Pies Piekielny Na Moim Tropie

Jeden z największych bluesmanów w historii muzyki, legendarny Robert Johnson, nagrał tylko tyle piosenek by zmieściły się na dwóch płytach. Po jego śmierci w 1938 roku, wieku 27 lat znano tylko dwanaście 78-obrotowych nagrań (łącznie 42 utwory jeśli liczyć nagrania alternatywne). Jednak te nagrania wywarły wpływ na światową historię bluesa i rock & rolla, w tak dużym stopniu jak żadne inne. Dla Erica Claptona, Boba Dylana czy Keitha Richarda (by wymienić tylko trzy nazwiska) były one decydujące dla ich drogi muzycznej.

Hellhound On My Trail

Robert Johnson urodził się w Hazelhurst, w stanie Mississippi, prawdopodobnie 8 maja 1911 roku. Do dzisiaj niewiele wiadomo o jego wczesnych latach. Ceniony badacz bluesa Mack McCormick rozpoczął poszukiwanie korzeni jego rodziny, ale nigdy nie był gotowy do publikacji jego historii. W końcu McCormick zdecydował się pozostawić legendę Johnsona samej sobie.

Robert Johnson

Zgodnie z tą legendą, świetnie znaną współczesnym fanom bluesa, był młodym mężczyzną żyjącym na plantacji bawełny. Napiętnowany palącym pragnieniem zostania wielkim bluesowym muzykiem znalazł się z gitarą o północy na krzyżowaniu niedaleko plantacji Dockery’ego. Tam spotkał olbrzymiego czarnego człowieka (diabła), który wziął od niego gitarę i nastroił ją. Zagrał na niej mistrzowsko i oddał ją Johnsonowi w zamian za duszę. Przez następne 10 lat od tej wymiany Johnson stał się królem bluesa w Delcie Mississippi. Śpiewał, grał i tworzył największe bluesy, jakich przedtem nikt nie słyszał.

Johnson czasami sam głosił, że sprzedał swą duszę diabłu, ale nie jest jasne czy mówił to na poważnie. Wierzono jednak w Delcie szeroko, że od Johnsona pochodzą szczegóły o skrzyżowaniu dróg, które wskazał w swoim emocjonalnym i z religijnym ferworem "Cross Road Blues". Mit był wprost podany.

Clarksdale, Crossroads (Skrzyżowanie)

Mit ten został wprowadzony do masowej świadomości w 1986 roku filmem Crossroads. Obecnie okolice Clarksdale i Memphis są odwiedzane przez turystów szukających legendarnego skrzyżowania. W innym filmie O Brother Where Art Thou? Braci Coen za tego, który zaprzedał duszę diabłu wskazano Tommy’ego Johnsona, przy czym dzieje bohatera filmu nie były zgodne z biografią ani Tommy’ego ani Roberta Johnsona.

Robert Johnson

"Hellhound on My Trail" (Pies Piekielny Na Moim Tropie) to oryginalny blues nagrany przez Roberta Johnsona w Dallas, w Teksasie 20 czerwca 1937 roku. Johnson nagrał wtedy 10 piosenek podczas swojej drugiej i ostatniej sesji dla wytwórni RCA.

Blues ten napędzał tajemnicę i tradycyjny przekaz o związkach Johnsona ze złem i jego umowa z diabłem stała się częścią kultury popularnej. Rolling Stone Magazine uważa wersję Roberta Johnsona za „zasadnicze brzmienie”. (Należy rozumieć, że brzmienie bluesa jako takiego).

Hellhound On My Trail

Gitara w tonacji e-moll na niskich strunach gra warkotliwy akompaniament. Muddy Waters w rozmowie z Alanem Lomaxem (największym folklorystą amerykańskim) stwierdził, że był wielbicielem Roberta Johnsona i raz słyszał go na żywo wykonującego "Hellhound on My Trail".

Chociaż struktura tego bluesa jest typowa, 12-taktowa, to jednak forma i melodii i słów jest unikalna. Historyk bluesa Samuel Charters stwierdza, że pierwsze i ostatnie wiersze są typowe dla bluesa. Wyobraźnia poetycka jest błyskotliwa a intensywne uczucie ma siłę osobistego szału. Tekst odzwierciedla ducha w agonii, dla którego nie ma ucieczki. Wizja psa przychodzącego z czeluści piekieł by łapać grzesznika była w tamtym czasie powszechna w kościołach na Południu. Dla Roberta Johnsona mogła to być wizja całkiem realna.

Hellhound On My Trail

Organizacja NPR zrzeszająca publiczne stacje radiowe umieściła "Hellhound on My Trail" na liście 100 najważniejszych utworów amerykańskich XX wieku głębokiego wpływu na ewolucją bluesa.

Przez wielu uważany za Praojca Rock and Rolla, Johnson swoim wokalnym frazowaniem, oryginalnością piosenek i stylem gry na gitarze wpłynął na szeroki obręb muzyków, wśród nich byli: Muddy Waters, Jimi Hendrix, Led Zeppelin, The Rolling Stones, Jeff Beck, Jack White, Peter Greek i Eric Clapton, który nazwał Johnsona „najważniejszym bluesowym muzykiem jakikolwiek żył.”

Na liście 100 największych gitarzystów wszechczasów Magazynu Rolling Stone, Robert Johnson znajduje się na piątym miejscu.

Robert Johnson

Hellhound On My Trail, lyrics (Eric Clapton version):

I got to keep moving, I got to keep moving
Blues falling down like hail, blues falling down like hail
Mmm, blues falling down like hail, blues falling down like hail
And the day keeps on remindin' me, there's a hellhound on my trail
Hellhound on my trail, hellhound on my trail

If today was Christmas eve, if today was Christmas eve
And tomorrow was Christmas day
If today was Christmas eve and tomorrow was Christmas day
All I would need is my little sweet rider
Just to pass the time away, to pass the time away

You sprinkled hot foot powder, mmm, around my door
All around my door
You sprinkled hot foot powder, all around your daddy's door
It keeps me with ramblin' mind rider
Every old place I go, every old place I go

I can tell the wind is risin', the leaves tremblin' on the tree
Tremblin' on the tree
I can tell the wind is risin', leaves tremblin' on the tree
All I need is my little sweet woman
And to keep my company, hey, hey, hey, hey, my company

Robert Johnson