Guantanamera – Pieśń o Wolności i Miłości
Guantanamera – Pieśń o Wolności i Miłości
Guajira jest formą muzyczną,przywołującą wiejską atmosferę w słowach, instrumentach i stylu. Około 1900 roku guajira pojawiła się szeroko w kubańskich teatrach muzycznych. Melodia jest mieszanką rytmu na 3/4 i 6/8. Według Sancheza dde Fuentesa pierwsza część jest w tonacji molowej, druga durowej.
Guantanamera
Generalnie, piosenki z tamtego okresu nie są już dobrze znane w dzisiejszej Kubie. Dzisiaj "guajira" ma odmienne znaczenie, które wykształciło się w latach 1930-tych, jako połączenie się tradycyjnej formy pieśni „son” z tradycyjną "guajira". Powstała z tego "guajira-son" już w rytmie na 4/4, która reprezentuje „son” w rytmice zaś przybiera wiejski etos przez pierwszoplanową rolę gitary (lub „tres”) ponad trąbki, perkusję czy pianino.
“Guantanamera (Guajira Guantanamera)” to piosenka o Guantanmo. Guantanamo jest nazwą prowincji i miasta na wschodnim krańcu wyspy Kuba.
Guantanamo, starówka
Guantanamera w swojej formie jest guajira-son. Piosenka jest jedną z najsłynniejszych utworów kubańskich i jest powszechnie przyjęta jako największa pieśń patriotyczna.
Melodia, chociaż często określana jako ‘tradycyjna’ została w rzeczywistości skomponowana przez Joseíto Fernándeza Diaza (1908 - 1979). Fernández używał jej w audycji radiowj, którą prowadził do ilustracji codziennych wydarzeń, improwizując słowa do melodii.
Joseito Fernandez
Oryginalny tekst napisany przez Fernandeza opowiadał o młodej dziewczynie z Guantanamo, z którą każdy chciałby nawiązać bliższe kontakty. Historia tego tekstu jest dzisiaj niejasna.
Jasna jest natomiast rola kubańskiego kompozytora Juliána Orbóna (1925 - 1991), który studiował u Aaarona Copelanda w Tanglewood w 1946 roku. Orbon zaadaptował słowa z wiersza "Yo soy un hombre sincero", z wydanego w 1899 roku tomiku Versos Sencillos autorstwa słynnego poety José Juliána Martí Péreza, zwykle nazywanego po prostu José Martí.
Julián Orbón
Jeden ze studentów Orbona, Hector Angulo poznał z melodią Guantanmery na obozie w Catskill amerykańskiego pieśniarza folkowego Pete Seegera. Seeger zachwycił się poezją Jose Marti. Chcąc propagować jego twórczość czynił to śpiewając Guantanamerę. I to za jego sprawą piosenka ta zyskała sławę na całym świecie.
Pete Seeger
Jedną z przyczyn wielkiego sukcesu Guantanmery jest prosta struktura melodii. Umożliwiała ona przez lata tworzenie wielu wariantów słów, często improwizowanych, niekiedy przygotowanych na specjalne okazje. Dlatego piosenki tej używano też dla celów politycznych, gdzie w refrenie przekazywano treści dobrze odbierane przez słuchaczy.
Jose Marti
Precedens stworzył już autor piosenki Joseíto Fernández w swoich audycjach radiowych. Jego swobodne improwizacje tekstowe dały przykład następcom. Stąd, Guantanamera stała się popularnym wehikułem dla romantycznych, patritycznych, humorystycznych i społecznych tekstów na Kubie, ale i w całym hiszpańsko-języcznym świecie.
Jose Fernandez
Tekst hiszpański:
Yo soy un hombre sincero De donde crecen las palmas Yo soy un hombre sincero De donde crecen las palmas Y antes de morirme quiero Echar mis versos del alma Chorus: Guantanamera Guajira Guantanamera Guantanamera Guajira Guantanamera Mi verso es de un verde claro Y de un carmin encendido Mi verso es de un verde claro Y de un carmin encendido Mi verso es un ciervo herido Que busca en el monte amparo I am a truthful man from this land of palm trees Before dying I want to share these poems of my soul My verses are light green But they are also flaming red (the next verse says,) I cultivate a rose in June and in January For the sincere friend who gives me his hand And for the cruel one who would tear out this heart with which I live I do not cultivate thistles nor nettles I cultivate a white rose Cultivo la rosa blanca En junio como en enero Qultivo la rosa blanca En junio como en enero Para el amigo sincero Que me da su mano franca Y para el cruel que me arranca El corazon con que vivo Y para el cruel que me arranca El corazon con que vivo Cardo ni ortiga cultivo Cultivo la rosa blanca Con los pobres de la tierra Quiero yo mi suerte echar Con los pobres de la tierra Quiero yo mi suerte echar El arroyo de la sierra Me complace mas que el mar
Jose Fernandez
Tłumaczenie polskie:
Jestem szczerym człowiekiem Stamtąd,gdzie rosną palmy Jestem szczerym człowiekiem Stamtąd,gdzie rosną palmy I zanim umrę chcę Podzielić się tymi wersami mojej duszy Guantanamera Guajira Guantanamera Guantanamera Guajira Guantanamera Moje wersy są jasnozielone I karminowo czerwone Moje wersy są jasnozielone I karminowo czerwone Moje wersy to zraniony jeleń Który szuka w górach opieki Hoduję białą różę zarówno w czerwcu,jak i w styczniu Hoduję białą różę zarówno w czerwcu,jak i w styczniu Dla serdecznego przyjaciela Który podaje mi swoją hojną rękę I dla okrutnika który wyrywa mi Serce,z którym żyję I dla okrutnika który wyrywa mi Serce,z którym żyję Nie hoduję karczocha hiszpańskiego ani pokrzywy Hoduję białą różę Z biednymi tej ziemi Chcę dzielić moje szczęście Z biednymi tej ziemi Chcę dzielić moje szczęście Strumyk górski cieszy mnie bardziej niż morze.
Zmieniony (Sobota, 21 Marzec 2015 14:38)