoważonych ludzi.

Pewnego dnia gdy Edith śpiewała na rogu ulicy przy Pigalle, spacerował tamtędy dyrektor kabaretu na Champs Elysées - Louis Leplée. Zatrzymał się zauroczony śpiewaczką i z miejsca zaproponował jej występy w teatrze. To on zapronował jej sceniczny pseudonim La Môme Piaf ( w slangu ulicznym tak nazywano małego wróbelka).

Louis Leplee

W 1936 roku Edith Piaf nagrała swojego pierwszego singla na 78 obrotów - "Les Mômes de la cloche". W 1940 roku spotkała aktora Paula Meurisse i zakochała się w nim. Pełnił on rolę Pigmaliona w życiu Edith ucząc jej francuskiej kultury oraz zachowania się wśród francuskiego towarzystwa. Od tego punktu jej kariera ulicznej śpiewaczki odeszła w przeszłość. Wkrótce weszła do intelektualnej elity Paryża. Zaprzyjaźniła się z Jeanem Cocteau.

Paul Meurisse

W lecie 1944 roku Edith Piaf spotkała młodego aktora z Marsylii, Yvesa Montanda. Miał on naturalny szyk i urok. Nic dziwnego, że zawrócił Piaf w głowie. W 1945 roku wystąpili razem w filmie Marcela Blistène "Etoile sans lumière". Film ten przyniósł im sławę w Francji i pomógł w karierze Montandowi.

Yves Montand

Poźniej tego samego roku Edith Piaf po raz pierwszy spróbowała swoich sił jako twórczyni tekstu do piosenki. Napisała słowa do "La vie en rose". Przyjaciele Edith oraz jej zespół odnieśli się do tej piosenki z lekceważeniem. Twierdzili, że będzie to słaby element w jej repertuarze. Przekonali ją i Piaf odłożyła tekst na bok. Jednak w następnym, 1946 roku zdecydowała się wykonać ją na koncercie i stało się. Publiczność została oczarowana.

Ośmielona tym wielkim sukcesem Edith Piaf pisała teksty do końca swej kariery. Było ich ponad 80.

Edith Piaf

Melodię do "La vie en rose" napisał i zarejestrował Louiguy. Był to pseudonim artystyczny Louisa Guglielmi (1916 –1991), katalońskiego muzyka o włoskich korzeniach. Urodził się w Barcelonie.

Louiguy skomponował muzykę do jazzowego latynoskiego przeboju. Znany jako "Cherry Pink (and Apple Blossom White)", został przerobiony na hit z gatunku mambo przez Péreza Prado. Przyniósł on mu zasłużoną sławę. Był autorem muzyki do ponad 30 filmów. Rozpoczął od La Rose de la mer w w 1946 roku. Ważnym filmem był Mourir d'aimer (1970; Śmierć miłości). Jednym z ważniejszych był ostatni gangsterski film Jeana Gabina, Verdict (1974). Louiguy zmarł w Vence.

Louis Guglielmi(Louiguy)

Angielską wersję tekstu napisał Mack Davis. Mack David (1912 – 1993) był amerykańskim poetą i twórcą piosenek. Najbardziej znany jest z prac dla filmu i telewizji. Jego kariera twórcza trwała od początku lat 1940-tych do początku lat 1970-tych. Napisał słowa do ponad tysiąca piosenek. Sławę zyskał pisząc dla Walta Disneya i oczywiście przez piosenkę Edith Piaf, udostępniając jej słowa angielskojęzycznej ludoności.

Mack David

"La Vie En Rose" była nieustannie przebojem. Dlatego Edith Piaf umieszczała tę pieśń na kolejnych nagrywanych albumach. W 1998 roku wyszedł dokumentalny film o Edith Piaf – jego tytuł to La Vie En Rose. Tak samo nazwano biograficzny film o Edith Piaf z 1970 roku. Grająca główną rolę Marion Cotillard otrzymała Nagrodę Akademii (ceniona nagroda francuska) dla najlepszej aktorki za odtworzenie portretu Piaf od wieku 19-tu lat do jej śmierci w wieku lat 47.

Do Grammy Hall of Fame Award piosenkę wprowadzono w 1998 roku.

Marion Cotillard jako Edith Piaf

La Vie En Rose, słowa Edith Piaf:

Des yeux qui font baisser les miens,
Un rire qui se perd sur sa bouche,
Voilà le portrait sans retouche
De l'homme auquel j'appartiens

Quand il me prend dans ses bras
Il me parle tout bas,
Je vois la vie en rose.

Il me dit des mots d'amour,
Des mots de tous les jours,
Et ça me fait quelque chose.

Il est entré dans mon coeur
Une part de bonheur
Dont je connais la cause.

C'est lui pour moi. Moi pour lui
Dans la vie,
Il me l'a dit, l'a juré pour la vie.

Et dès que je l'aperçois
Alors je sens en moi
Mon coeur qui bat

Des nuits d'amour à plus finir
Un grand bonheur qui prend sa place
Les ennuis les chagrins s'effacent
Heureux, heureux à en mourir.

Quand il me prend dans ses bras
Il me parle tout bas,
Je vois la vie en rose.

Il me dit des mots d'amour,
Des mots de tous les jours,
Et ça me fait quelque chose.

Il est entré dans mon coeur
Une part de bonheur
Dont je connais la cause.

C'est toi pour moi. Moi pour toi
Dans la vie,
Il me l'a dit, l'a juré pour la vie.

Et dès que je l'aperçois
Alors je sens en moi
Mon coeur qui bat

Tłumaczenie:

Oczy, pod wpływem których spuszczam swoje,
śmiech, który milknie na ustach
oto wizerunek, bez żadnej poprawki,
mężczyzny, do którego przynależę.

Gdy trzyma mnie w swych ramionach,
wszystkie słowa mówi mi po cichu,
widzę życie usłane różami.
Mówi mi o miłości,
słowa na wszystkie dni
i coś się ze mną dzieje.
Wniósł do mego serca
odrobinę szczęścia,
której przyczynę dobrze znam:
jest nią on sam dla mnie,
a ja dla niego, na całe życie.
Powiedział mi to, obiecał, mi,
na całe życie.
A gdy tylko go spostrzegam,
czuję, że moje serce
zaczyna mocniej bić.

Noce pełne miłości aż do końca,
ogromne szczęście, które ma w nich swoje miejsce.
Kłopoty i zmartwienia usuwają się na bok,
pozostaje szczęście, szczęście aż do śmierci.

Edith Piaf