Lora Szafran - Lonesome Dancer (2006)

1. Summertime [5:13]
2. Sweet Love To Keep [3:49]
3. New York Lament [4:38]
4. 'Round Midnight [5:15]
5. My Funny Valentine [3:45]
6. Lonesome Dancer [5:07]
7. Kiss Me Right [3:35]
8. Sleep Safe And Warm [4:39]
9. A Melancholy Prayer [5:12]

Personnel:
Lora Szafran - vocal
Wojciech Niedziela - piano
Jacek Niedziela - bass
Piotr Wojtasik - trumpet, flugelhorn
Adam Czerwinski – drums

Polish Jazz vol. 76

Lora Szafran - acknowledged as one of the most outstanding Polish jazz vocalists. In 1986 she graduated with distinction from the Department of Jazz and Pop Music at the Music Academy in Katowice . As a student she cooperated with the leading jazz group Walk Away. In 1984 she won the first prize at the International Meeting of Jazz Vocalists in Zamość. From 1988 she cooperated with one of best acoustic jazz formations - New Presentation.

With this group she released two records: "Lonesome Dancer" (recognized as The Jazz Record of the Year 1989) and "You..ve Changed" (1993). In her vocal career Lora Szafran doesn..t limit herself to jazz only. She often participated in international pop song festivals, winning : Sopot '90 – the Grand Prix and the Amber Nightingale, Bregenz- Austria '90, Cesme – Turkey '91. The result of her activity in pop music are two records : "W górę głowa" (1991) and "Tylko Chopin" (1994).

In 2003 she released "Śpiewnik Nahornego", where one can find the most popular compositions of the famous jazz composer and pianist Włodzimierz Nahorny. In 2005 Lora started working with the Big Stars vocal trio, appearing at the Opole and Dopot Song Festivals, winning the third prize in Sopot (2006). Lora..s last record "Droga do ciebie" (2007) contains jazz interpretations of Polish standards, written by the very famous Polish artists Jerzy Wasowski and Jeremi Przybora. This record has received the very best reviews in the Polish media.

Currently Lora performs all around Poland and abroad. ---loraszafran.pl

Ta muzyka przypomina twarz o bardzo czystych rysach. Subtelnie piękną, szlachetną i opanowaną, a jednocześnie pełną wyrazu i dynamicznego napięcia. W głośnej ekspresji lat osiemdziesiątych obudzonej ruchem Young Power głos Lory Szafran i prowadzona przez Wojciecha Niedzielę grupa New Presentation przyciągają nieśmiałym urokiem. Nie kryją pokory z jaką odnoszą się do prawd o jazzowej harmonii przebadanych przez takich mistrzów jak Duke czy Monk. Blues i Swing - pojęcia, które jak twierdzi Wynton Marsalis, mówią najwięcej o esencji jazzu - stanowią także dla nich wartości niepodważalne. Zarazem jednak rytmiczna brawura "Summertime", skupiony, inteligentny kontrapunkt duetu "My Funny Valentine", czy wreszcie dwie kompozycje oryginalne czynią z tych pięciorga młodych muzyków artystów na wskroś nowoczesnych, nie spętanych siłą dogmatu, czy kuszącym popularnym stereotypem.

Lora Szafran długo zwlekała z płytowym debiutem. Kiedy w 1984 roku zdobyła pierwszą nagrodę na Międzynarodowych Spotkaniach Wokalistów Jazzowych w Zamościu, a dwa lata później kończyła z wyróżnieniem studia na Wydziale Jazzu Akademii Katowickiej - oszołomiona prasa pisała: "Ona jest fenomenem. Nie było jeszcze w Polsce bardziej kompletnej wokalistki, bardziej pogrążonej w jazzowej idiomatyce." Lora potrafi śpiewać właściwie wszystko. Nie jest purystką. Często próbuje sił w innych gatunkach, nie wyłączając muzyki popularnej. Najpewniej czuje się jednak w klasycznym repertuarze jazzowym. Tam nie boi się przyznać do rzeczywistej skali swojego głosu, tam również wypieszcza melodie ballad, spokojnie rzeźbiąc każdą frazę improwizacji. Improwizuje powściągliwie i lekko, panując nad spójnym kształtem całości utworu. Bywa odważna w ekspresji, ale i delikatna w doborze barw. Jest stylowa, choć nigdy do końca odprężona na estradzie. To zresztą jest, jak sądzę, częścią jej wdzięku. Słowa, którymi obdarzyła ją prasa, były zobowiązujące. Każdym kolejnym koncertem Lora Szafran musiała udowadniać ich prawdziwość. Ten album wieńczy jej starania. Jest dowodem dojrzałym i w najlepszym stylu.

Dojrzałość to także umiejętność odnalezienia najodpowied-niejszych muzyków. Triumfujący w 1985 r. w Leverkusen kwartet New Presentation, prowadzony przez finalistę konkursu im. Theloniousa Monka w Waszyngtonie - Wojciecha Niedzielę, tworzą najwrażliwsi melodycy młodej polskiej szkoły jazzu głównego nurtu. Drugim, obok Lory Szafran, solistą jest w tych utworach Piotr Wojtasik. Ten narrator o bezkresnej wyobraźni, prowadzący swoją opowieść przestrzenną zgrabną frazą, nazywany jest "muzykiem muzyków". Jego trąbka brzmi ogromnie w partiach solowych, jednocześnie z wielką czułością malując tło ballad. Idealnie uzupełniają się z leaderem Wojciechem Niedzielą. Zabłąkawszy się raz w świat harmonii tego pianisty, nie sposób wyjść stamtąd samemu. Ja radzę wszystkim pozostać w tym świecie jak najdłużej. Każda muzyczna myśl basisty Jacka Niedzieli to materiał na nowy standard. Techniczna wirtuozeria, soczyste, łagodne brzmienie i zmysł melodyczny stawiają Jacka na czele najciekawszych polskich kontrabasistów. Adam Czerwiński jest w zespole najkrócej, a mimo to znakomicie rozumie się z pozostałymi muzykami. Precyzyjnie konstruuje architekturę utworu, błyskotliwie reagując rytmem na melodyczne drobiazgi solistów. Dynamiczny i bezbłędny timer.

Kwartet New Presentation jest wymarzonym instrumentem towarzyszącym Lorze Szafran, sprawnie wpisanym w konwencję określoną przejrzystym, świetnie wyszkolonym głosem wokalistki. Zostawiam Państwa w ich towarzystwie ze spokojem. Tak naprawdę to przecież właśnie oni przypomną za chwilę o tym, jak ciepła może być twarz jazzu w chłodnej zwyczajności każdego naszego dnia. Proszę im zaufać. To wspaniała dziewczyna i miłe chłopaki. ---Marcin Kydrynski

download (mp3 @320 kbs):

uploaded yandex 4shared mega solidfiles zalivalka cloudmailru filecloudio oboom

back