The Thrill Is Gone (jazz standard)

Showman George White rozpoczynał jako tancerz i aktor lecz najbardziej zapamiętany jest za swoje ‘Skandale’, coroczne rewie muzyczne (1919 – 1926), które rywalizowały z ‘Ziegfeld Follies.’ Zainspirowane przez paryską Folies Bergère, Ziegfeld Follies były serią rozbudowanych teatralnych przedstawień rewiowych, produkowanych dla Broadway’u w Nowym Jorku od roku 1907 do 1931, z wznowieniami w roku 1934 i 1936. Skandale George’a White’a (George White's Scandals) zapoczątkowały kariery wielu artystów, takich jak: W. C. Fields, Three Stooges, Ray Bolger, Helen Morgan, Ethel Merman, Ann Miller, Bert Lahr I Rudy Vallée.

The Thrill Is Gone (jazz)

W 1925 roku, White zaangażował do pisania muzyki dla Skandali kompozytora Raya Hendersona. Henderson pracował wtedy w teamie z B. G. DeSylvą i Lew Brownem, którzy pisali teksty do jego melodii. White skorzystał z tego zespołu w latach 1926, 1928 i 1931, chociaż ten ostatni powstał już bez udziału DeSylvy, który przeszedł do wytwórni filmowej.

George White

Urodzony w Buffalo, 1 grudnia 1896 roku, Ray Henderson studiował w Konserwatorium w Chicago i podczas studiów występował w wodewilach i grupach tanecznych. Ostatecznie podjął pracę jako aranżer i przygotowywał piosenki dla nowojorskich domów edytorskich. Współpracował też z wieloma twórcami tekstów, w tym od 1922 roku z Lew Brownem. Najwcześniejsze przeboje tego duetu to "Alabamy Bound," "Bye Bye Blackbird," oraz "I'm Sitting on Top of the World." W 1925 roku dołączył do nich Buddy DeSylva i tak powstałe trio od razu odniosło sukces pisząc Skandale Georga White’a w 1926 roku.

Ray Henderson

Poza twórczością sceniczną to twórcze trio miało wiele przebojowych piosenek, także we wczesnych filmach Ala Jolsona (“Sonny Boy” i “It All Depends on You”) oraz w popularnym filmie z 1929 roku “Sunny Side Up”, kiedy trio podjęło pracę w Hollywood. Po odejściu DeSylvy w 1931 roku Brown z Hendersonem kontynuowali pisanie dla Broadway’u, w tym dla shows “Hot-Cha” (1932) and “Strike Me Pink” (1933). Ostatnie teatralne dzieło Hendersona to Ziegfeld Follies z 1943 roku, po którym zniknął z życia publicznego, z jednym wyjątkiem gdy około 1950 roku dyrygował w TV. Ray Henderson zmarł w Wigilię 1970 roku, w Nowym Jorku.

Chet Baker - Thrill is gone

Lew Brown urodził się jako Louis Brownstein w Odessie, 10 grudnia 1893 roku. Rodzina przywiozła do w 1898 roku do Ameryki, gdzie od razu uczęszczał do De Witt Clinton High School w Bronx, w Nowym Jorku. Jeszcze jako nastolatek zaczął pisać parodie piosenek dnia, a wkrótce podjął już pisanie własnych oryginalnych tekstów. Jego pierwszym współpracownikiem był Albert von Tilzer, uznany już kompozytor, z którym napisali "I'm The Lonesomest Gal In Town", hit z 1912 roku. W 1922 roku Brown spotkał pianistę i kompozytora Hendersona i od razu zaczęli pracować razem. Ich pierwszym przebojem była "Georgette", piosenka, która otwierała Greenwich Village Folies z 1922 roku. W 1925 roku po dołączeniu do nich Buddy DeSylvy powstał jeden z najbardziej wpływowych i polularnych teamów tworzących na sławnej Tin Pan Alley.

Lew Brown

Brown współpracował także z innymi kompozytorami, byli to: Con Conrad, Moe Jaffe, Sidney Clare, Harry Warren, Cliff Friend, Harry Akst, Jay Gorney, Louis Alter i Harold Arlen. W 1937 roku z kompozytorem Sammy Fainem napisali jeden z pamiętnych klasyków amerykańskiej piosenki "That Old Feeling". W 1956 roku Hollywood nakręcił biograficzny film o legendarnej trójce De Sylva, Brown i Henderson pod tytułem “The Best Things in Life Are Free.” Lew Brown zmarł dwa lata potem, 5 lutego 1958 roku z Nowym Jorku.

DeSylva, Brown & Henderson

Rudy Vallee i Jego Connecticut Yankees nagrali “The Thrill is Gone” dla wytwórni płytowej Victor. Na stronie B single widniał “My Song”, melodia, która 12 września 1931 roku weszła na listę przebojów na pozycji nr 10. Również na tę listę dostała się trzecia piosenka nagrana przez Rudy Vallee - “Life Is Just a Bowl of Cherries” – ta uzyskała miejsce trzecie. Wszystkie te trzy utwory były napisane dla Skandali Georga White’a, rewii, która miała premierę 14 wrseśnia 1931 w Apollo Theatre i była wystawiana 202 razy.

Rudy Vallée

Mimo, że Rudy Vallee był w obsadzie tej rewii to “The Thrill Is Gone” wykonywał baryton Everett Marshall; “My Song” i “Life Is Just a Bowl of Cherries” śpiewała Ethel Merman. Inne hity jak “This Is Missus” i “That’s Why Darkies Were Born” zaśpiewał już Rudy Vallee.

George White’s Scandals 1931

“The Thrill is Gone” został wyróżniony poprzez włączenie go do zestawu najlepszych nagrań rewii w 1931 roku. David Ewen w książce ‘Great Men of American Popular Song’ napisał: “Brunswick Records wydał 12-calową płytę, na której wszystkie przeboje z rewii były nagrane przez Binga Crosby i Boswell Sisters, wyznaczając pierwszą próbę odtworzenia bazowej partytury na jednej płycie.” To dwustronne, 78-obrotowe nagranie zostało zatytułowane Gems from George White’s Scandals z akompaniamentem Victora Younga i wokalem Boswell Sisters, Binga Crosby, Franka Munna i Mills Brothers, oraz z puzonowymi pasażami Thomasa Dorseya.

Archie Shepp Quartet gra Thrill Is Gone

“The Thrill Is Gone” nagrywali później Sarah Vaughan, Ella Fitzgerald, Stan Kenton, Chet Baker, Julie London, Ella Fitzgerald, Nina Simone oraz Stan Getz, by wymienić tylko niektórych.

Hadda Brooks - The Thrill Is Gone, single 1959

The Thrill Is Gone, lyrics

The thrill is gone,
The thrill is gone,
I can see it in your eyes,
I can hear it in your sighs,
Feel your touch and realise
The thrill is gone.

The nights are cold,
For love is old,
Love was grand when love was new,
Birds were singing, skies were blue,
Now it don't appeal to you,
The thrill is gone.

This is the end
So why pretend
And let it linger on?
The thrill is gone,
The thrill is gone.

Ray Bryant Trio - The Thrill Is Gone, singel 1957

The Thrill Is Gone (tłumaczenie wg tekstowo.pl)

Dreszczyk zniknął
Dreszczyk zniknął,
Widzę to w twoich oczach,
Słyszę to w twoich westchnieniach,
Czuję twój dotyk i zdaję sobie sprawę,
Że dreszczyk zniknął.

Noce są zimne,
Gdy miłość jest przestarzała,
Była wielka, gdy była nowa.
Ptaki śpiewały, nieba były błękitne,
Teraz, to nie odwołuje się do ciebie.
Dreszczyk zniknął.

To koniec,
Więc po co udawać
I pozwalać, by się to utrzymywało?
Dreszczyk zniknął,
Dreszczyk zniknął.

Roy Hawkins - The Thrill Is Gone, 1951