Ignacy Feliks Dobrzyński – Monbar or the Freebooters (Monbar czyli Flibustierowie) 2010

Act I – tracks 1 - 16
Act II – tracks 17 – 27
Act III – tracks 28 - 38

Monbar, Wodz Flibustierow - Rafal Bartminski (tenor)
Don Zuan Kastellas - Pavlo Tolstoy (tenor)
Donna Maria - Ewa Biegas (soprano)
Don Alonzo do Bel Alcazar - Wojtek Gierlach (bass)
Rozalja - Agnieszka Makówka (mezzosoprano)
Blanka - Eliza Kruszczynska (soprano)
Perez - Dariusz Machej (bass)
Van Best - Krzysztof Szmyt (tenor)
Koryfeusz - Daniel Borowski (bass)
Diego - Grzegorz Pazik (baritone)
Alvarez, oficer - Krzysztof Szmyt (tenor)
Triszar - Daniel Borowski (bass)

Chór Polskiego Radia
Polska Orkiestra Radiowa
Lukasz Borowicz - conductor

19.IX, 2010, Studio Koncertowe Polskiego Radia, Warszawie

At one time Ignacy Dobrzyński is said to have been as well known in Poland as Chopin, with whom he once shared the teacher Józef Elsner. One left Poland and found fame, the other remained in Russian-occupied Warsaw and was ultimately all but forgotten. Bits and pieces of Dobrzyński's music have appeared on disc in recent years, but very few monographs. The pirate-painting Monbar is of a generally Rossinian nature - cheerful, catchy, with an exuberant finale. ---Byzantion, musicweb-international.com

Dobrzyński composed his first opera between 1836 and 1838, entitled Monbar czyli Flibustierowie / Monbar or the Filibusters [aka "Freebooters"] op. 30. Segments of the opera were played in concert halls in Warsaw, Poznań, Berlin and Dresden, and it premiered on-stage at Warsaw's Teatr Wielki in 1863. --- culture.pl

Dyrygent Łukasz Borowicz konsekwentnie wyciąga z lamusa zapomniane polskie opery. „Zagubiona jaskółka” Laksa, „Rycerze Króla Artura” Bacewicz, „Maria” Statkowskiego… Teraz „Monbar, czyli Flibustierowie” Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego. Dzieło zapomniane na prawie 150 lat.

Z dziełami sztuki jest czasem tak, że popadają w zapomnienie, niebyt. Zalegają w piwnicach muzeów, śpią w szufladach biurek, leżą na półkach archiwów, w magazynach bibliotek. Czasem ktoś sobie o nich przypomni: a to kurator rocznicowej wystawy, a to naukowiec-humanista, szukający starych odpowiedzi na nowe pytania. Dyrygent Łukasz Borowicz konsekwentnie wyciąga z lamusa zapomniane polskie opery. „Zagubiona jaskółka” Laksa (nomen omen…), „Rycerze Króla Artura” Bacewicz, „Maria” Statkowskiego… Do tej listy dołączył właśnie „Monbar, czyli Flibustierowie” Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego. Dzieło zapomniane na prawie 150 lat, nie mające zresztą (nigdy?) szczęścia do pełnego wybrzmienia. Opera powstawała w latach 1836-38. Już w 1837 roku koncertowo wykonano uwerturę i duet głównych bohaterów, rok później finał opery. I na tym koniec... Dobrzyński bezskutecznie zabiegał (m.in. w Warszawie i w Prusach) o wystawienie opery. Fragmenty wykonano jeszcze na koncertach w Poznaniu (1845), Berlinie (1845-46) oraz Dreźnie (1847), ale cała opera doczekała się prawykonania w Operze Warszawskiej dopiero 10 stycznia 1863 roku, 25 lat po napisaniu partytury… Dwanaście dni po premierze wybuchło powstanie styczniowe, opera spadła z afisza.

Do wrześniowego koncertu znaliśmy jedynie wydaną przez PWM uwerturę opery. Prawdopodobnie cały materiał orkiestrowy opery spłonął w pożarze Opery Warszawskiej w 1939 roku lub w czasie powstania warszawskiego. Na szczęście przetrwał rękopis – w zbiorach Biblioteki Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Z niego właśnie (oraz ze znajdującego się w WTM wyciągu fortepianowego wydanego w 1860 roku) powstała nowa redakcja partytury.

Nowe-stare dzieło brzmi bardzo ciekawie. Dobrzyński (1807-1867, pianista i kompozytor, dyrygent i pedagog, uważany – obok Moniuszki – za najwybitniejszego polskiego kompozytora XIX wieku po Chopinie; podobnie jak on, uczeń Józefa Elsnera) potrafił pisać muzykę – emocjonalnie prawdziwą, nie nachalną, nie banalną, wyrazistą. Niektóre fragmenty jakby zapowiadają nawet „Otella” Verdiego, inne przewyższają dokonania Moniuszki. Może tylko fabuła dość zawikłana, od punktu wyjścia – czyli Flibustierów – piratów różnych narodowości (przede wszystkim Francuzi, Anglicy i Holendrzy) grasujących po morzach Ameryki Środkowej w XVII i XVIII wieku, żyjący głównie na wyspach w okolicy Haiti. Trochę to dalekie… --- Tomasz Cyz, dwutygodnik.com

download (mp3 @128 kbs):

yandex 4shared mega mediafire cloudmailru uplea ge.tt

back