Gioachino Rossini - Adina (2003)

1. Coro – Splente Sereno e Fulgido
2. Coro – Vezzosa Adina
3. Selimo – S’Alza La Notte
4. Mustafa – Ah! Ah! Che Avvenne

Adina - Joyce di Donato
Setima - Raul Giménez
Il Califfo - Carco Vinco
Mustafà - Carlo Lepore
Ali - Saimir Pirgu

Orchestra del Teatro Comunale di Bologna
Coro da Camera di Praga
Renato Palumbo - conductor

Pesaro, 09.08.2003

Among Rossini's operas Adina has perhaps the most mysterious origins. Commissioned by an unknown Portuguese admirer as a gift for an unknown soprano, composed in 1818 yet not performed until 1826, the opera develops the popular theme of the "abduction from the serraglio." Rossini, pressed by the contract to complete the work quickly, composed anew only four of the work's nine numbers: the Introduction, the disarming Cavatina Adina "Fragolette fortunate" (Lucky little strawberries), the Quartet, and the Finale; for three others he turned to his own Sigismondo of 1814; the remaining two were written by a collaborator.

The critical edition, the first publication in full score, draws on the autograph of Sigismondo and Rossini's drafts for setting the new texts as well as the autograph of Adina. In his preface discussing Adina's uncertain genesis and successive history, Fabrizio Della Seta examines the documents extant in Portugal and Italy and considers hypotheses about the identity of the commissioner, the dedicatee, and the collaborator.p>

Adina (wł.: Adina ossia Il califo di Bagdad) – opera buffa Gioacchina Rossiniego – farsa w jednym akcie, do której libretto napisał Gherardo Bevilacqua-Aldobrandini, jej premiera miała miejsce w Lizbonie 22 czerwca 1826 roku. Po napisaniu Mojżesza w Egipcie Rossini udał się w podróż po Włoszech, na swoisty urlop, w trakcie którego wiosną 1818 roku uczestniczył w otwarciu teatru w rodzinnym Pesaro, a następnie przybył się do Bolonii. W trakcie pobytu w Bolonii napisał na zamówienie Diega Ignacia de Pina Manique prefekta policji w Lizbonie i inspektora portugalskich teatrów za honorarium w wysokości 2000 lirów jednoaktówkę Adina ossia Il califo di Bagdad. Tekstu dostarczył boloński przyjaciel kompozytora, hrabia Gherardo Bevilacqua-Aldobrandini, który przerobił libretto Felice Romaniego Il califo e la schiava. Rossini nie przywiązywał dużej wagi do zamówienia, nie napisał nawet uwertury do utworu, a na pretensje Piny Manique odpowiedział, że umowa nie zobowiązywała go do tego. Opera została wystawiona 8 lat później w Lizbonie, wraz z II aktem Semiramidy i baletem i po jednym przestawieniu zeszła ze sceny. W 1963 roku pojawiła się ponownie jednorazowo w Sienie.

download: uploaded yandex 4shared mediafire solidfiles mega zalivalka filecloudio anonfiles oboom ziddu

back