Damian Stachowicz - Missa da Requiem (2011)

1.  Introitus Requiem aeternam
2.  Graduale Requiem aeternam
3.  Tractus Absolve Domine
4.  Sequentia Dies irae
5.  Offertorium Domine Jesu Christe
6.  Sonata
7.  Sanctus
8.  Agnus Dei
9.  Communio Lux aeterna

10. Veni Consolato

Marta Wróblewska - soprano
Aneta Łukaszewicz - soprano, alto 
Piotr Olech - alto 
Maciej Gocman - tenor 
Artur Sulima - baritone
Artur Mądry - bas 
Baroque Orchestra 
Rafał Sulima – organ
Wioletta Miłkowska - director. 

26 may 2006 Bialystok, Św. Wojciech’s Church

Stachowicz Damian, actually Jan Stachowicz, * 23 June, 1658 Sokołów (near Przemyśl), † 27 November, 1699 Łowicz, Polish composer. 1674 he joined the Piarists (religious name: Father Damien of the Holy Trinity). He was educated in the field of poetics, rhetoric, music and philosophy; whilst continuing his studies he taught in Piarist colleges in Podoliniec (1675/1676), Prievidza (from 1678) and Warsaw (1681-1691). From 1682 he served as a teacher and choir director in the Warsaw Collegium. He was ordained 21 December 1685. From 19 August, 1691 he was professor of rhetoric at the Piarist college in Łowicz, and from 1697 to 1698 the prefect of the college and professor of philosophy. He was a well-known composer in his time. His works were performed in Łowicz, Wieluń, Raków, Wąchock, Brest, presumably in Warsaw, and in Piarist monastic centres in today's Slovakia, in Prievidza and Podoliniec. --- pwm.com.pl

O. Damian Stachowicz, właśc. Jan Stachowicz, Damian to imię zakonne (ur. 23 czerwca 1658 w Sokołowie, zm. 27 listopada 1699 w Łowiczu). W wieku siedemnastu lat wstąpił w Rzeszowie do zakonu pijarów obierając imię Damiana od Trójcy Przenajświętszej. Przebywał także w domach pijarów w Podolińcu, Prievidzy (tereny dzisiejszej Słowacji), Warszawie i Łowiczu, gdzie pełnił m.in. obowiązki nauczyciela w klasach gramatyki, retoryki i teologii, kierownika chóru oraz prefekta szkoły i vice-rektora kolegium łowickiego. Informacje biograficzne zawarte w niniejszym zeszycie zostały oparte na najnowszych badaniach archiwalnych, które w znacznym stopniu zmieniają dotychczasowe wyobrażenie o życiu kompozytora. Missa Requiem na pięciogłosowy zespół wokalny (2SATB), dwie trąbki, dwoje skrzypiec i b.c., powstała przed 1693 r., gdyż informację o jej wykonaniu znajdujemy w opisie uroczystości pogrzebowych pierwszego rektora kolegium pijarów w Łowiczu, Wojciecha Siewierkiewicza (zm. 14 IX 1693). Jest to największy zachowany utwór Stachowicza. Kompozytor, zgodnie z obowiązującą praktyką, opracował zarówno części ordinarium missae (Kyrie, Sanctus, Agnus Dei), jak i niektóre części proprium (introitus Requiem aeternam, sequentia Dies irae i offertorium Domine Jesu). Dbałość o aspekt brzmieniowy wyraża się tu m.in. w zmienności układów głosów i instrumentów (wykorzystywanych jest osiemnaście różnych zestawów) przy jednoczesnej logice następstw osiągniętej przez przemienność tutti i małogłosu. Relacje słowno-muzyczne w Requiem Stachowicza funkcjonują na wielu różnych poziomach, począwszy od projekcji architektoniki tekstu na formę utworu, poprzez prozodię, aż do szeroko rozumianej retoryki muzycznej. Dzieło jest świadectwem biegłości warsztatowej i bardzo dobrej orientacji kompozytora w obowiązujących konwencjach, zwłaszcza że w repertuarze polskim nie są znane opracowania mszy żałobnej w technice koncertującej, na których mógłby się wzorować.

download (mp3 @128 kbs):

yandex mediafire ulozto solidfiles global-files

back