Carlo Evasio Soliva - Elena e Malvina (2003)

1. Part I
2. Part II

Elena – Elisabetta Scano
Malvina Artur – Denia Mazzola-Gavazzeni
Donaldo – Luigi de Donati
Enrico - Carlo Alemanno
Eduino - Giorgio Trucco
Patrizio - Davide Rocca

Coro ed Orchestra Swizzera Italiana
Conductor, Diego Fasolis

Carlo Soliva was born into a family of Swiss immigrants. He studied composition at the Milan Conservatory, and in 1815 he was engaged as a conductor by the Teatro alla Scala. There he also began a career as an opera composer. In 1821 he moved to Warsaw to direct the singing classes at the conservatory. He conducted when Chopin first performed his concerto in E minor. After the crushing of the Polish revolution (1830), the Warsaw conservatory was forced to close, so he moved to St. Petersburg, becoming conductor of the Royal Chapel and director of the Imperial Singing School. He retired in 1841 and returned to his family's home village, Semione, in the Swiss Val di Blenio. He then settled in Paris, becoming part of the "salon" cultural life. ---opera.stanford.edu

Carlo Evasio Soliva, włoski kompozytor, dyrygent, pedagog (nauczyciel śpiewu i teorii muzyki), publicysta.

Studia kompozytorskie i pianistyczne odbył w mediolańskim Konserwatorium u Bonifazio Asiolego i Vincenza Federiciego. W 1816 roku dostał posadę nauczyciela gry na fortepianie oraz dyrygenta w La Scali, gdzie wystawił cztery z pięciu skomponowanych przez siebie oper, m.in. pierwszą La testa di bronzo, która została przyjęta z wielkim entuzjazmem.

W czerwcu 1821 roku objął stanowisko profesora harmonii i nauczyciela śpiewu w warszawskim konserwatorium. Po zorganizowaniu w roku 1823, w salach redutowych Teatru Wielkiego, trzech koncertów, udał się na blisko roczny urlop do Mediolanu, gdzie wystawił swoją operę Elena e Malvina.

W latach 1823-1830 dyrygował licznymi operami włoskimi, przedstawieniami oraz koncertami symfonicznymi. W roli dyrygenta wystąpił również podczas pożegnalnego koncertu Chopina, który odbył się 11 października 1830 roku.

W latach 1832-1843 Soliva podróżował, obejmując kolejno posadę kompozytora, nauczyciela teorii muzyki i śpiewu oraz dyrygenta, by w 1844 roku osiąść na stałe w Paryżu udzielając w dalszym ciągu lekcji śpiewu.

Carlo Soliva był wysoko ceniony przez śmietankę towarzyską okresu romantyzmu. Był między innymi przyjacielem George Sand.

W roku 1851 został honorowym członkiem Accademia Nazionale de Santa Cecilia w Rzymie. ---chopin.nifc.pl

download (mp3 @256 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back