Dark Was The Night Cold Was The Ground (Ciemna Była Noc Zimna Była Ziemia)

W 1977 roku poproszono zespół badaczy pod kierownictwem Carla Sagan do wybrania reprezentacji Ziemi i dorobku ludzkości by wysłać go w próbniku Voyager dla ewentualnych rozumnych form życia w kosmosie. W zbiorze zawarto dźwięki odzwierciedlające rechot żab, wybuchu wulkanu, odgłosy gry w krykieta, śmiech, bicie serca, pozdrowienia i życzenia w 55 językach oraz 27 utworów muzycznych nagranych na płycie Voyager Golden Record. "Dark Was the Night, Cold Was the Ground" znalazł się wśród nich gdyż według Sagana “song Johnsona oddaje sytuację, z którą spotykał się twarzą w twarz: zapada zmrok a on nie ma gdzie spać. Od zarania ludzkości całun zapadającej nocy stawiał samotnych mężczyzn i kobiety w ciężkim położeniu.”

Dark Was The Night Cold Was The Ground

"Dark Was the Night, Cold Was the Ground" to gospel-blues skomponowany i wykonywany przez Blind Willie Johnsona, nagrany przez niego na płycie w grudniu 1927 roku.

Blind Willie Johnson

Blind Willie Johnson urodził się w 1897 roku w pobliżu Brenham w Teksasie. Nie był niewidomym od urodzenia. Kiedy Willie miał siedem lat jego ojciec przyłapał jego macochę na zdradzie. W trakcie awantury macocha oblała przypadkowo jego twarz ługiem, który spowodował ślepotę.

Kiedy Willie trochę podrósł zaczął zarabiać grą na gitarze. Jedna z kilku alei w mieście służyła niewidomym grajkom do zarabiania na życie. Willie używał techniki slide lecz zamiast szyjki butelki używał kieszonkowego noża.

Dark Was the Night, Cold Was the Ground, singel, 1927

Pomimo świetnej bluesowej techniki gry na gitarze i śpiewu Blind Willie Johnson nie miał się za bluesmana, a to z powodu silnej wiary w Biblię. Dlatego zaczął śpiewać pieśni gospel oraz interpretować Negro spirituals. Został baptystowskim kaznodzieją i swoje kazania oraz muzykę przynosił na ulice okolicznych miast.

Chociaż jest bardzo ceniony przez folkowych i rockowych artystów takich jak Bob Dylan, Eric Clapton czy Led Zeppelin to jednak gdy mowa o Willie Jacksonie to umieszcza się go wśród gigantów bluesa. Pierwszą przyczyną jest to, że jego piosenki były bliżej gospelowskich korzeni bluesa niż współczesnej muzyki znanej słuchaczom. Drugim powodem niezrozumienia Johnsona była jego nieustanna szarpanina o zbawienie, która zawracała go spowrotem w kierunku ‘tej diabelskiej muzyki’.

Ry Cooder plays Dark Was the Night, Cold Was the Ground

Blind Willie Johnson zostawił po sobie 30 utworów, w trakcie sześciu sesji nagraniowej dla Columbia Records, w latach 1927 – 1930. W niektórych piosenkach używa szybkiej, rytmicznej techniki grania palcami. W innych gra wyraźnie na gitarze slide. Inny wielki bluesman, który znał Johnsona z wspólnych występów Blind Willie McTell twierdził, że Willie grał slide za pomocą mosiężnej obrączki, aczkolwiek inne źródła mówią o nożu. Jednakże powiększenie jedynego znanego zdjęcia Blind Willie Johnsona pokazuje, że na małym palcu lewej ręki znajduje się szyjka butelki.

Johnson pozostał biedny do końca życia, nauczając i śpiewając na rogach ulic wielu teksańskich miast, najczęściej w Beaumont. Mieszkał w ruinach spalonego domu, a w porze największych teksańskich upałów (sierpień/wrzesień) spał w mokrym łóżku. Żył w ten sposób aż umarł na gorączkę malaryczną 18 września 1945 roku.

Blind Willie Johnson

"Dark Was the Night, Cold Was the Ground" jest właściwie utworem instrumentalnym. Johnson stosuje tutaj prawdziwą gitarę slide, melodia grana jest na gitarze. Później Johnson rozpoczyna wokalizję, nucąc i jęcząc do wtóru melodi granej na strunach. Tytuł utworu został zapożyczony od hymnu, popularnego w XIX wieku na Amerykańskim Południu. “Gethsemane”, napisany przez angielskiego pastora Thomas Haweisa rozpoczyna się od wersu “Dark was the night, cold was the ground / on which my Lord was laid.” („Ciemna była noc, zimna była ziemia, w której mój Pan został złożony”).

Thomas Haweis

Historyk muzyki Mark Humphrey opisuje kompozycję Johnsona jako impresjonistyczną interpretację “lining out”, w stylu call-and-response (zawołanie i odpowiedź) śpiewania hymnów, który był wspólny dla wszystkich kościołów na Południu Ameryki.

Utwór otwiera płacząca gitara slide mrożąca krew w żyłach, za nią dopiero następuje smutny, rozpaczliwy jęk Johnsona, silna ekspresja bez słów, która dla wyrażenia emocji ich nie potrzebuje. Jego smutek i brzęczący dźwięk guitary kreują wrażenie „wspólnego nucenia-jęczenia” , stylu melodycznego charakterystycznego dla kościoła Baptystów – zamiast śpiewania harmonicznego, wielogłosowego, chór nuci lub śpiewa tę samą melodię, chociaż z małymi odmianami. Mimo, że wokal Johnsona jest dostrzegalny, wielu badaczy uważa, że pieśń ta to Ukrzyżowanie Jezusa.

Dark Was the Night, Cold Was the Ground, cover

"Dark Was the Night, Cold Was the Ground" został wykorzystany w znanych filmach, jak The Gospel According to St Matthew Paolo Pasoliniego; Walk the Line biografia piosenkarza country Johnny Casha; The Devil’s Rejects serial o mordercy rockera Roba Zombie oraz Public Enemies – film o Johnie Dillingerze, sławnym przestępcy z lat 30-tych.

Ry Cooder, autor ścieżki dźwiękowej filmu Paris, Texas gdzie także gra “Dark Was the Night” określił tę pieśń jako „najbardziej wzruszający, poza doświadczeniem utwór w całej amerykańskiej muzyce”.

Ry Cooder - Paris, Texas - soundtrack

Thomas Haweis - "Gethsemane"

Dark was the night, cold was the ground, on which my Lord was laid.
Mine was the debt, mine was the crime for which my Saviour paid.
How could He die? How could He die to save a soul like mine?
To save a soul like mine?

Cold was the night, black was the tomb. They sealed it with a stone.
Still was the air, stilled was His breath, and there He lay alone.
Body and blood, broken and shed; the price of love divine.
The price of love divine.

Dark is my mind, cold is my heart, and black my sin stained soul.
Can it be true, can it be real, that God would make me whole?
Deep is the pain, deep is the fear, so deep the sin in me.
So deep the sin in me.

Earthquake and light, wonder and fear, the stone was rolled away!
Mighty He rose up from the grave. Oh great and joyful day!
Saviour and Lord! Saviour and Lord! His love has set me free!
His love has set me free.

Dark Was the Night, Cold Was the Ground