Good Morning Blues (pol)

(William) Count Basie (1904-1984) był niesłychanie popularną postacią światowego jazzu w połowie ubiegłego wieku. Był świetnym pianistą i liderem jednego z największych jazz bandów w historii. “Good Morning Blues”, wczesne nagranie Counta Basiego często jest zapominane jako Christmas blues, a to dlatego, że słowo ‘Christmas’ nie występuje w tytule utworu. Wtedy gdy blues ten był nagrywany (1937) w składzie jego grupy grali nowatorscy muzycy tacy jak np. Lester Young, Jo Jones i “Sweets” Edison. Mimo, że band ten wykonywał większość standardów w pełnym swingowym brzmieniu to jego sercem był ‘big blues band’ z wielkim bluesowym wokalistą nazywanym Jimmy “Mr. Five By Five” Rushing. “Good Morning Blues” jest big-bandowym bluesem w najlepszym wydaniu, a muzycy grają w lekkim, przyjemnym stylu.

Good Morning Blues

Gawędziarski sposób śpiewania Rushinga pasuje jak ulał do melodii, jak sam siebie przedstawiał – „Ja czuję się nieźle, ale w tobie wzbudzę niepokój”. Jego styl śpiewania był chyba (razem z Joe Turnerem) najlepiej znanym i bardzo naśladowanym przez przedwojennych śpiewaków (męskich) bluesowych. Nie odczuwał żadnego respektu dla takich ówczesnych sław jak Blind Lemon Jefferson, papa Charlie Jackson i inni wielcy wiejscy bluesmeni, gdyż jego blues miejski był szeroko rozpoznawany i dobrze się sprzedawał. Jego pełny baryton z akcentem na każdą samogłoskę bardzo pasował do muzyki jego przyjaciela i mentora Counta Basie’go.

Count Basie

Jimmy Rushing napisał słowa do “Good Morning Blues”, muzyka zaś była autorstwa Basie’go i Eddie Durhama. Eddie Durham, nieco zapomniane nazwisko w historii jazzu , był pierwszym ważnym artystą, który grał solo na gitarze elektrycznej (w 1938 roku z Kansas City Five), wyprzedzając o rok Charlie Christiana. Grał też na puzonie przez prawie całą swoją karierę, a w erze swingu był bardzo znaczącym aranżerem. Aranżował dla Counta Basie’go (1937 – 38) oraz dla m.in. Artie Shawa i Glenna Millera ("In the Mood").

Jimmy Rushing

Count Basie należał do najważniejszych liderów orkiestr jazzowych w erze swingu. Z wyjątkiem krótkiego okresu na początku lat 50-tych kierował big bandem od roku 1935 przez prawie 50 lat, a jego zespół grał nadal już po jego śmierci. Orkiestrę Basie’go charakteryzowała perfekcyjna, swingująca sekcja rytmiczna, którą od fortepianu dyrygował, tworząc miłe brzmienie, życzliwie dla solistów. Nie był tak świetnym kompozytorem jak Duke Ellington, ani tak wybitnym instrumentalistą jak Benny Goodman. Jego instrumentem była jego orkiestra, która uważana była za uosobienie swingu i miała istotny wpływ na rozwój jazzu.

Eddie Durham

W 1937 roku zespół Basie’go cieszył się największym uznaniem (może z wyjątkiem Duke Ellingtona) spośród ‘czarnych’ grup muzycznych w Ameryce. Bezprzecznie w latach swingu (1935 – 1945) band Basiego był największy: ponadprzeciętne aranżacje odzwierciedlające smak lidera i znakomici soliści dały mu trwałe miejsce w historii, którego nic nie jest w stanie osłabić.

Orkiestra Counta Basie

Good Morning Blues lyrics

Good morning blues, blues how do you do
Good morning blues, blues how do you do
Babe, I feel alright but I come to worry you

Baby, it's Christmas time and I want to see Santa Claus
Baby, it's Christmas time and I want to see Santa Claus
Don't show me my pretty baby, I'll break all of the laws

Santa Claus, Santa Claus, listen to my plea
Santa Claus, Santa Claus, listen to my plea
Don&'t send me nothing for Christmas but my baby back to me

Counta Basie Jazz Band