On the Road Again (Canned Heat) (Znowu w Drodze)

Debiutujący hit zespołu Canned Heat "On the Road Again" jest jednym z najładniejszych przykładów adaptacji starego bluesa z Delty do psychedelicznej ery w radiowych audycjach Top40. Bazując na podstawowym bluesowym schemacie akordowym E-G-A, Al Wilson dołączył brzęczący ‘tambur’ tworząc aranżację z współczesnym feelingiem i klimatem. Poza tym Wilson zastosował falset zainspirowany znakomitym przykładem Skip Jamesa, jak również gitarę i bluesową harmonijkę ustną. Utwór okazał się wielkim przebojem, zwłaszcza w rozszerzonych wykonaniach na żywo – według legendy – ponad godzinnych jams na koncertach, gdzie mógł zagrać solo każdy muzyk z innego zespołu.

On the Road Again

Canned Heat był dosyć wyjątkowym zespołem na tle amerykańskich grup grających bluesowego rocka, w końcówce lat 60-tych i na początku lat 70-tych. Jak jeden z krytyków zanotował muzycy zespołu byli bardziej popularyzatorami niż purystami. Kolekcjonerzy płyt i fanatycy bluesa Alan Wilson i Bob Hite (o przydomku “Niedźwiedź” z racji ogromnej i ciężkiej postury) zmienili początkowe nastawienie zespołu z country rocka na electric boogie. Po występach w Monterey i Woodstock jeszcze w latach 60-tych uzyskali światowy rozgłos występując w składzie: Bob Hite, wokalista, Alan ‘Blind Owl’ Wilson gitara, harmonijka i śpiew, Henry Vestine lub Harvey Mandel na gitarze prowadzącej, Larry Taylor na basie i Adolfo de la Parra na perkusji.

Canned Heat

 

Muzyka i swobodna postawa zespołu były doceniane przez szeroką publiczność, co uczyniło z nich popularne i znaczące osobistości ery hipisowskiej. Potrafili oni na scenie dostarczyć słuchaczom wzruszeń albo elektryzującymi bluesowymi standardami albo też własnymi utworami, a okazjonalnie folgując sobie rozwlekłymi solówkami. Dwie z ich piosenek “Going up the Country” oraz “On the Road Again” były przebojami światowymi i obie były zainspirowane ‘ciemnymi’ bluesami. W tamtym czasie wszystkie ich albumy sprzedawały się na całym świecie.

Canned Heat, Woodstock 1969

 

Drugi album zespołu ‘Boogie With Canned Heat,’ zawierał właśnie ich pierwszy wielki hit “On The Road Again” – unowocześnioną wersję kompozycji Floyda Jonesa z 1953 roku. Był to remake jego przebojowego bluesa "Dark Road" sprzed dwóch lat. Obie piosenki Jonesa bazowały z kolei na utworze "Big Road Blues" z 1928 roku. Jego autorem był bluesman z Delty Mississippi Tommy Johnson.

Boogie With Canned Heat, album

 

W gruncie rzeczy song Canned Heat był oparty o melodię Floyda Jonesa i słowa Tommy’ego Johnsona, z tym, że bardzo zmieniona została aranżacja, unowocześniona według ówcześnie panującego psychedelicznego stylu. Al Wilson był gitarzystą, organkarzem i wokalistą oraz muzycznym mózgiem grupy i to on zaśpiewał tego bluesa. To wykonanie jest sławne również przez harmonijkowe solo, w którym niektóre nuty były grane w tajemniczy sposób, jakby były przedmuchane z wielką mocą. Aby było to możliwe Wilson bardzo mocno przestroił swoje organki.

Bob Hite

 

Kariera Wilsona potrwała jeszcze tylko trzy lata gdyż umarł on we wrześniu 1970 roku z przedawkowania narkotyków. Ten twórca piosenek, multi-instrumentalista i badacz wszystkiego co związane z bluesem miał 27 lat – tak jak Jimi Hendrix i Janis Joplin, którzy poszli za nim do rockowego nieba, odpowiednio w dwa i cztery tygodnie później. Canned Heat kontynuowali karierę ale według Larry Taylora już nigdy nie było tak samo jak z ‘Big Owlem’.

Alan Wilson

 

Urodzony w Arkansas Floyd Jones (1917 – 1989) spędził swoją młodość w Delcie Mississippi. Był bardzo aktywny na powojennej scenie bluesowej w Chicago, szczególnie w wczesnym okresie (późne lata 40-te). Ze swoim kuzynem Moody oraz z innymi muzykami takimi jak Baby Face Leroy, Little Walter, Jimmy Rogers, Sunnyland Slim, Johnny Young i Snooky Pryor, Floyd nagrał kilka klasycznych post-war bluesów. Występował często w obrębie wielkiego Chicago, zwłaszcza na sławnej Maxwell Street, pomagając w rozpoczęciu kariery w nowym powojennym stylu, m.in takim późniejszym sławom jak Muddy Waters czy Howlin Wolf.

Floyd Jones

 

W latach 50-tych nagrywał mało (dla JOB, Chess oraz Vee-Jay), ale wszystkie jego płyty z początku lat 50-tych są dziś uznawane na wspaniałe przykłady chicagowskiego bluesa powojennego. W następnych latach zamienił gitarę na gitarę basową, jako swój główny instrument. I przez wiele lat kontynuował karierę w różnych zespołach.

Floyd Jones - On The Road Again, 1953

 

Tommy Johnson (1896 - 1956) był jednym z najbardziej cenionych i wpływowych artystów bluesowych z Mississippi w latach 20-tych i 30-tych. Dorastał w Crystal Springs, gdzie często występował z braćmi LeDell’em i Mager’em. Jego oryginalne kompozycje były szeroko wykonywane przez innych, najsłynniejsze to: “Canned Heat Blues,” “Big Road Blues,” i “Cool Drink of Water Blues.” Tommy Johnson był pionierem w Delcie Mississippi, który śpiewał charakterystycznym jęczącym falsetem. Znalazł wielu naśladowców wśród jemu współczesnych i następców.

Tommy Johnson

 

Jako nastolatek krążył po obszarze Delty. Wrócił po dwóch latach jako doświadczony muzyk. Jego brat LeDell twierdził, że zawdzięczał to spotkaniu z tajemniczą figurą na skrzyżowaniu dróg. Ta historia, w której spotkany przez Johnsona wielki czarny człowiek przekazał mu gitarę, poprzedzała podobną za to bardziej sławną opowieść o Robercie Johnsonie (brak pokrewieństwa), który sprzedał na rozdrożu swoją duszę diabłu.

Big Road Blues, 1928

 

Tommy Johnson nagrywał dla Victor i Paramount w latach 1928 – 1930. Dodatkowo poza wykonaniami solowymi nagrywał z Nehi Boys, jazzowym zespołem z Nowego Orleanu. Mimo, że po 1930 roku już nie nagrywał, podobno z powodu problemów z prawami autorskimi, pozostawał bardzo popularnym bluesmanem w okolicach Crystal Springs i Jackson. Jego inspiracje są ewidentne w komercyjnych nagraniach wielu bluesowych sław.

Tommy Johnson - Big Road Blues

 

W "Big Road Blues" Johnson napisał: “Nie spadnę w dół sam tą wielką drogą ...Jeśli nie przeniosę ciebie to pójdę przenieść kogoś innego.” Floyd Jones zmienił werse Johnsona na upiorne przywoływanie z Delty. W "Dark Road" dodał:

„Whoaa,moja mama umarła I zostawiła mnie samego

Och, gdy byłem bardzo młody, gdy byłem bardzo młody

Powiedział Pan, miejcie litość, ooo, dla mojego niecnego syna”

 

Zaś w "On the Road Again":

„Whoaa, podróżuję, whoa w deszczu i śniegu, w deszczu i śniegu

Moja ukochana opuściła mnie

 

Nie mam gdzie iść”

Floyd Jones - Dark Road, 1951

 

Podczas nagrywania drugiego swego albumu Canned Heat miało nowego perkusistę Adolfo "Fito" de la Parra. Sesja miała miejsce 6 września 1967 roku w studio Liberty Records w Los Angeles. Alan Wilson wykorzystał słowa z obu piosenek Floyda Jonesa "On the Road Again" i "Dark Road" i dodał swoje parę linijek:

"Jestem taki zmęczony płaczem, jednak znów jestem w drodze, znów jestem w drodze

Nie mam żadnej kobiety, którą mógłbym nazwać moim specjanym przyjacielem”

Canned Heat

 

On The Road Again lyrics by Canned Heat

Well, I'm so tired of crying but I'm out on the road again
I'm on the road again
Well, I'm so tired of crying but I'm out on the road again
I'm on the road again

I ain't got no woman just to call my special friend
You know the first time I traveled out in the rain and snow
In the rain and snow
You know the first time I traveled out in the rain and snow
In the rain and snow

I didn't have no payroll, not even no place to go

And my dear mother left me when I was quite young
When I was quite young
And my dear mother left me when I was quite young
When I was quite young (When I was quite young)

She said: "Lord, have mercy on my wicked son"

Take a hint from me, mama, please, don't you cry no more
Don't you cry no more
Take a hint from me, mama, please, don't you cry no more
Don't you cry no more

Cause it's soon one morning down the road I'm going

But I ain't going down that long old lonesome road
All by myself
But I ain't going down that long old lonesome road
All by myself

I can't carry you, baby, gonna carry somebody else
 

Canned Heat - On The Road Again, 1968 singel

 

Znowu w drodze (Tłumaczenie wg tekstowo.pl)

Cóż, tak zmęczył mnie już płacz, ale znów jestem w drodze
Znowu jestem w drodze
Cóż, tak zmęczył mnie już płacz, ale znów jestem w drodze
Znowu jestem w drodze
Nie mam kobiety, by ją nazwać specjalną przyjaciółką

I opuszczę to miasto, muszę się stąd zmywać
Opuszczę to miasto, muszę się stąd zmywać
Wszędzie raban i przepychanki, stary, na pewno nie mogę zostać

Wiesz, po raz pierwszy podróżowałem w deszczu i śniegu
W deszczu i śniegu
Wiesz, po raz pierwszy podróżowałem w deszczu i śniegu
W deszczu i śniegu
Nie mam kumpla ani gdzie się podziać

A moja droga matka porzuciła mnie gdy byłem całkiem młody
Gdy byłem całkiem młody
A moja droga matka porzuciła mnie gdy byłem całkiem młody
Gdy byłem całkiem młody
Powiedziała, "Panie, bądź łaskaw dla mojego przeklętego syna"

Przyjmij moją radę mamo, proszę nie płacz już
Tylko nie płacz już
Przyjmij moją radę mamo, proszę nie płacz już
Tylko nie płacz już
Bo już wkrótce pewnego ranka przepadnę w drodze

Lecz nie podążam tak długą i samotną drogą zupełnie sam
Zupełnie sam
Lecz nie podążam tak długą i samotną drogą zupełnie sam
Zupełnie sam
Nie mogę cię zabrać, kochanie, wezmę kogoś innego
 

Canned Heat

 

Floyd Jones – On Thed Road Again, lyrics

Well, I'm so tired of crying
But I'm out on the road again
I'm on the road again
Well, I'm so tired of crying
But I'm out on the road again
I'm on the road again
I ain't got no woman
Just to call my special friend
You know the first time I traveled
Out in the rain and snow
In the rain and snow
You know the first time I traveled
Out in the rain and snow
In the rain and snow
I didn't have no payroll
Not even no place to go
And my dear mother left me
When I was quite young
When I was quite young
And my dear mother left me
When I was quite young
When I was quite young
She said "Lord, have mercy
On my wicked son"
Take a hint from me, mama
Please don't you cry no more
Don't you cry no more
Take a…
 

Floyd Jones

 

Tommy Johnson - Big Road Blues, lyrics

Cryin', ain't goin' down this big road by myself
Now don't you hear me talkin', pretty mama?
Lord, ain't goin' down this big road by myself
If I don't carry you, gon' carry somebody else

Cryin', sun gonna shine in my back door someday
Now, don't you hear me talkin', pretty mama?
Lord, sun gon' shine in my back door someday
And the wind gon' change, gon' blow my blues away

Baby, what makes you do me like you do do do, like you do do do?
Don't you hear me now?
What makes you do me like you do do do?
Now you think you gon' do me like you done poor Cherry Red

Taken the poor boy's money now, sure, Lord, won't take mine
Now don't you hear me talkin' pretty mama?
Taken the poor boy's money; sure, Lord, won't take mine
Taken the poor boy's money now; sure, Lord, won't take mine

Cryin', ain't goin' down this big road by myself
Now, don't you hear me talkin', pretty mama?
Lord, ain't goin' down this big road by myself
If I don't carry you, gon' carry somebody else

Cryin', sun gon' shine, Lord, my back door someday
Now don't you hear me talkin', pretty mama?
Lord, sun gon' shine in my back door someday
And the wind gon' change, blow my blues away
 

On The Road Again