Artur Malawski: Overture – Symphonic Studies For Piano And Orchestra - Dramatic Symphony

1. Uwertura (Overture)

2. Symphonic Etudes For Piano And Orchestra (Etiudy Symfoniczne Na Fortepian i Orkiestrę)
     I Intrada-scherzino. II Romanza. III Capriccio. IV Notturno. V Burlesca. VI Finale fugato.

3. Symphony No. 2 (Dramatic Symphony)
 I Andante-allego-andante.  II Theme and variations. III Scherzo. IV Intermezzo capriccio.

National Symphony Orchestra of Polish Radio
Jan Krenz – conductor

Regina Smendzianka - piano
Warsaw National Philharmonic Symphony Orchestra
Stanisław Wisłocki – conductor

Opera Lodzka Orchestra
Bohdan Wodiczko – conductor

Artur Malawski was born on 4 July 1904 in Przemyśl and died on 26 December 1957 in Kraków. He graduated from the Kraków Conservatory of Music (studies under J. Chmielewski) with a high distinction as a violin virtuoso in 1928, and then from the Warsaw Conservatory of Music with two diplomas - in composition under K. Sikorski and conducting under W. Bierdiajew in 1939. He lectured on composition, conducting and theory at the State Higher School of Music in Kraków from 1945 until his death, where his pupils included Penderecki and Schaeffer. He also taught conducting at the State Higher School in Katowice (1950-54). In addition, Malawski appeared as a conductor of symphony orchestras in concert halls and on the radio. In the years 1948-51 he was President of the Polish Section of the ISCM. His conducting activities were restricted largely to his own works as he devoted most of his time and energy to composition.

Malawski received many awards for his works, among them in 1946 the Award of the Kraków Voivodeship; in 1949 - the Second Prize at the Chopin Competition for Composers in Warsaw for his Symphonic Variations, and the Third Prize at the same competition for Toccata and Fugue in the Form of Variations; in 1952 - the State Award of the Third Degree for The Peaks; in 1955 - the State Award of the Second Degree for his composer's and teaching activities in the previous decade; in the same year - the Prize of the Festival of Polish Contemporary Music and the Award of the Minister of Culture and Art for Symphonic Studies and for Trio for Piano, Violin and Violoncello; in 1956 - the Award of the Polish Composers' Union for the whole of his composer's and teaching activity; in the same year - the Order of the Banner of Labor of the Second Degree; in 1957 - the Music Award of the City of Kraków for his creative work, especially for his Symphony No.2. ---usc.edu

Urodził się 4 lipca 1904 roku w Przemyślu. W domu rodzinnym panowała niezwykle przychylna muzyce atmosfera. Matka, Matylda z Theobaldów, grała na fortepianie i była pierwszą nauczycielką Artura, który od najmłodszych lat zdradzał talent muzyczny. Ojciec zaś, Marian Malawski, na co dzień urzędnik Izby Skarbowej, grywał na skrzypcach, cytrze i gitarze. Obydwoje rodzice mieszkali początkowo we Lwowie, a później w Samborze. On sam, na prośbę babci, przebywał w Przemyślu i tu uczęszczał do szkoły oraz uczył się gry na skrzypcach, gdyż zgodnie z rodzinnymi planami miał zostać skrzypkiem wirtuozem.

W 1920 roku przyszły kompozytor wraz z matką, która towarzyszyła mu niemal przez całe życie, przeniósł się do Krakowa i rozpoczął naukę w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego, pod kierunkiem Jana Chmielewskiego. Osiem lat nauki u tego zasłużonego pedagoga zaowocowało zdobyciem poważnych podstaw wirtuozowskich. W 1928 roku Artur Malawski uzyskał dyplom Konserwatorium w zakresie gry na skrzypcach i teorii, z najwyższym wyróżnieniem – srebrnym medalem, rozpoczynając jednocześnie karierę solisty. Już podczas studiów, pojął pierwsze próby kompozytorskie, były to drobne utwory na skrzypce i fortepianie pisane tylko z myślą o sobie.

Jako solista i kameralista Malawski występował do 1934 roku, kiedy to na skutek sforsowania ręki, zmuszony został do wycofania się z życia koncertowego. Fakt ten zmusił go do podjęcia decyzji o zmianie swoich kwalifikacji muzycznych. W 1936 roku podjął studia kompozytorskie i dyrygenckie w Warszawie, które ukończył z wyróżnieniem, tuż przed wybuchem wojny.

Lata wojny i okupacji przeżył utrzymując się z nauki muzyki m.in. w Lublinie, Tarnopolu i Czarnym Dunajcu, gdzie mimo trudnych warunków wojennych, ciągłego ukrywania się, podjął wysiłek stworzenia obszernego, liczącego ponad 200 stron szkicu „Rapsodii Góralskiej”, która później otrzymała tytuł „Wierchy”. Dzieło to, ostatecznie ukończone w latach 1950 – 1952, miało stać się wizytówką kompozytora.

W lutym 1945 roku powrócił Malawski do Krakowa i rozpoczął pracę w Państwowym Konserwatorium. Wykładał kompozycję, dyrygenturę, a także przedmioty teoretyczne. W latach 1950 – 1954 prowadził również ze studentami w Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Po wojnie, oprócz pracy dydaktycznej, wiele koncertował jako dyrygent oraz zajmował się komponowaniem. Zmarł 26 grudnia 1957 roku w Krakowie po ciężkiej chorobie nowotworowej. Pochowano go na Cmentarzu Rakowickim w Kwaterze Zasłużonych.

Ten znakomity muzyk, kompozytor, dyrygent, a także pedagog, z całą pasją poświęcający swój czas młodzieży, pozostawił po sobie bogaty dorobek kompozytorski, m.in.: 2 symfonie, wariacje symfoniczne, wiele utworów na skrzypce i fortepian, pieśni, utwory chóralne, kantaty, a także wspomniane już „Wierchy” – balet-pantonimę na głosy solowe, chór i orkiestrę. W rodzinnym Przemyślu, w 75 rocznicę urodzin artysty, Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia otrzymała imię Artura Malawskiego. W budynku nr 6 przy ulicy Władycze widnieje tablica upamiętniająca jego miejsce urodzin. --- przemysl24.pl

download: uploaded anonfiles yandex 4shared mediafire solidfiles mega filecloudio nornar

back