Polish Music

Osjan - Muzyka Fruwającej Ryby (Music of a Flying Fish) (1998)

2018-04-16T13:07:19Z

Osjan - Muzyka Fruwającej Ryby (Music of a Flying Fish) (1998)


1. Rozdzial I [9:39]
2. Rozdzial II [13:52]
3. Rozdzial III (Sleep, Safe And Warm) [6:14]
4. Rozdzial IV (Bębny) [6:02]
5. Rozdzial V [2:08]
6. Rozdzial VI [11:01]
7. Rozdzial VI (Pieśń Girolamy) [5:49]

Congas, Gong, Percussion – Radosław Nowakowski
Flute, Thumb Piano [Sanza], Percussion, Vocals – Jacek Ostaszewski
Guitar, Thumb Piano [Sanza], Percussion, Vocals – Wojciech Waglewski
Percussion, Thumb Piano [Sanza], Congas, Didgeridoo – Milo Kurtis

Recorded live during concerts at Studio Buffo [Studio Buffo podczas koncertów], 27.03.1998

The origins of Osjan (the name derives from a fictional character from a poem by Bolesław Leśmian. The musicians slighly changed spelling to 'Ossian' but when they later found out there was a Scottish band of the same name then they returned to the original spelling) date early 70s when two former members of ANAWA (a band mostly known from playing with Marek Grechuta), namely Jacek Ostaszewski and Marek Jackowski, met with Tomasz Hołuj. At the beginning the band was highly influenced by indian music. You could also trace some avant-garde and folk touch. In 1975 Marek Jackowski abandoned the band in order to form a rock band Maanam with a percussionist Milo Kurtis who was later invited by the remaining members of Ossian to work for the band.

In 30 years time span the lineup and instrumentarium frequently changed. The band also collaborated with many guest musicians like prominent polish jazzman Tomasz Stańko and Paweł Jastrzębski, Apostolis Anthimos from SBB, legendary trumpeter Don Cherry, a shaman from the Cheronee tribe and others.

Osjan's music is combined of elements of musical cultures from many parts of the world such as aforementioned indian music, african, arabia, far east and south american indian folklore which meet with jazz and classical music influences.

But the factor that occupies the central place in Osjan's music is rhythm - the most primordial and present in every musical culture element. Ossian is regarded the pioneer of so called world music in Poland but in reality the music of Osjan doesn't explore nor utilise any ethnicality. It simply stands beyond any ethnicality, stylistics or genre affinity because the goal of all Osjan's searches were always the most basic and universal elements of music. ---progarchives.com

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to gett

back

Osjan - Po Prostu (2008)

2018-04-01T09:23:28Z

Osjan - Po Prostu (2008)


01. Piesn Afrykanskiego Polykacza Ognia [3:57]
02. Piesn Girolamy [12:29]
03. Margaret Z Jednorozcem [5:14]
04. Ginevra [7:47]
05. Tanczaca Felina [2:45]
06. Nawet Gdy Noc Pokrywa Cieniem Zielona Ziemie... [10:30]
07. Don [5:13]

Jacek Ostaszewski – flutes, vocals
Radoslaw Nowakowski – drums, percussion
Wojciech Waglewski – guitar, dobro, vocals
+
Anna Sikorzak-Olek – harp

Premiera materiału zamieszczonego na tym albumie miała miejsce podczas Festiwalu Muzyki "Inne Brzmienia" w Lublinie w 2008. Wówczas też podjęto decyzję o wydaniu tych utworów na płycie otwierającej serię wydawniczą "Inne Brzmienia", a zbiór tych nagrań opatrzono tytułem: Po prostu - po prostu. Otwierająca płytę kompozycja "Pieśń afrykańskiego połykacza ognia" brzmi w stosunku do klimatów jakie zespół stara się stworzyć dość... hmm, skromnie i ubogo.

Muzyka afrykańska kojarzy mi się z bogatymi, rozlegle działającymi na wyobraźnię instrumentami perkusyjnymi i pewną głębią i magią brzmienia. W konfrontacji z innymi produkcjami tego typu - utwór ten brzmi dość nieprzekonywująco. Zdecydowanie bardziej porywa "Pieśń Girolamy", która w pierwszej części jest piękną nastrojową balladą, z główną linią melodyczną wygrywaną na flecie (wspaniały Jacek Ostaszewski). Zaś w drugiej porywającym i pełnym niepokoju transowym oraz hipnotyzującym, powalającym wręcz swą rytmiką i mocnymi uderzeniami perkusji (Radek Nowakowski) utworem zakończonym kojącą partią fletu z akompaniamentem magicznie brzmiącej harfy (Anna Sikorzak-Olek) i impresji gitarowych Wojciecha Waglewskiego. Te 12 minut utworu to według mnie zdecydowanie jeden z najciekawszych fragmentów płyty.

Harfa, flet i transowe uderzenia perkusji otwierają utwór zatytułowany "Margaret z jednorożcem". Kompozycja zbudowana na zasadzie bolera "nabiera rumieńców", gdy włącza się gitara dobro. Pięknie brzmi ta melodia, a etnicznie utwór nawiązuje chyba do tradycji muzycznych Kastylii i Andaluzji. Na tej płycie Osjan nie nawiązuje - jak dawniej - wyłącznie do tradycji muzyki bałkańskiej, lecz poszerza niejako horyzonty, czyniąc z "muzyki świata" - z którą od blisko czterdziestu lat grupa jest utożsamiania - "muzykę jeszcze większego świata". Co trzeba zaliczyć na plus! "Ginewra" to akustyczna ballada, oparta wyłącznie na brzmieniu harfy i fletu. To wyjątkowy utwór na tym albumie, odwołujący się do muzyki barokowej, oraz ostatnich jego wielkich twórców: Bacha, Vivaldiego czy Haendla. Tanecznie i frywolnie rozbrzmiewa "Tańcząca Felina", będąca kilkuminutowym oderwaniem od transowych i hipnotycznych klimatów większości materiału na Po prostu.

Już jednak początek kolejnej długiej (10 min.) kompozycji ("Nawet gdy noc pokrywa cieniem zieloną ziemię...") zabiera nas w orientalną podróż, której nastrój potęguje zdeformowane brzmienie gitary Waglewskiego przypominające sitar. Podczas słuchania drugiej niezwykle dynamicznej części utworu, wyobraźnia podsuwa rozmazany obraz tańczącego w transie szamana przy ognisku w miejscu raczej bardzo odległym od mojego pokoju, w którym słucham tej płyty. Niezwykłe klimaty, niecodzienne doznania... Jednak albumowi należy poświęcić trochę uwagi, i choć przyjemnie słucha się tych utwórów również "w tle", niezwykłym okazać się może wysłuchanie płyty w skupieniu, poświęcając jej tych kilkadziesiciu minut uwagi. Płyta podobnie, jak rozpoczynała się nieobiecująco, tak i kończy się nieszczególnym, nijakim utworem pod tytułem "Don".

Album został wydany bardzo starannie i estetycznie w digipacku z dołączoną grubą książeczką, zawierającą zdjęcia i wypowiedzi wszystkich muzyków związane ze zjawiskiem o nazwie Osjan, oraz obszerny wywiad Roberta Sankowskiego z Jackiem Ostaszewskim Osjan od zawsze opiera się jakimkolwiek klasyfikacjom i szufladkowaniu, lecz myślę iż jedyną właściwą definicją określającą gatunkowo muzykę zespołu jest tytuł płyty połączony z nazwą grupy: "Po prostu Osjan". ---Robert Ratajczak, jazzpress.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to

back

Ossian - Ksiega Deszczu Plus (1999)

2018-04-05T11:49:44Z

Ossian - Księga Deszczu Plus (1999)


1 	Cicho, Cicho Przemawia. Drzewa Słuchają... Trawy... 	0:30
2 	Na Wiosnę, Setki Kwiatów, W Jesieni Księżyc Żniwny, W Lecie Powiew Rzeźwiący,
 W Zimie Śnieg Będzie Ci Towarzyszył. Gdy Rzeczy Bezużyteczne Nie Plączą Się W Twoim Umyśle,
  Każda Pora Roku Jest Dla Ciebie Dobra. 	5:25
3 	Wieczna Pielgrzymka 	13:34
4 	Bębny 	2:53
5 	Księga Deszczu VI 	14:04
6 	Mozolnie Dźwiga Się W Górę Katedra Wiosny. 	5:03
	Supplement:
7 	Wprowadzenie 	5:02
8 	Ksiega Deszczu 	13:02

Jacek Ostaszewski - flute, dholak
Marek Jackowski - guitars, drums
Tomasz Holuj - tabla, gongs, percussion

Do dziś wiele osób myśli, że to debiut Osjan. I na dobrą sprawę, mógłby za taki uchodzić, bo w sumie po raz pierwszy ta cudowna muzyka wypełniła dwie strony czarnego krążka. Osjan (a w zasadzie wtedy jeszcze Ossian) przedstawił nam tu pełnię swoich możliwości. Oczywiście należy dodać, że album był nagrywany na żywo, co z jednej strony stwarzało muzykom pełne pole do improwizacji, z drugiej mogło im zapewnić długi ciąg pomyłek. Jest to z całą pewnością jeden z najlepszych albumów, jakie kiedykolwiek zostały nagrane w tym kraju. A z cała pewnością jeden z najbardziej oryginalnych. A przecież, tak na dobrą sprawę nic na to nie powinno wskazywać. Tylko 3 muzyków na scenie a każdy z nich posługujący się najprostszymi instrumentami. Flety proste, gitara 12 strunowa, kilka przeszkadzajek i to wszystko. Niby mało. Ale wystarczy rzut oka na okładkę, i już można dojść do wniosku, że pod takimi tytułami nie mogą się kryć zwykłe piosenki.

Nie do końca wiem, do jakiego gatunku muzycznego można by zapisać Osjan. Niektórzy mówią, że to etno/folk. Dla mnie ich twórczość nie mieści się w tej kategorii, a ta płyta zdaję się potwierdzać moje zdanie. Instrumentarium jest jak najbardziej folkowe. Z tym się zgodzę. Ale użyte jest w bardzo nietypowy sposób, choć sam nie potrafię zdefiniować na czym ta nietypowość miała by polegać. Kompozycje zawarte na tym albumie są przesiąknięte atmosferą muzyki wschodu, ale nie nawiązują do niej bezpośrednio. Cała struktura jest bardzo dokładnie przemyślana, choć są to w głównej mierze improwizacje. Dźwięk rodzi się tu z ciszy i z wewnętrznej potrzeby muzyka. Raz głośno i hałaśliwie na rozpoczęcie i zakończenie, innym razem cicho i spokojnie jak w VI Rozdziale Księgi Deszczu. Każdy instrument ma swój czas. Gitara gra długą partię na pierwszej stronie płyty, na drugiej mamy popis Ostaszewskiego i jeden z najpiękniejszych motywów zagranych na flecie jakie dane było mi słyszeć. Oczywiście Ostaszewski jest tu główną postacią całego spektaklu, często pozostali muzycy tworzą tylko dla niego tło. W zasadzie ciężko opisać co sie dokładnie dzieje na tej płycie tak minuta po minucie. Po prostu trzeba sięgnąć po tą płytę samemu i zacząć słuchać tych Ksiąg Osjana po swojemu. Tak jakby sobie tego twórcy tych dźwięków zapewne życzyli. Album majstersztyk. 5/5.

Tak właśnie mi się teraz przypomniało, że muzycy Osjan określają swoją twórczość mianem 'Muzyka Fruwającej Ryby'... Chyba coś w tym jest... ---Rafał Ziemba, progrock.org.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to gett

back