1. Wiosna z gór 
2. Raz do roku 
3. Pociągi 
4. Równoległe 
5. Całkiem sporo 
6. Słuchając Kellusa 
7. W barze Świat (Hrabal) 
8. U Maleho Glena 
9. Nie ma rzeczy niemożliwych 
10. Nasza miłość 
11. Miasto 
12. Nowa 
13. U Pana Boga za piecem (Kipiatok) 
14. Jeszcze jeden wiersz do ciebie
15. Dobrze, że jesteś

Koncertowe nagrania akustyczne.

Grupa Słodki Całus od Buby dysponuje dość nietypową dyskografią, większość ich nagrań, to koncertówki. Wydana dwa lata temu w oficjalnym obiegu płyta "Nie ma rzeczy niemożliwych", to właśnie typowy przykład koncertu z tamtego okresu, oczywiście okrojonego na potrzeby płyty. "Bubowe Berdo" to jeszcze bardziej przypadkowa sprawa, bo koncert nietypowy, a muzycy nieświadomi, że są rejestrowani.

Co w tej płycie-koncercie nietypowego? Brak zwyczajnej dla zespołu, rockowej sekcji rytmicznej, którą tworzą Szkieletor i Olek (Adam Skrzyński - perkusja i Aleksander Rzepczyński - bas), gitarzysta elektryczny, Mariaszek (Mariusz Wilke), przesiadł się na akustyczny bas, a zamiast wspomagającego grupę na harmonijkach ustnych Medyka (Jarosław Medyński) mamy dwóch zaproszonych muzyków - Józka i Jacka (Józef Kaniecki - skrzypce, mandolina i Jacek Jakubowski - akordeon), znanych z trójmiejskich zespołów folkowych. Jurkiel (Krzysztof Jurkiewicz - wokal, gitara akustyczna 12-strunowa, harmonijka ustna), jeden z wokalistów Słodkiego Całusa, gra z nimi na co dzień w Gdańskiej Formacji Szantowej. Oprócz wszystkich wymienionych na płycie gra również drugi z filarów zespołu - Kapeć (Mariusz Kamper - wokal, gitara akustyczna).

Tak oto przedstawia się nietypowy skład kapeli w momencie rejestracji. We wkładce sami piszą, że na płytę trafiły piosenki wybrane z całego koncertu, takie, których wykonań grupa najmniej się wstydziła. Repertuar, który znalazł się w rezultacie na liście, to piosenki nowsze i starsze, choć nawet te ostatnie nigdy nie brzmiały w ten sposób. Przykładem mogą być tu utwory "Miasto" i "Nowa", które towarzyszyły zespołowi już w czasach pierwszej kasety, czyli... 14 lat temu. Podobnie, jak utwory z poprzedniej płyty, takie, jak "Całkiem sporo", "Raz do roku" czy "Nie ma rzeczy niemożliwych" wzbogacone o instrumenty melodyczne brzmią ciekawie.

Sporo jest jednak utworów nowych, wcześniej nie publikowanych. Nostalgiczna "Wiosna z gór" czy poetyckie "Równoległe", to piosenki, które już dość dobrze sprawdziły się na koncertach. Wszyscy, którzy znają Słodki Całus od Buby, wiedzą, że warto zwracać tu uwagę na teksty. Kapeć i Jurkiel to twórcy, którzy ciągle się rozwijają. Na dodatek są na tyle różni, że zestaw ich piosenek po prostu nie może być nudny. Tym razem dominuje co prawda twórczość drugiego z nich, ale śpiewają obaj, a to już w jakiś sposób różnicuje brzmienia.

Był czas, że w twórczości zespołu dominowały wątki biesiadno-turystyczne, później pojawiła się poezja miejsko-folkowa. Ten drugi element dziś jest dominujący, choć czasem zdarza się, że piosenki wyrywają się za miasto. Pojawiają się więc czasem góry, choć dominuje miasto i jego serce, bijące mocno w piersiach pieśniarzy. Żeby było ciekawiej do najciekawszych ujęć miejskich należą tu piosenki o czeskiej Pradze. Staremu utworowi "Miasto" grupa dodaje nową, rozbujaną "U Maleho Glena".

Ciekawie wychodzi tu też zestaw trzech piosenek, zagranych pod rząd, które mówią coś o inspiracjach Jurkiela jako autora. "Całkiem sporo", to hołd dla Boba Dylana a "Słuchając Kellusa" w oczywisty sposób odnosi się do Jana Krzysztofa Kellusa. Obie piosenki również w formie muzycznej stanowią próbę oddania twórczości tych dwóch bardów. Trzecia piosenka - "W barze Świat (Hrabal)" - nawiązuje do książek wybitnego czeskiego prozaika, Bohumila Hrabala.

Mimo kilku drobnych wpadek, do których zespół sam przyznaje się we wkładce do płyty, albumu świetnie się słucha. Jest coś takiego w tych piosenkach, co sprawia, że krążek nie chce opuścić odtwarzacza. Można by powiedzieć, że to "Słodki Całus od Buby - Unplugged". Jak na płytę, która wydarzyła się zespołowi po prostu "przy okazji", to jest to rewelacja. ---Taclem, folkowa.art.pl

download: uploaded yandex 4shared mediafire solidfiles mega zalivalka filecloudio anonfiles

back

1. Powitanie 
2. Miasto którego nie znam 
3. Wróżby 
4. Całkiem sporo 
5. Takie życie 
6. Jeszcze jeden wiersz do ciebie 
7. Pociągi 
8. Środa 
9. Nie ma rzeczy niemożliwych 
10. Zawsze odchodzą 
11. Jano
12. Raz do roku 
13. Nasza miłość 
14. Pańska 7/8/2 
15. Piosenka turystyczna II

Krzysztof Jurkiewicz - gitara, harmonijka, śpiew 
Mariusz Kamper - gitary, śpiew 
Jarosław Medyński- harmonijka ustna 
Mariusz Wilke - gitary 
Jacek Jakubowski – akordeon
Adam Skrzyński-Paszkiewicz – perkusja

Rzadko zdarza się recenzentom, by pisali o płytach, przy których rejestrowaniu sami byli. Właściwie jest to możliwe niemal wyłącznie w przypadku albumów koncertowych, lub w przypadku dziennikarzy zaprzyjaźnionych z zespołami. W tym przypadku chodzi o płytę koncertową zarejestrowaną pewnego wrześniowego dnia na zewnątrz nadmorskiej restauracyjki "Wielki Błękit" w Gdańsku. Od razu zaznaczę że materiału słucha się dość przyjemnie, choć realizacyjnie nie są to nagrania idealne.

Płyta koncertowa zawiera w dużej mierze piosenki nowe i dotąd niepublikowane. Jest to właściwie pierwsza płyta CD zespołu dostępna w szerokim obiegu (wcześniej funkcjonowała w tej formie debiutancka kaseta, pozostałe materiały były płytami kolportowanymi przez zespół raczej jako materiał promocyjny), jednak dobór materiału jest tu dość starannie przemyślany. Przede wszystkim znajduje się tu sporo piosenek dość nowych, jak choćby "Pociągi", "Jano", czy tytułowe reggae "Nie ma rzeczy niemożliwych". Znajduje się tu też sporo przebojów grupy SCOB, piosenek dobrze znanych publiczności (co słychać!!), jak "Środa", czy "Piosenka turystyczna II".

W piosenkach tych słychać zarówno elementy blues-rockowe, trochę funky, czy dylanowskiego folk-rocka, jak i współczesne folkowe brzmienie miasta. Przecież piosenka "Całkiem sporo" w której zakończeniu "Kapeć" (Mariusz Kamper) śpiewa "całkiem sporo z tego co tu dzisiaj mam zawdzięczam panu, panie Zimmerman" to nic innego jak hołd złożony Robertowi Allenowi Zimmermanowi - znanemu szerzej jako Bob Dylan. Inny utwór - "Pańska 7/8/2" - to jedna z sympatyczniejszych piosenek opisujacych bardzo charakterystyczne dla Gdańska klimaty. Podobnie jest z piosenką "Środa", która opowiada o dniu z życia muzyka.

Są to jednocześnie piosenki na tyle uniwersalne, że każdy coś tu dla siebie znajdzie. O ile oczywiście zaakceptuje formułę miejskiego folku pchodzącego z jednej strony od piosenki studenckiej i turystycznej, z drugiego od miejskiej poezji przyprawionej mocniejszym rockowym sosem. ---Taclem, folkowa.art.pl

download (mp3 @192 kbs):

uploaded yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru oboom uplea

back

1.    Równoległe
2.    Własnymi wierszami
3.    Im dalej odchodzę
4.    Okna
5.    Czemu ja?
6.    Jeszcze jeden dzień
7.    Kochankowie jak wy i ja
8.    Miasto niesie mnie
9.    Są morza
10.    Kujawy
11.    Niebieskooki sen
12.    Czekam
13.    Wszystko czego nie było
14.    Najsmutniejsza z moich smutnych piosenek
15.    Za daleko
16.    Czekam na wiatr

Krzysztof Jurkiewicz – gitara 12, harmonijka, śpiew; 
Mariusz Kamper – gitary, śpiew; 
Jarosław Medyński – harmonijka; 
Aleksander Rzepczyński – gitary basowe; 
Adam Skrzyński – perkusja, bongosy, tamburyn; 
Mariusz Wilke – gitary, tamburyn, chórek
+
Józef Kaniecki (+) – skrzypce; 
Jacek Jakubowski – akordeon, śpiew; 
Artur Jurek – instrumenty klawiszowe; 
Krzysztof Zakrzewski – saksofon.

"Równoległe" - nowa płyta Słodkiego Całusa Od Buby. Dwadzieścia lat pracy zespołu zaowocowało przemyślanym, dojrzałym repertuarem i świadomym, konsekwentnym brzmieniem utworów. Słychać wyraźnie na "Równoległych" całą ewolucję muzyczną zespołu: od surowego turystycznego grania, przez fascynację elektrycznym rockiem, akustycznym miejskim folkiem, po pełne, urozmaicone brzmienie folk rockowego bandu. Charakterystyczne Całusowe instrumentarium zostało wzbogacone o saksofon, fortepian, organy, akordeon i skrzypce. Poczucie humoru i autoironię wynikające z długich lat wspólnego grania, słychać w cytatach, pastiszach i aluzjach do ulubionych stylów i wykonawców. Słychać też wyraźnie na płycie ‘Równoległe’ to, co w twórczości Słodkiego Całusa Od Buby najważniejsze: szczere, osobiste teksty, z którymi nietrudno się jednak utożsamiać. Nadal też chłopcy lubią gitary. Dużo, dużo gitar. A co najważniejsze, tak jak dotychczas, to wszystko daje się zaśpiewać. ---dalmafon.com.pl

download: uploaded yandex 4shared mediafire solidfiles mega zalivalka filecloudio anonfiles oboom

back