1. Krzyk (7:09)
2. Lepszy spokojny dzień (7:31)
3. Taniec wolnych ludzi (6:08)
4. Świat strzykawek (8:08)
5. Opowieść o małym Johnnie I - O tym jak mały Johnny wybrał się na inną planetę (7:46)
6. Opowieść o małym Johnnie II - Wyznanie małego Johnny'ego (6:45)
+
Bonus tracks:
7. Czas (6:10)
8. Głos (7:13)
9. Wewnątrz opowiadania (7:31)
10. Noc (6:52)
11. W blasku słońca (3:14)

(1-6) - 28.10.1981 Sala Kongresowa PKiN, Warszawa
(7-9) - 13.06.1981 Amfiteatr, Jarocin, II Ogólnopolski Przegląd Muzyki Młodej Generacji
(10-11) - 13.07.1980 Teatr Letni, Sopot, Pop Session '80 

Jacek Olejnik – keyboards
Bogdan Łoś – guitars
Sławomir Chabski – drums
Władysław Jankowski – bass
Janusz Zapolski-Downar – vocals 

Zawiodłem się na tej płycie, bo oczekiwania miałem dużo większe. Miałem prawo – bardzo dobrze pamiętam film “Koncert” Michała Tarkowskiego z udziałem Ogrodu Wyobraźni, gdzie na tle wielkich tuzów ówczesnej polskiej sceny rockowej wypadli bardzo dobrze. Niektórzy mówili, że najlepiej. A tutaj zawodzi i muzyka, i edycja również. Jaki mądry wydaje płytę koncertową poszatkowaną kilkusekundowymi przerwami między utworami. I to tak na ostro, bez żadnych fade-outów, aż boli? Tego się nie robi, nawet jeżeli utwory nie były grane w jednym miejscu i o jednym czasie. A tutaj są i chyba tak to na koncercie po kolei leciało jak jest teraz na płycie. Błąd techniczny plus niedbalstwo, bo potem nikomu nie chciało się tego sprawdzić. Dzięki temu na rynek trafił bubel – chyba , że ja mam pecha i dostałem taki wybrakowany egzemplarz?

Jak sam tytuł wskazuje główną część płyty stanowi zapis koncertu zespołu z Sali Kongresowej, z 28 października 1981 roku (w ramach imprezy “Rock Jamboree ’81”). Po reakcjach z sali słychać, że w tym czasie Ogród Wyobraźni był marką znaną, uznaną i przyjmowaną entuzjastycznie. Od razu jednak trzeba powiedzieć jasno – jakość nagrań jest bootlegowa. Ale to pół biedy. Nagrano to też fatalnie – wokal wyciągnięty do przodu, reszta zespołu na dalszym planie, klawisze słychać bardzo słabo, momentami w ogóle. Ale to też pół biedy. Najgorsze jest to, że wokalista miał kiepski dzień – śpiewał “obok” tonacji i “obok” metrum w których grał zespół. Po prostu fałszuje jak jasna cholera, chrypi, głos mu się łamie. Gdyby był “schowany” bardziej między instrumentami, mogłoby to jeszcze jakoś ujść w tłoku. A tak na pierwszym planie wszystkie te potknięcia, wpadki słychać aż za dobrze – jest to absolutnie nie do przejścia. Uszy bolą i coś w żołądku kręci. Jakby na wymioty, albo sraczkę. Czyni to tę zasadniczą część płyty zupełnie niesłuchalną. Nie da się tych zawodzeń przetrzymać na trzeźwo (czy na nietrzeźwo da – nie wiem, nie próbowałem). Czy współczesne studio nagraniowe nie było w stanie coś z tymi nagraniami zrobić? Wiem, fałszów wokalisty nie da się “wyregulować”, ale może było można go “wepchnąć” bardziej między instrumenty? Sam zespół też chyba nie był w szczytowej formie. Jak na ilość koncertów, które wcześniej nagrali, to powinni śmigać jak rakiety, na śpiąco, a też im się czasami pograć nie zawsze do rytmu i razem.

W bonusowych nagraniach Zapolski-Downar śpiewa dużo lepiej, chociaż był wokalistą marnym technicznie – śpiewał siłowo, przez nos, do tego zbyt często popadał w nadmierną egzaltację. Tyle, że mama-natura obdarzyła go dobrym, mocnym głosem.

“Live at Kongresowa” ma wartość tylko i wyłącznie kolekcjonerską oraz archiwalną. Muzyczną – raczej bardzo niewielką. Koncert w Kongresowej wokaliście nie wyszedł zupełnie, do tego wszystko to zostało źle nagrane. Pozostałe utwory nagrane są jeszcze gorzej, ale są lepsze muzycznie. W każdym razie krążek ten nie nadaje się zupełnie dla kogoś, kto chce zespół poznać, a wcześniej go nie znał. Jak usłyszy “popisy” wokalne Zapolskiego zniechęci się jak nic. To rzecz tylko dla tych, mają już płytkę z nagraniami studyjnymi i chcą mieć koncertowe – do kompletu. Innym – odradzam. Faktycznie najlepiej nadawałoby się to jako bonus-dysk do poprzedniej płyty z nagraniami studyjnymi. ---Wojciech Kapała, artrock.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1. Świątynia dumania (6:44)
2. Szczęście (5:59)
3. Czas (7:44)
4. Noc (6:05)
5. Ego (E60) (6:33)
6. Nie łam się (4:38)
7. Komu zapłacić gwiezdne (6:10)
8. List rewolucyjny (6:23)
9. Ktokolwiek wie (4:10)
10. Na stos (4:06)
11. Atak serca (3:53)
12. Słodkie radio (5:06)
13. Wiatr (4:27) 

Line-up / Musicians

Tracks 1 and 13 : FIVE BOYS:
- Jacek Olejnik / keyboards
- Bogdan Łoś / guitar
- Sławomir Chabski / drums
- Władyslaw Jankowski / bass guitar
- Marek Wierzbicki / guitar
- Janusz Zapolski-Downar / vocals

Tracks 2 - 9 : OGRÓD WYOBRAŹNI:
- Jacek Olejnik / keyboards
- Bogdan Łoś / guitar
- Sławomir Chabski / drums
- Władyslaw Jankowski / bass guitar
- Janusz Zapolski-Downar / vocals (2 - 7)
- Elżbieta Grzegorczyk / vocals (8)

Tracks 10 - 12 : MAD MAX:
- Jacek Olejnik / keyboards
- Bogdan Łoś / guitar
- Kazimierz Barlasz / vocals
- Zbigniew Fyk / drums
- Andrzej Puczyński / guitar
- Wojciech Puczyński / bass guitar

Not as bad as it seems to be. Ogród Wyobraźni (and the bands before and after - Five Boys and Mad Max) was a pretty solid progressive rock band in a time when there was very little progressive rock in Poland. The first and last track here is by Five Boys. Good numbers with a demo sound and awful vocals. Songs 2-9 are by Ogród Wyobraźni and are far more better produced with a little stronger vocal performance, but are mostly average with just a few standout moments. The other number made by Mad Max are just the same. Also the lyrics on the whole album are not that great. Half way in to the album you might lose interest in it, but it's not boring, it's just average or slightly above. Still, Ogród Wyobraźni was ten times better than RSC! A nice listen for prog fans. ---Waski, rateyourmusic.com

Pochodzący z Ełku zespół Ogród Wyobraźni debiutował na I Festiwalu Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie (1980) i bezapelacyjnie zwyciężył, m.in. dystansując Dżem. Grupa uprawiała tzw. rock symfoniczny z kręgu Deep Purple, Uriah Heep i Focus, której karierę przerwał splot tragicznych wypadków. W 1983 roku, ze zmienionym składem i repertuarem zespół wystąpił na festiwalu w Jarocinie, ale można ten występ nazwać początkiem końca zespołu. Płyta "Świątynia Dumania" to fonograficzny debiut kwintetu. --- muzyka.interia.pl

download:

uploaded yandex 4shared mediafire mega solidfiles zalivalka cloudmailru filecloudio anonfiles oboom

back