Danuta Rinn Bogdan Czyżewski - Nie obiecuj, nie przyrzekaj (1971)

01. Całujmy się
02. W jak wiosna
03. Nie mów, że daleko
04. Zginęła mi dziewczyna
05. Grześ i róża
06. Ile dróg tyle stron
07. Ona ma 20 lat
08. Hallo Dolly
09. To źle
10. Kiedy nareszcie
11. Biedroneczki są w kropeczki
12. Weźmiemy tylko namiot
13. Odłóżmy to do jutra
14. Koliberek
15. Wszystkiego najlepszego
16. Viva Maria
17. Mój syn nic nie robi
18. Żeby choć raz
19. Maj maturalny
20. Twardy orzech
21. Kiedy nie mogło być inaczej
22. Na deptaku w Ciechocinku

Wykonawcy:
Danuta Rinn, Bogdan Czyżewski - śpiew
Zespół Instrumentalny Pod Dyr. J. P. Wróblewskiego
Zespół Instrumentalny Pod Dyr. W. Korcza
Zespół Instrumentalny Pod Dyr. W. Kruszyńskiego, A. Skorupki

Danuta Rinn. Jej niezapomnianym przebojem pozostanie piosenka „Gdzie ci mężczyźni” ze słowami Jana Pietrzaka i muzyką Włodzimierza Korcza. Na scenie pojawiała się także z kabaretami Centuś i Pod Egidą, wystąpiła też w kilkunastu filmach i serialach.

Przyszła na świat jako Danuta Smykla w 1936 w Krakowie, tam też ukończyła średnią szkołę muzyczną (klasa fortepianu). Później podjęła studia na Wydziale Kompozycji PWSM i śpiewała z zespołem jazzowym Atom. W 1963 przeniosła się do Warszawy i tam poznała przyszłego męża – Bogdana Czyżewskiego, z którym nagrała takie albumy jak: „Całujmy się”, „Pamiętaj o mnie” , „Nie obiecuj, nie przyrzekaj”.

Po rozpadzie małżeństwa Danuta Rinn postanowiła zająć się karierą solową. Serca publiczności podbiła nie tylko przebojami takimi jak: „Biedroneczki są w kropeczki”, „Tyle wdzięku”, „Na deptaku w Ciechocinku”, „Nie mam woli do zamęścia”, „Polska baba” ale też pogodą ducha i uśmiechem. Ostatnie lata spędziła w Domu Aktora w Skolimowie. Zmarła w wieku 70 lat i została pochowana na warszawskich Powązkach. W pamięci słuchaczy zapisała się jako wspaniała osobowość sceniczna. W jednym z wywiadów powiedziała o sobie „Zawsze wolałam się śmiać niż narzekać”. ---rmf.fm

Bogdan Czyżewski (ur. 9 marca 1934 r. w Warszawie) - polski piosenkarz. Absolwent Technikum Mechaniki Precyzyjnej oraz warszawskiej Średniej Szkoły Muzycznej w klasie Andrzeja Boguckiego; studiował też na Politechnice Warszawskiej. Podczas studiów tych związał się z klubem studenckim Stodoła. Tam zadebiutował jako piosenkarz. W 1958 roku zdobył wyróżnienie w konkursie wokalnym Polskiego Radia, z którym związał się w roku 1961 (a dokładniej z radiowym Studiem Piosenki). Wtedy też nawiązał współpracę z radiowymi orkiestrami Edwarda Czernego i Bogusława Klimczuka, a także z grupą muzyczną New Orlean Stompers, grającą jazz tradycyjny.

W latach 1963-1973 był wokalistą w duecie Rinn-Czyżewski, a w 1974 r. rozpoczął karierę solową. W latach 70. występował również w teatrach: w 1973 r. w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze (gdzie wystąpił w spektaklu Dziś dajemy wam pamięć w reżyserii Marii Januszkiewicz), a w latach 1974-1978 w warszawskim Teatrze na Targówku. W tym ostatnim wystąpił w widowisku muzyczno-estradowym Gdy wróciły gołębie (1974) oraz w rewii przebojów Kto chce piosenkę (1975), oba w reżyserii Mariana Jonkajtysa.

Współpracował też z licznymi orkiestrami w kraju i za granicą (orkiestry radiowe Warszawy i Łodzi; Reprezentacyjna Orkiestra Wojska Polskiego; Orkiestra Moskiewskiego Teatru i Estrady; Big Band Radio Hawana; Orkiestra Dresden Tanz Sinfoniker). Dał tysiące koncertów nie tylko w Polsce, m.in. również w Bułgarii, Czechosłowacji, Kanadzie, na Kubie, w NRD, Rumunii, USA, ZSRR. Karierę zakończył w 1990 roku. ---wikipedia

download (mp3 @128 kbs):

yandex 4shared mediafire ulozto cloudmailru gett

back