1 	Naszym imieniem 	3:44
2 	Nie mów nikomu 	3:37
3 	Podwodny 	3:07
4 	Poranna bryza 	3:28
5 	Elegia 	4:19
6 	Kariera 	2:57
7 	Frustracja 	3:51
8 	Naturalnie 	2:45
9 	Bobry 	3:18
10 	Upadasz 	2:57

- Dorota - wokal
- "Twurca " - gitara
- "Norbi" - klawisze
- "Pucek" - perkusja
- "Lisu " - trąbka
- Daniel Wrona - puzon
- "Kefir" - bas

Blade Loki ro zespół o długiej, ale i burzliwej historii. Jej świadectwem jest długa lista muzyków, która przez dwadzieścia sześć lat przewinęła się przez szeregi formacji. Jednak ostatnia zmiana w składzie okazała się pod wieloma względami kluczowa, dotyczyła bowiem osoby wokalistki. Po piętnastu latach Blade Loki opuściła Agata Polic, zaś jej miejsce zajęła Aneta Adamek. Jak zespół trzyma się po tej małej rewolucji? Bez wątpienia najlepszym sposobem, aby się o tym przekonać, jest sięgnięcie po najnowsze wydawnictwo wrocławian, zatytułowane Nie mów nikomu.

Zaniepokojonych tym wstępem od razu pragnę uspokoić: w stylistyce grupy nie doszło do żadnej drastycznej zmiany. Wciąż mamy zatem do czynienia z twardym, agresywnym punk rockiem, przeplatanym charakternymi piosenkami utrzymanymi w czysto rockowej stylistyce. Do pierwszej grupy – wściekłych, wbijających w ziemię petard – zalicza się Nie mów nikomu, które w zwrotkach brzmi jak dobra piosenka Circle Jerks, Poranna bryza czy Naturalnie; ta ostatnia, za sprawą lekko ludycznej melodyki, przywodzi na myśl polski punk sprzed trzech dekad. Natomiast najlepsze przykłady rockowych piosenek to chociażby Podwodny z fajnym biciem perkusji w refrenie albo Frustracja, gdzie – również w refrenach – pojawiają się pojedyncze nutki. Taki opis tych utworów nie jest przypadkowy, ponieważ pozwala dostrzec, że właściwie każdy kawałek na Nie mów nikomu ma jakiś fajny element, swego rodzaju wyróżnik, który pozwala go zapamiętać.

Duża w tym zasługa rozbudowanego instrumentarium. Do dęciaków Blade Loki zdążyły nas już przyzwyczaić, ale niejednokrotnie wykorzystywana elektronika brzmi już świeżo i intrygująco. Dodatkowego szlifu nadaje wydawnictwu świetna produkcja. Jej największą zaletą – ważniejszą może nawet niż selektywność – jest moc, jaką wydobywa ona z piosenek. Najlepiej słychać to chociażby w utworze Bobry, który, gdyby nie agresywne brzmienie, przypominałby utwory Ramones. Na pochwały zasługuje również nowy członek Bladych Loków. Aneta Adamek idealnie wpasowała się w styl zespołu, zaś jej zdarty, charyzmatyczny głos przywodzi na myśl Brody Dalle z nieodżałowanego The Distillers. Należy jej pogratulować tym bardziej, że stało przed nią naprawdę trudne zadanie; wywiązała się jednak z niego wzorcowo.

Jednakże kiedy przestaniemy skupiać się na szczegółach i spojrzymy na Nie mów nikomu z szerszej perspektywy, okaże się, że płyta nie jest do końca przekonująca. Miewa ona wiele tzw. momentów, ale jako całość ma też mankamenty. Największym jest chyba wyjątkowo mała – zwłaszcza jak na Blade Loki – przystępność. Większość piosenek, nawet tych wolniejszych, jest subtelna niczym papier ścierny, zaś poziom ich agresji zbliża je niekiedy do prawdziwego hardcore’u. Dziwacznie brzmią również niektóre rozwiązania, jak chociażby powiązanie dwóch całkowicie różnych motywów w zwrotce i refrenie utworu Poranna bryza. Największym zaś dla mnie problemem jest ostatnia piosenka, czyli Upadasz. Dlaczego? Bo jest po prostu najlepsza na płycie i pokazuje, na jak wiele stać zespół. Gdyby każdy utwór na płycie był taki, to nie wiem, czy by mi starczyło gwiazdek w ocenie.

Nie zmienia to jednak faktu, że po tylu latach na scenie Blade Loki radzą sobie rewelacyjnie. Nie mów nikomu to kawał solidnego punk rocka, przeplatanego wyjątkowo charyzmatycznym rockiem. Cieszy fakt, że zespół konsekwentnie robi swoje i z niegasnącą swadą tworzy muzykę, którą nie da się podbić list przebojów, ale która gra mu w duszy. Dlatego, mimo wad, omawiane dziś wydawnictwo to pewnego rodzaju ewenement; chociażby z tego prostego względu warto go posłuchać. ---muzycznyhoryzont.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1 	Intro 	
2 	Psy I Koty 	
3 	Możesz Zostać 	
4 	Tajemnicza Pani 	
5 	Ich Liebe Dich 	
6 	Maszyna 	
7 	Nie Ważna Jest Cena - Positiv 	
8 	Znajdę Się 	
9 	S Szarości 	
10 	Na Zachodzie Bez Zmian 	
11 	Muzyka Miasta 	
12 	Znikam 	
13 	Nie Ważna Jest Cena - Negativ 	
14 	Korowód 	
15 	Outro

Agata Polic – śpiew
Andrzej Dudzic – gitara basowa, śpiew
Michał „Twurca” Tomczyk – gitara, śpiew
Marek Sieroszewski – perkusja, śpiew
Mateusz Wysłucha – puzon
Piotr Selwesiuk – trąbka
+
Andrzej Markowski – instrumenty klawiszowe
Arkadiusz Rejda – akordeon, instrumenty klawiszowe

Zespół Blade Loki powstał w 1992 roku we Wrocławiu. Od początku działalności wykonywał melodyjna odmianę punk-rocka, jednocześnie łącząc ją z Hard Core, Reggae i Ska. W 1995 roku grupa nagrała swój debiutancki album "Młodzież olewa", zyskując pochlebne recenzje odbiorców. W tym samym roku zespół wystąpił na Festiwalu Odjazdy '95, po którym prasa muzyczna pisała: "Wielkie zamieszanie spowodował występ Bladych Loków, Żywi muzycy, żywa muzyka, żywe słowa, przednie widowisko. Nic dziwnego, że nawet po bisach publiczność długo wywoływała zespół." Po kilku latach przerwy związanej z roszadami personalnymi, jeden z utworów znajduje się na składance "Muzyka Przeciwko Rasizmowi", a w tym czasie do Bladych dochodzi sekcja dęta (trąbka i puzon). W 2000 roku zespół nagrywa i wydaje kolejną płytę "Blada Płyta". W 2002 roku zespół rejestruje album "Psy i Koty" który w limitowanym nakładzie ukazuje się na rynku muzycznym i tak naprawdę dopiero teraz po niewątpliwym sukcesie ubiegłorocznego „No Pasaran” następuje premiera jednego z najlepszych albumów grupy „PSY I KOTY”

Od początku istnienia zespół zdradzał ciągotki z jednej strony do silniejszego osadzania swoich dźwięków w punkowej tradycji, zaś z drugiej do ubarwiania formuły stylami Ska, Reggae, Hard Core co w połączeniu ze wstawkami granymi na instrumentach dętych i sceniczną charyzmą daje mieszankę energetycznej i porywającej muzyki.

Płyta jest bardziej zorientowana na ska i reggae, ale z drugiej strony rozbudowane partie instrumentów dętych przypominają brzmienie ARMII z czasów "Legendy". ---punkshop.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett

back

1.Intro – 0:26
2.No pasaran – 2:46
3.Toxic – 2:42
4.Bombardier – 2:24
5.Krystyna nie lubi ministra – 3:53
6.Wznieśmy pięści – 4:26
7.Październik albo wrzesień – 4:00
8.Skaramanga – 2:41
9.Czarne golfy – 3:07
10.Prosta historia – 3:07
11.Nocny – 5:37
12.Jestem jak plus – 3:38
13.You can be! (możesz zostać!) – 5:41

Agata Polic - vocals
Andrzej Dudzic – bass
Twurca – guitar
Norbas – keyboards
Daniel Wrona – trombone
Lisu  - trumpet
Jarek „Jaras” Dudrak – drums
Roman „Felek” Felczyński - backing vocals

Zacznę od tego, że to najlepiej nagrana polska płyta punkrockowa, jaką słyszałem (Legendy nie liczę). Pełne, selektywne i dynamiczne zarazem brzmienie. Dobre gitary, mocna perkusja, czytelny śpiew... A dodatkowo zgrabnie wkomponowane dęciaki. Wybaczcie zachwyty, lecz w tej stylistyce to rzadkość zasługująca na uznanie najwyższe.

Mamy więc fajne opakowanie - nie rozczarowuje zawartość. W porównaniu z albumem Psy i koty mniej tu wyraźnych nawiązań do reggae i ska. Jeśli już, przeplatają się płynnie z melodyjnym czadem, co przywodzi na myśl dokonania amerykańskich grup w rodzaju Less Than Jake czy Reel Big Fish. Co nie znaczy, że zabrakło fajnego, lokalnego kolorytu. W warstwie gitarowej wyraźnie słychać zagrywki Brylewskiego z czasów Armii (No pasaran), z kolei wokalistka potrafi zbliżyć się do... Kory (Nocny).

Kolejny plus za teksty. Jeśli polityka, to niedosłownie. Jak w Krystynie, z żartobliwą parafrazą historycznej wypowiedzi Lecha Wałęsy (ręki i nogi nikomu nie podam/ poobrywam lusterka w ich samochodach). Z drugiej strony przejmuje opis gwałtu czy też morderstwa widziany z perspektywy ofiary (Październik albo wrzesień). A potem rozbawić może opis przeciwnika Jamesa Bonda z filmu Człowiek ze złotym pistoletem (Skaramanga)...

W normalnym kraju Blade Loki miałyby status, powiedzmy, grupy Green Day. Tu pozostaje liczyć na wyczucie co bardziej dociekliwych słuchaczy. Nie tylko z punkowego kręgu. ---punkshop.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to cloudmailru gett

back

1. Ja stoję
2. Afgan
3. Punkrocker
4. Do nieba
5. Vulcana
6. Dziewczyny nie chcą płakać
7. Po cichu (Psychoska)
8. Aniołki
9. Panie prokuratorze!!!
10.Frruuu
11.Pomachajmy samolotom
12.Ciemne miasto
13.Ofiara dziury ozonowej
14. Your Finger (Hidden Bonus Track)

Muzycy:
Agata Polic - wokal
"Dudzic" - bas
"Twurca" - gitara
"Norbas" - klawisze
 Daniel - puzon
"Zwierzak" - perkusja
"Lisu" - trąbka

„Frruuu” to kolejne wydawnictwo zespołu zawierające 13 premierowych kompozycji. Album, nagrany pod czujnym okiem realizatora Romana „Felka” Felczyńskiego,jest najlepszym dowodem na to, że Blade Loki są w doskonałej formie. Płyta, choć utrzymana w typowej dla Bladych alternatywnej konwencji, dowodzi jak ogromny krok naprzód postawili muzycy w ciągu ostatnich kilku lat i jak efektywnie wykorzystali dotychczasowe doświadczenia muzyczne. Oprócz charakterystycznych dla zespołu aranżacji w punkrockowym stylu na płycie będzie można usłyszeć bardziej eksperymentalne nawiązania, nawet do muzyki orientu. Dopełnienie całości stanowią teksty - jak zawsze odważne, mocno osadzone w otaczających nas realiach, błyskotliwe i z nutą czarnego humoru. Tak dobrze dopracowany album to dowód na ogromny rozwój Polskiej sceny alternatywnej.

Prócz wspomnianego singla „Ja stoję”, na płycie nie zabraknie takich kawałków jak „Punk rocker”, „Fru”, „Dziewczyny nie chcą płakać” czy „Aniołki”. „Frruuuu” to zatem muzyczna petarda - świetne solówki, bogate instrumentarium i potężna energia w najlepszym wykonaniu!

Blade Loki to wszechstronny skład, który za sprawą 20-letniej już działalności zapewnił sobie miejsce w czołówce polskiej sceny alternatywnej. Ich twórczość to z jednej strony przewrotne i zaangażowane społecznie teksty, z drugiej - piekielna energia, która od pierwszych sekund uderza do głowy. Melodyjna mieszanka punk-rocka i ska, wzbogacona rewelacyjnym brzmieniem instrumentów dętych i ostro doprawiona wokalem Agaty Polic sprawia, że Blade Loki to nieposkromiony żywioł!

Zespół powstał we Wrocławiu w 1992 roku, a już 3 lata później płytą „Młodzież olewa” zapewnił sobie tytuł „Debiut roku”. Kolejne krążki - „Blada płyta” oraz „Psy i koty” – stały się z kolei przepustką do występu na Przystanku Woodstock. Prawdziwy sukces przyniósł muzykom jednak czwarty album „...no pasaran”, który okazał się być sporym sukcesem! Zespół dwukrotnie pojawił się w programie „Kuba Wojewódzki Show”, a tytułowy utwór z ostatniego wspomnianego albumu można usłyszeć na składance „Bez obciachu” obok kawałków Hey czy Abradaba. Ugruntowana pozycja w czołówce polskich grup alternatywnych stała się motywacją do dalszych działań - w 2009 roku ukazała się piąta płyta „Torpedo Los”, gdzie obok Agaty Polic do współpracy zaproszona została Agnieszka „Majka” Niemczynowska. „FRUUU” - ich najnowszy album - jest najlepszym dowodem na to, że Blade Loki nadal są w doskonałej formie. Płyta, choć utrzymana w typowej dla Bladych alternatywnej konwencji, dowodzi jak ogromny krok naprzód postawili muzycy w ciągu ostatnich kilku lat i jak efektywnie wykorzystali dotychczasowe doświadczenia muzyczne. --- punkshop.pl

download:   uploaded yandex anonfiles mega sugarsync 4shared mediafire ziddu mixturecloud

back