Fats Waller - Ain't Misbehavin'

Historia tego utworu jest spowita legendą. Weller lubił opowiadać, że napisał go w więzieniu poczas odbywania kary za niepłacenie alimentów. Część biografów Wellera przyjęła to za fakt jednak sam Razaf wyjaśnił sytuację w 1966 roku, pisząc w liście do Boba Kumma: „Historia o tym, że ‘Ain’t Misbehavin’ powstał gdy Fats Waller siedział w więzieniu jest nieprawdziwa. Piosenkę tę napisaliśmy, Fats i ja, w jego domu w Harlemie przy West 133rd. St. Tytuł i słowa są w całości moje. W godzinę po napisaniu poszliśmy do Teatru na 44th St. i zaprezentowaliśmy ją zespołowi, który przeprowadzał akurat próbę przedstawienia. Od razu wybrano ją na tytułową piosenkę tego show. Gdy Paul Bass i Margaret Simms wykonali to jako miłosny duet, zaproponowałem by Louis (Satchmo) Armstrong zagrał i zaśpiewał refren z dołu, gdzie siedziała orkiestra. Gdy to się stało powstał wspaniały hit.”

Ain't Misbehavin'

"Ain't Misbehavin'" nagrano po raz pierwszy a Camden w sierpniu 1929 roku w wytwórni Victor Records. Piosenka napisana przez Thomasa "Fats" Wallera (melodia) i Andy Razafa (słowa) jako część partytury dla sztuki na Broadway’u pt. ‘Hot Chocolates,’ debiutowała w marcu 1929 roku jako wehikuł dla Louisa Armstronga śpiewającego w orkiestrowym ‘dole’. Jednak gdy Armstrong wręcz olśnił publiczność swoim wykonaniem reżyser i producenci zmienili scenariusz i przenieśli go na główną scenę.

Młody Fats Waller

Reporter The New York Timesa przesłał do redakcji relację: ”Syntetyczna lecz bardzo przyjemna ballada nazwana ‘Ain’t Misbehavin’’wyróżniała się wykonaniem między aktami przez nieznanego członka orkiestry i była główną atrakcją premiery.” Dosyć wcześnie publiczność dowiedziała się któż to jest ten „nieznany członek orkiestry” gdy tylko Louis Armstrong z dołu sceny został przeniesiony na górę. Stał się oficjalnie na Broadway’u gwiazdą.

Louis Armstrong - Ain't Misbehavin'

"Connie's Hot Chocolates: Hot Feet" był całkowicie czarną rewią (wszyscy wykonawcy byli Murzynami), którą otwarto w Connie's Inn,28 lutego 1929 roku. Barry Singer, biograf Razafa pisał w Pittsburgh Courier: “Jest to pierwszy show na głównej scenie Nowojorskich ekskluzywnych klubów nocnych z zespołem składających się tylko z kolorowych artystów.”

Andy Razaf

Ken Bloom cytuje Harry’ego Brooksa, oficjalnie współautora muzyki, który prezentuje inny aspekt powstania ‘Ain’t Misbehavin’’. Kompozycja była ,wg Brooksa: „próbą skopiowania formuły sukcesu Gershwina użytej w 'The Man I Love.' Naśladowaliśmy początkową frazę, która rozpoczynała się zaraz po pierwszym uderzeniu jak również molową część mostku.”

Louis Armstrong - Ain't Misbehavin', 1929

‘Ain't Misbehavin'’ była zainspirowana przez chęć do ciętego dowcipu Wallera, podtrzymującej jego reputację upodobania do wina, kobiet i piosenki. Był znany z tego, że podczas prób trzymał na stole dwie butelki ginu, jedną dla siebie a drugą dla zespołu i regularnie wznosił toasty by muzyka swobodnie płynęła. Mistrz kombinacji kroczącego pianina i ragtime’u synkopował w pełnym sensie "ragged" w piosence, którą napisał gdy wciąż jeszcze był dwudziestolatkiem.

Fats Waller

Fats Waller był pod każdym względem ogromny i kolosalny. Jego apetyty i talenty były szerokie i niespożyte. Jego nauczyciel i przyjaciel James P. Johnson powiedział kiedyś: “Niektórzy ludzie mają muzykę w sobie, ale Fats, on cały był muzyką, a wiecie jaki on był wielki.” Był też cały śmiechem – lub prawie cały – większość obrazów Fatsa przedstawia go siedzącego przy pianinie z butelką ginu w pobliżu, brwi podniesione, melonik na głowie krzywo i papieros dyndający w szerokim, zalanym uśmiechu.

Fats Waller

Thomas Wright Waller dorastał w ekscytującej muzycznej atmosferze panującej w Harlemie w latach 1910 – 1920-tych. Jego rodzice byli bardzo religijni więc Fats rozpoczynał od gry na organach w Kościele Baptystów i jednocześnie uczył się klasycznej techniki gry na pianinie. Ale z własnej inicjatywy pracował pod kierunkiem mistrzów pianina z Harlemu takimi jak James P. Johnson i Willie “The Lion” Smith. Ojciec był przeciwny gdyż według niego jazz „to muzyka z diabelskiego warsztatu.”

Fats Waller

W latach 20-tych Fats poznał ‘tekściarza’ Andy Razafa, z którym potem długo współpracował. Pierwszym ich sukcesem była piosenka z 1928 roku “Keep Shufflin’.” Następny rok był niezwykły: Fats, dwudziestopięciolatek i Razaf napisali całą partyturę rewii 'Hot Chocolates,' hitu Broadway’u, a także takie przeboje jak “Honeysuckle Rose,” “I’ve Got a Feeling I’m Falling” (słowa Billy Rose) oraz wiele innych utworów. Był to też rok, w którym Fats podpisał kontrakt z wytwórnią płytową Victor, gdzie nagrywał aż do wybuchu II Wojny Światowej.

"Connie's Hot Chocolates: Hot Feet", rewia, 1929

Nagrania Fatsa począwszy od “’T Ain’t Nobody’s Biz-ness If I Do” z 1922 roku rozsławiły go najpierw w Ameryce, a potem na całym świecie. Wydaje się, że miał on dar tworzenia zabawy z każdej zasłyszanej melodii. Finalne ‘Ain’t Misbehavin’’, w rzeczywistości, jest wymyślone tak jak niektóre inne piosenki napisane przez innych autorów.

Fats Waller

Fats podniósł sztukę ‘stride piano’ (lewa ręka na raz i trzy bas, a na dwa i cztery – akord) do najwyższego poziomu a zarazem był jednym z ważnych incjatorów swingu. Prawdopodobnie był największym połączeniem muzyka i komika w całej historii Stanów Zjednoczonych. Jako pianista, kompozytor i wokalista tak mocno splótł komedię z muzyką, że jego piosenki są tak samo świeże i zabawne teraz jak 60 lat temu.

Fats Waller

‘Ain’t Misbehavin’’ należy do piątki jazzowych standardów Fatsa Wallera, które są wciąż grane przez pianistów stylu ‘stride’ oraz sudentów stylu ‘ragtime’. Piosenka ta pojawiła się na ponad 300 albumach. W 1978 roku musical upamiętniający Wallera ‘Ain’t Misbehavin’’ otrzymał Tony Award jako najlepszy musical na Broadway’u. Oryginalne nagranie ‘Ain’t Misbehavin’’ Fatsa Wallera z 1929 roku uzyskało Hall of Fame Award w 1984 roku i jako jedno z 50 nagrań zostało włączone do Narodowego Rejestru Nagrań utworzonego przez Bibliotekę Kongresową w 2004 roku.

Fats Waller - Ain’t Misbehavin’

Ain't Misbehavin' lyrics:

No one to talk with, all by myself
No one to walk with but I'm happy on the shelf
Ain't misbehavin', savin' my love for you

I know for certain the one I love
I'm through with flirtin', it's you that I'm dreamin' of
Ain't misbehavin', savin' my love for you

Like Jack Horner in the corner
Don't go nowhere, what do I care?
Your kisses are worth waitin' for, believe me

Don't stay out late, no place to go
I'm home about eight, just me and my radio
Ain't misbehavin', savin' my love for you

(instrumental break)

Like Jack Horner in the corner
Don't go nowhere, what do I care?
Your kisses are worth waitin' for, believe me

Don't stay out late, no place to go
I'm home about eight, just me and my radio
Ain't misbehavin', savin' my love for you
All my love

Ain’t Misbehavin’, Broadway 1978

Ain't Misbehavin' (tłumaczenie wg tekstowo.pl)

Nie zachowuję się źle:

Nie mam z kim porozmawiać, zupełnie sam
Nie mam z kim iść na spacer, lecz jestem z tym szczęśliwy*
Nie postępuję źle, zatrzymuję moją miłość dla ciebie

Z całą pewnością znam tę, którą kocham
Skończyłem z flirtami, tylko o tobie myślę
Nie postępuję źle, zatrzymuję moją miłość dla ciebie

Jak Jack Horner* w kącie
Nigdzie nie chodzę, co mnie to obchodzi
Warto czekać na twoje pocałunki, uwierz mi

Nie przebywam do późna poza domem, nie mam gdzie iść
Jestem w domu koło ósmej, tylko ja i moje radio
Nie postępuję źle, zatrzymuję moją miłość dla ciebie


Jak Jack Horner* w kącie
Nigdzie nie chodzę, co mnie to obchodzi
Warto czekać na twoje pocałunki, uwierz mi

Nie przebywam do późna poza domem, nie mam gdzie iść
Jestem w domu koło ósmej, tylko ja i moje radio
Nie postępuję źle, zatrzymuję moją miłość dla ciebie
Całą moją miłość

*be on the shelf – być pozostawionym samemu sobie
*Jack Corner- postać z popularnej dziecięcej rymowanki (XIX w.), 
który siedział w kącie, zajadał ciasto wyciągając z niego śliwki

Connie's Hot Chocolates: Hot Feet, poster