Rolling Stones - Honky Tonk Women

 

Każdy kto oglądał filmy z amerykańskiego Głębokiego Południa lub Południowego-Zachodu musiał widzieć Honky Tonk – rodzaj baru, w którym występują małe zespoły grające do tańca. Czasem, w mniejszych lokalach muzykę zapewniało tylko pianino lub szafa grająca.

 

Pochodzenie terminu honky tonk jest niejasne. „Tonk” ponoć związany był z wytwórnią fortepianów i pianin William Tonk & Bros. Wyroby fabryki wytwarzane w Chicago i Nowym Jorku powszechnie były nazywane "Tonk pianos". Fabryka została założona w 1889 roku. Data ta wzbudza ogromne wątpliwości co do tego źródła określenia „tonk”.

 

Honky Tonk Women

Pierwsze znane użycie terminu honky tonk miało miejsce w gazecie Galveston Daily News w Galveston, w Teksasie, w 1892 roku. Forma brzmiała: honkatonk. Dwa lata później w Oklahomie w Daily Ardmoreite wyglądała nieco inaczej – honk-a-tonk. W 1900 roku artykuł o honk a tonk wyszedł w New York Sun. Ten artykuł był przedrukowany w całym kraju i od tego czasu stał się powszechnie używany. Być może właśnie dlatego przyjęto „tonk” od nazwy pianina.

 

Honky tonk był jednak w obiegu dużo wcześniej – co najmniej w latach 1860-tych. Sławny szeryf Wyett Earp wymieniał bary Honky Tonk w wielu kowbojskich miasteczkach Kansas, Nebraski i Montany. Nie był jedynym. Nie sądzę by ci ludzie antycypowali, że w późniejszych latach powstanie forma Williama Tonka.

 

Honky Tonk Jubilee, 1920

 

Podobnie jest z pierwszym członem nazwy, czyli „Honky”. W początkowych latach XX wieku Honky to imigrant z Polski, Czech lub Węgier. Czarni robotnicy z Chicago pracowali razem z nimi i używali tej nazwy na co dzień. W.C. Handy w swojej autobiografii pisał o "Negroes and hunkies". Połączenie środkowoeuropejskiego imigranta z producentem pianin jest nieco ekstrawaganckie. Językoznawcy tak sobie jednak to wykoncypowali. Ale mniejsza z tym.

 

Pierwsze Honky Tonk miały charakter „variety shows” ("variety theaters”). Przeznaczone były dla pracujących mężczyzn. Poza muzyką i występami często były tam pomieszczenia dla hazardzistów, usługi erotyczne i zawsze bar z wyszynkiem. Podobieństwa do saloonów czy lokali tanecznych były wtedy duże. Honky Tonk można było znaleźć w całym kraju, nawet w Nowym Jorku. Na Południu częściowo wyparły juke jointy, gdzie grano bluesa i jazz.

 

Honky Tonk in Texas, 1960

 

Podstawowym instrumentem było pianino. Dlatego też muzyka bazowała na ragtimach, a póżniej na boogie woogie. Stopniowo ewoluowała w kierunku muzyki country i stała się jej odmianą. Pierwszy wielki przebój tego gatunku wylansował Meade "Lux" Lewis, a nazywał się on "Honky Tonk Train Blues". Był to rok 1927. Lewis nagrywał go wiele razy, aż do roku 1950. Honky Tonk Music rozpropagował Jelly Roll Morton, pianista, który rozpoczynał od ragtime i boogie woogie. Od 1938 roku muzykę, którą grał nagrywał nazywał właśnie honky tonk.

 

Co z tym gatunkiem muzyki mają wspólnego Rolling Stonesi ? No, okazuje się, że coś tam mają. Na przełomie roku 1968 i 1969 Mick Jagger i Keith Richards przebywali na wakacjach w Brazylii. Nie w mieście, a na rancho wśród brazylijskich kowbojów czyli gaucho. Richards tak opowiadał:

„Honky Tonk Woman zrodził się w Brazylii. Mick i ja, Marianne Faithfull i Anita Pellenberg, która była w ciąży z moim synem. Udaliśmy się do Mato Grosso i zamieszkaliśmy na farmie. Wszyscy byli kowbojami. Tam były konie i jastrzębie. Tak więc siedliśmy z Mickiem na ganku domu i ja zacząłem grać, ogólnie jakieś głupstwa oparte o tematy Hanka Williamsa. Dlatego, że czuliśmy się prawdziwymi kowbojami. Siedzieliśmy sobie w środku niczego, z tymi końmi i czarnymi latającymi żabami. To było wielkie. Dziewczyny zakochały się w tym. Country honk pasowało jak ulał. No i parę miesięcy po tym napisaliśmy piosenkę i nagraliśmy ją.”

 

W lutym 1969 roku zespół nagrał „Country Honk”. W nagraniu nie brał udziału Brian Jones, który był już mocno zniszczony nadużywaniem narkotyków. Zespół zrozumiał, że nie mogą na niego już liczyć. (Bardzo podobna historia wydarzyła się dużo później z Riedlem i Dżemem). Zdecydowali się dokooptować nowego gitarzystę. Wybór padł na Micka Taylora.

Taylor miał istotny wpływ na omawiany utwór. To z jego inspiracji Country Honk przeszedł dużą metamorfozę. W wolnej chwili przed koncertem zagrał początek w stylu zdecydowanie rockowym. Prawdopodobnie jego pomysłem był charakterystyczny riff gitarowy. Richardowi bardzo się to spodobało. Jak stwierdził dodali „trochę swampu (tj. bluesa z Luizjany), trochę czarnych rzeczy, wyszła z tego bluesowa sprawa.”

 

Udali się zatem jeszcze raz do studia i tym razem nagrali piosenkę pod tytułem

Honky Tonk Women.

 

Rolling Stones - Honky Tonk Women - Single

 

Richards z Jaggerem pamiętali o kowbojskim rodowodzie. Utwór otwierają dźwięki kowbojskich, krowich dzwonków. Partię tę odtwarzał producent Rolling Stonesów Jimmy Miller. Charakterystyczny gitarowy riff mimo pomysłu Taylora grał Keith Richards. Dobrze zagrana jest również partia perkusji, przynajmniej mnie się gra Charlie Wattsa w tym utworze bardzo podoba.

 

Piosenka wyszła na singlu 4 lipca 1969 w UK (poprzedniego dnia Brian Jones umarł) oraz 11 lipca 1969 w USA. Na stronie B płyty znajdował się utwór "You Can't Always Get What You Want". W sierpniu znalazła się na szczycie listy Billboard Hot 100 i przebywała tam przez cztery tygodnie.

Wtedy pretensje do Richardsa zgłosił Ry Cooder, który twierdził, że riff gitarowy Keith ściągnął od niego. Potwierdził to pianista Stonesów, który w jakimś wywiadzie powiedział, że Richards słyszał go na nagraniu Coodera 10 razy. Jak ta sprawa się skończyła nie wiem, prawdopodobnie jakoś się dogadali.

 

Rolling Stones - Let It Bleed, album

 

Słowa piosenki mają wyraźne wątki seksualne. Tekst opowiada o tańczącej dziewczynie w barze, która prawdopodobnie jest prostytutką. Ciekawostka - w 2003 roku podczas touru Rolling Stonesów w Chinach władze zabroniły wykonywania tej piosenki.

 

Sukces piosenki był olbrzymi. Mimo to Stonesi nie zrezygnowali z pierwotnego zamysłu. Pięć miesięcy później na albumie „Let It Bleed” pojawiła się wersja kowbojska, czyli Country Honk. Na skrzypcach grał Byron Berline. Producent Glyn Johns zasugerował by Berline nagrał swoją partię poza studiem, na wolnym powietrzu. Zmiksowano ją w całość w studio Elektra. Bardzo interesujące są takie szczegóły, o których nie wiemy podczas słuchania płyty.

 

Patrick Gerrity - Honky Tonk Woman, 2008

 

Magazyn Rolling Stone umieścił Honky Tonk Women na 116 miejscu listy 500 Największych Piosenek Wszechczasów. Wielu fanów rocka uważa jednak, że jest to najlepszy utwór rock’n’rollowy jaki kiedykolwiek powstał.

 

W music boxie Honky Tonk Women oraz Country Honk dla porównania.

 

Honky Tonk Women, lyrics

 

I met a gin soaked, bar-room queen in memphis,
She tried to take me upstairs for a ride.
She had to heave me right across her shoulder
cause I just cant seem to drink you off my mind.

Its the honky tonk women
Gimme, gimme, gimme the honky tonk blues.

I laid a divorcee in new york city,
I had to put up some kind of a fight.
The lady then she covered me with roses,
She blew my nose and then she blew my mind.

Its the honky tonk women
Gimme, gimme, gimme the honky tonk blues.

(yeah!) its the honky tonk women.
Gimme, gimme, gimme the honky tonk blues.

(yeah!) its the honky tonk women.
Gimme, gimme, gimme the honky tonk blues

 

 

Tłumaczenie (tekstowo.pl)

Spotkałem w Memphis przesiąkniętą ginem królową baru,
Próbowała zabrać mnie na górę na jedną kolejkę.
Musiała wziąć mnie w ramiona,
bo nie wyglądało na to że wyrzucę cię z mojej głowy.


Knajpiana panienko
daj mi, daj mi, daj mi knajpianego bluesa.

Spacerując bulwarami Paryża,
tak nagi, jak w dniu, w którym umrę.
Marynarze, oni byli tak czarujący w tym Paryżu
Ale nie dali rady sprawić byś wyżeglowała z mego umysłu


Przespałem się z rozwódką w Nowym Jorku,
Musiałem podjąć walkę.
Obsypała mnie potem różami,
Rozwaliła mój nos, a potem umysł.