01. Klimakterium
02. A niech tam
03. Lokomotywa
04. Kura sikoreczka
05. Uderzenia gorąca
06. Tylko sport
07. Kolorowe gałganki
08. Nie dopinam się	play
09. A poza tym
10. Był raz gang
11. Wizualizacja
12. O jo joj
13. Bezsenne
14. Zdekoncentrowana
15. Chłopcy z puebla	play
16. Gumowy pas
17. Być kobietą
18. Bój ostatni

Elżbieta Jodłowska (ur. 21 czerwca 1947 we Wrocławiu) – polska piosenkarka, artystka kabaretowa, także aktorka i autorka tekstów. W 1965 na przeglądzie kabaretów studenckich organizowanym w Gdańsku zdobyła Czerwoną Różę, a na warszawskim Kiermaszu Piosenki Studenckiej w 1966 zajęła III miejsce.

Z kabaretem Stodoła związana była na stałe w latach 1967-1974, głównie jako wokalistka. W 1974 wystąpiła na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie odniosła sukces i zdobyła nagrodę dziennikarzy. Następnie współpracowała jako wokalistka z zespołami muzycznymi (Sami Swoi) i kabaretami (poznańskim Na Pięterku, Dreszczowiskiem Macieja Zembatego, krakowską Piwnicą pod Baranami) oraz z Klubem Piosenki Związku Polskich Autorów i Kompozytorów. Ukończyła też warszawską szkołę muzyczną. W II połowie lat 70. XX wieku skoncentrowała się na własnych programach, z którymi występowała na estradzie i w telewizji.

W 1989 wyjechała do Stanów Zjednoczonych i zamieszkała w Los Angeles. Na stałe powróciła z emigracji w 1996 i kontynuuje działalność estradową, m.in. w Babskim Kabarecie.

20 października 2006 zadebiutowała jako autorka sztuki "Klimakterium i już". Bohaterkami musicalu są cztery kobiety w wieku „menopauzalnym”. Wszystkie mają problemy, z którymi muszą się uporać. Zwłaszcza, że klimakterium jest wpisane w życie kobiety – mają je bohaterki występujące na scenie, ale także kobiety siedzące na widowni – miały, mają albo będą je miały. Jest to czas dla kobiety trudny, co wcale nie znaczy, ze beznadziejny. Ważna jest świadomość wspólnoty pewnych doświadczeń – kobiety siedzące na widowni dowiadują się, że ich dolegliwości nie są czymś wyjątkowym. Mimo iż menopauza dotyczy wszystkich kobiet, jest to temat wstydliwy, a co za tym idzie – starannie pomijany.

Twórcy spektaklu chcą zilustrować, w sposób zrozumiały, przystępny i humorystyczny, jak rożnymi sposobami można sobie z tym radzić. Jedne bohaterki chcą się poddać zastępczej terapii hormonalnej, inne boją się jej i wybierają ziołolecznictwo, jeszcze inne idą w kierunku jogi lub ćwiczeń gimnastycznych. Sztuka ma pokazywać owe różne zachowania, zawsze jednak w sposób humorystyczny – tym bardziej, że sam humor jest doskonałym lekarstwem (bez skutków ubocznych). Na scenie zobaczymy aktorki o ogromnym potencjale komediowym, będące z całą pewnością magnesem dla publiczności.

Aktorki nie boją się śmieszności, nie wstydzą się grać postaci w wieku średnim i starszym. To znane postacie medialne, potrafiące rozbawić i wzruszyć publiczność. Pokazują, że można być czynną i twórczą kobietą, bawić się i tańczyć do późnego wieku. Nikt, tak jak druga kobieta nie zrozumie cierpień, których doświadcza się w tym czasie. Stąd popularne "babskie" spotkania na których można porozmawiać na "wstydliwe" tematy, o których trudno rozmawiać z mężem czy dziećmi.

Spektakl ma za zadanie pokazać, że każda kobieta ma swój dobry sposób na czas klimakterium. Najważniejsze by ten temat przestał być tematem tabu, by móc o tym rozmawiać. Ważne tematy nie muszą być przedstawione poważnie, dlatego tak ważny jest w spektaklu humor.

download: uploaded ziddu 4shared divshare

back