Mercy, Mercy, Mercy (pol)

Na początku lat 60-tych hard-bop jasno pokazał swoje zaintersowanie R&B. W czołówce ruchu "soul jazzu" znalazł się Cannonball Adderley, energiczny saksofonista altowy, który zdobył reputację grając z Johnem Coltrane’m w niezwykłym zespole Milesa Davisa w latach 50-tych. U Davisa grał jako sideman m.in, przy nagraniu albumu ‘Kind of Blue’. Po opuszczeniu Milesa Davisa, Adderley założył własny kwintet, z sukcesami. Widział siebie w roli jazzowego edukatora, wychowawcy, który zawsze uczy ludzi jazzu. Konsekwetnie do swojego zespołu przyjmował nowych młodych muzyków.

Mercy, Mercy, Mercy

Jednym z tych młodych muzyków był Joe Zawinul, który później zasłynął jako twórca największego zespołu grającego „jazz fusion”, czyli Weather Report. Zawinul odwdzięczył się Adderley’owi pisząc „Mercy, Mercy, Mercy”.

Cannonball Adderley

Cannonball Adderley zaczął tworzyć własny band razem z bratem Natem w 1959 roku i stopniowo wygrywał publiczność takimi soul-jazzowymi i crossover’owymi albumami jak ‘Dem Dirty Blues’ z 1960 roku czy ‘Nancy Wilson and Cannonball Adderley’ z roku 1961. Bracia Adderley (Cannonball na alcie a Nat na kornecie) byli prawdziwymi pionierami soul-jazzu – ich zespół wcielał soulowe brzmienie do ich wcześniejszego stylu z lat 50-tych. Dołączyli do nich: Joe Zawinul na fortepianie lub pianinie elektrycznym, Victor Gaskin na basie oraz Roy McCurdy na bębnach.

Cannonball & Nat Adderley

Zawinul skomponował „Mercy, Mercy, Mercy” w 1966 roku. Utwó został po raz pierwszy nagrany przez kwintet Cannonball Adderley’a na albumie “Mercy, Mercy, Mercy! ‘Live at The Club’.” “The Club” z South Side w Chicago nazywał się dawniej Club DeLisa. Jego właścicielem był przyjaciel Adderley’a, E. Rodney Jones, którego pomysłem na reklamę było udostępnianie lokalu zespołowi Cannonballa. Jones był autorem notki na albumie, gdzie snuł miłą opowieść o tym jak Capitol Records przywiózł do klubu cały sprzęt do nagrywania i właśnie tamtego wieczoru kwintet Adderley’a był w świetnej formie, zdecydowali więc nagrać tam cały album. Naprawdę album został nagrany w studio wytwórni Capitol w Hollywood z zaproszoną publicznością do odegrania „live feel”, reagującą uczuciowo na żywo. Legenda mówi, że elektryczne pianino Joe Zawinula było poprzednio używane przez Raya Charlesa.

Chicago, Club De Lisa, 1954

Utwór uzyskał nadspodziewany sukces komercyjny zdobywając w 1967 roku drugą pozycję na liście przebojów Soul i co ważniejsze 11 miejsce na liście przebojów Billboard Hot 100. “Mercy, Mercy, Mercy” nie jest bluesem, choć chyba w intencji Zawinula przynajmniej częściowo był taki sens – wskazuje na to progresja akordowa. Harmonia melodii niesie w sobie brzmienie i bluesa i gospel. Akordy oscylują między B i Es, w pierwszych 15-tu taktach mamy cztery akordy w tonacji B. Brak szybkich akordowych zmian udostępnia solistom szeroki obszar wyboru skali. Początkowo słychać durową skalę pentatoniczną (1-2-3-5-6); są tam tony melodii w różnym porządku. Następnie wykorzystana jest skala bluesowa (B-Des-Es-E-F-As). Używanie kombinacji tych dwóch wyborów pracuje bardzo dobrze. Finalne pięć taktów rozpoczyna idące w górę pięć akordów (brzmiących bluesowo), które następnie przechodzą w dwa, trzy, sześć i pięć akordów. Wszystkie one zawierają się w tonacji B.

Mercy, Mercy, Mercy! ‘Live at The Club’

"Mercy Mercy Mercy" ma wspaniałą melodię. Nic dziwnego zatem, że już w lutym 1967 roku Johnny “Guitar” Watson i Larry Williams napisali do niej słowa, co zaowocowało piątym miejscem na liście przebojów soulowych. Grupa popowa The Buckinghams nagrała “Mercy ..” w sierpniu 1967 roku i odniosła największy sukces – #5 na liście Pop Charts. The Mauds także w 1967 roku nagrali swoją wersję, z tekstem Curtisa Mayfielda, jednak ich propozycja pozostawała w cieniu sukcesu The Buckinghams.

The Buckinghams, singel, 23 Czerwca 1967

Pochodzący z Wiednia Zawinul był twórcą gatunku jazz fusion i sławny z włączenia do jazzu elektrycznych instrumentów klawiszowych i syntezatoróww jego wizji splecenia z jazzem muzyki rockowej oraz różnych elementów muzyki z całego świata.

Joe Zawinul

The Buckinghams - "Mercy Mercy Mercy", słowa piosenki

My baby she may not a-look
Like one of those bunnies out of a Playboy Club
But she got somethin' much greater than gold
Crazy 'bout that girl 'cause she got so much soul

I said she got the kind of lovin'
Kissin' and a-huggin'
Sure is mellow
Glad that I'm her fellow and I know
That she knocks me off my feet
Have mercy on me
'Cause she knocks me off my feet
There is no girl in the whole world
That can love me like you do

My baby when she walks by
All the fellows go, ooooooo, and I know why
It's simply 'cause that girl she looks so fine
And if she ever leaves me
I would lose my mind

She got the kind of lovin'
Kissin' and a-huggin'
Sure is mellow
Glad that I'm her fellow and I know
That she knocks me off my feet
Have mercy on me
'Cause she knocks me off my feet, hey
There is no girl in the whole world
That can love me like you do

Yeah, everybody in the neighborhood
Will testify that my girl she looks so good
And she's so fine
She'd give eyesight to the blind
And if she ever leaves me I would lose my mind

She got the kind of lovin'
Kissin' and a-huggin'
Sure is mellow
Glad that I'm her fellow and I know
That she knocks me off my feet
Have mercy on me
'Cause she knocks me off my feet
There is no girl in the whole world
That can love me like you do

Baby, yeah, you got that soulful feel
Yeah, it's all right
Mercy, mercy

Cannonball Adderley Quintet