1. Konstytucje
2. Jezu Jak Się Cieszę 
3. Niewole 
4. Ta Zabawa Nie Jest Dla Dziewczynek 
5. Śmielej
6. Ogniowe Strzelby
7. Lola (Chce Zmieniać Świat) 
8. Historia Podwodna 
9. Nad Ranem Śmierć Się Śmieje
10. O Głowie
11. Dla Twojej Głowy Komfort 
12. Tryki Na Start 
13. Reformator 
14. Jest Jak W Niebie 
15. Strzeż Się Tych Miejsc 

Lech Janerka - polski muzyk rockowy, kompozytor, basista, autor tekstów. Pochodzi z Wrocławia. Na polskiej scenie rockowej pojawił się pod koniec lat 70.

W 1979 roku założył zespół Klaus Mitffoch. Grupa nagrała słynną płytę "Klaus Mitffoch", przez wielu uznawaną za jedną z najistotniejszych w historii polskiego rocka. Album zwyciężył w ankiecie "Magazynu Muzycznego" na album trzydziestolecia i wśród czytelników "Tylko Rock" na album lat 80. Największym przebojem Klausa Mitffocha był utwór "Jezu jak się cieszę" (1984).

Lech Janerka opuścił zespół w 1984 roku i rozpoczął działalność pod własnym nazwiskiem. W 1985 roku wystąpił na festiwalu w Jarocinie, natomiast w kolejnym roku nagrał solowy album "Historia podwodna". W nagraniach Janerce towarzyszyli między innymi Wojciech Konikiewicz, Janusz Rołt, Jarosław Woszczyna (T.Love), Krzysztof Pociecha oraz wokalistka Lombardu, Małgorzata Ostrowska.

W roku 1987 Janerka nagrał płytę "Piosenki", wydaną ze względu na problemy z cenzurą dopiero po dwóch latach. Kolejny album, zatytułowany "Ur", ukazał się w 1991 roku i jak sam tytuł wskazuje, poświęcony był sumeryjskiemu miastu Ur. W nagraniach Janerce towarzyszył zespół Dinghy, w skład którego weszli żona lidera, gitarzysta Bartosz Straburzyński i klawiszowiec Marek Majewski. Wkrótce do Dinghy dołączył perkusista Dariusz Biłyk (znany później z TSA).

W 1993 roku premierę miała składankowa płyta "Co lepsze kawałki", na której znalazły się wybrane utwory z solowych albumów Janerki i Klausa Mitffocha. A już rok później na rynku pojawił się studyjny album "Bruhaha". Po trzech latach premierę miała płyta "Dobranoc", promowana serią klubowych koncertów.

Lech Janerka jest również twórcą muzyki do filmów "Chce mi się wyć" Jacka Skalskiego, "Obcy musi fruwać" Wiesława Saniewskiego i "Czyż nie dobija się konia?" Macieja Żurawskiego. Jesienią 1996 wziął udział w nagraniu albumu "Flota zjednoczonych sił" Voo Voo, z którym to zespołem często wspólnie występował w Jarocinie (1985, 1988, 1991). Na przełomie 1999 i 2000 roku Janerka uczestniczył w zdjęciach do filmu "Głośniej od bomb" Przemysława Wojcieszka, gdzie wcielił się w rolę księdza.

W roku 2001 wrócił do pomysłów muzycznych i niebawem ukazała się płyta zatytułowana "Fiu Fiu". Za sprawą Rafała Paradowskiego powstały teledyski do wszystkich piosenek z albumu, stanowiące spójną całość i będące dość pionierskim rozwiązaniem w krajowej produkcji.

W marcu 2005 roku do sklepów trafił kolejny album Lecha Janerki. Na płycie zatytułowanej "Plagiaty" znalazły się utwory, które muzyk skomponował jeszcze w czasach licealnych. Płytę pilotował utwór "Rower", który został nagrodzony Fryderykiem 2005. ---rmf.fm

download: uploaded 4shared mediafire ziddu divshare gett

back

01. Lola (chce zmieniać świat) – 2:55
02. Epidemia epilepsji – 4:50
03. Konstytucje – 3:28
04. Reformator – 3:43
05. Tryki na start – 4:26
06. Niewole – 3:48
07. Jest jak w niebie – 4:35
08. Historia podwodna – 5:33
09. Ta zabawa nie jest dla dziewczynek – 6:22

Lech Janerka – śpiew, gitara basowa
Bożena Janerka – wiolonczela, skrzypce
Janusz Rołt – perkusja
Krzysztof Pociecha – gitara
+
Małgorzata Ostrowska – śpiew (2, 7)
Tomasz Pierzchalski – saksofon
Wojciech Konikiewicz – fortepian, syntezatory (1, 7, 9)
Wiesław Mrozik – gitara (3)
Eugeniusz Obarski – Yamaha DX7

W 1986 płyta ta była sporym wydarzeniem na krajowym rynku muzycznym. Została bardzo wysoko oceniona przez krytykę jak i słuchaczy. Większość zawartych na niej utworów znalazło się na krajowych listach przebojów tamtych lat. Utwory z tej płyty wydają się być dalszym ciągiem muzycznej historii opowiadanej wcześniej z Klausem Mitffochem , a tak że ich rozwinięciem. Faktem jest że Janerka korzysta tu z muzyczno-aranżacyjnych szablonów punku i new wave, nie przeszkadza to jednak w tworzeniu niepowtarzalnego klimatu który już zawsze będzie wizytówką tego artysty. W dwóch utworach gościnnie zaśpiewała Małgorzata Ostrowska "Historie podwodne" pozostają jednym z najwybitniejszych osiągnięć rodzimej sceny rockowej. ---empik.com

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru oboom uplea

back

1. Opar
2. Niki
3. Nalot
4. Wyobraź sobie
5. Ur
6. A kiedy będzie...
7. LA
8. Labirynty
9. Chcę tego
10. Tak tylko Ty
11. Ryba lufa    play
12. W czapę
13. Nie mnij mnie
14. Nagan        play
15. Nie słuchaj co kto mówi
16. Dobranoc

Lech Janerka urodził się 2 maja 1953 roku we Wrocławiu. Pracował tamże jako fotograf w biurze geodezji. Na estradzie debiutował pod koniec lat 70. z żoną Bożeną podczas festiwali piosenki studenckiej. Później stanął na czele Klausa Mitffocha, z którym nagrał jeden z najważniejszych albumów w historii polskiego rocka "Klaus Mitffoch".

Jego obecność na rynku muzycznym zapewniły kompaktowe reedycje poprzednich płyt oraz dwie składanki: "Gold" (1998) oraz "The Best Of" (1999) wydane przez wytwórnię Koch International Poland. Przy wsparciu Bożeny oraz gitarzysty Wojciecha Seweryna i perkusisty Ryszarda Guza zgrano wówczas kilka nowych utworów, które jednak trafiły do odstawki.

download:   uploaded ziddu gett 4shared divshare

back

1 Dinghy
2 Szksypcze
3 Ur
4 Po co mi serce
5 Piosenka Boga
6 A kiedy bedzie...
7 O niebie
8 LA
9 Labirynty

Lech Janerka – bas, śpiew, programowanie
Bożena Janerka – wiolonczela, śpiew
Marek Majewski – klawisze, programowanie
Bartosz Straburzyński – wszystko oprócz głosu i wiolonczeli

Nie myślę, abym na tych łamach musiał jakoś specjalnie rekomendować Lecha Janerkę. Chyba każdemu czytelnikowi „Tylko Rocka” wiadomo, że Janerka jest od dawna jedną z najciekawszych osobowości w nurcie rodzimego rocka, artystą niespokojnym i prawdziwym. A reedycja Uru cieszy z kilku powodów. Po pierwsze: jest to materiał remasterowany czyli lepiej brzmiący. Po drugie: dotąd była to rzecz wyjątkowo trudno dostępna na CD – firmowana przez Intermal edycja z 1991 roku trafiła do sprzedaży w śladowych ilościach. A po trzecie: to szczególna płyta w dorobku naszego muzyka i... wspaniała okazja, aby to jakoś niedoceniane dziełko docenić.

Ur to najbardziej chyba eksperymentalny z janerkowych albumów. To próba tworzenia „muzyki studyjnej” w nowoczesnych jak na początek lat dziewięćdziesiątych aranżacjach. I rzecz, która właściwie się nie zestarzała... Bywa, że poczynania z tej płyty mogą kojarzyć się z muzyką programową, filmową i muzycznym tłem jednocześnie (Dinghy). Nasz artysta stara się łączyć swe piosenki z brzmieniami techno, z komputerowym graniem (Piosenka Boga). Zahacza o elektroniczny pop, a w jego śpiewie odzywa się sympatia do Stinga (Szksypcze), co zresztą nie powinno zaskakiwać tych, którzy dobrze znają jego wcześniejsze nagrania... Ale, oczywiście nie goni za modą. Co najwyżej z pewnych muzycznych mód korzysta by tym dobitniej powiedzieć swoje. A mówi o niszczycielskim wpływie współczesnej metropolii na ludzką psychikę (Ur). Wędruje od pieniędzy chcę, bo jest mi źle do pieniądze mam, a jestem sam (Po co mi serce). Jakoś tak na marginesie tekstu o męsko-damskich sprawach, przypomina o... brutalizacji stosunków międzyludzkich (A kiedy będzie). Ale takie „objaśnianie Janerki” zawsze jest trochę ryzykowne, bo chowa się on za zasłonę swego poetycko-kpiarskiego stylu. Świetną próbką finezji Janerki jako autora tekstów może tu być prowokacyjna Piosenka Boga, z a wiarołomni od lat/pomagają mi trwać. Odnotować też warto, że wkracza na grunt polityki, z wiecznie aktualną zjadliwością: znów chcą tobą rządzić, żebyś nie zabłądził (L.A.). Jak to Janerka. ---Wiesław Królikowski, terazrock.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru oboom uplea

back

01. "Opar" 
02. "Niki" 
03. "Do boju" 
04. "Wstaje" 
05. "Uraja" 
06. "Nalot" 
07. "Ciebie, Ciebie" 
08. "Wyobraz sobie" 
09. "Pada deszcz" 
10. "Dobranoc"

Płyta Dobranoc ukazała się w 1996 roku. Była piątym albumem sygnowanym Lech Janerka. Miała być podsumowaniem dotychczasowej twórczości, ale możliwe, że również ostatnim dokonaniem jej twórcy, swoistym artystycznym pożegnaniem. Na taki charakter tego albumu wskazywał między innymi tytuł. Również wypowiedzi samego artysty dotyczące Dobranoc pozwalały na takie domniemania. Zapytany przez Macieja Kierzkowskiego o następną płytę (po rzeczonej Dobranoc) odpowiedział: ‘Nie wiem czy w ogóle będzie następna. „Dobranoc” to jest jakby znak zapytania wiszący nad moją twórczością. Także trudno mi powiedzieć, czy będzie następna. Zazwyczaj robiłem płytę i myślałem już o kolejnej, a w tej chwili nie myślę.’ --- lechjanerka.info

download:  uploaded ziddu gett 4shared divshare

back

1. Raczej
2. W naturze mamy ciągły ruch
3. Wirnik        play
4. Wieje
5. Leon
6. Allelujaż     play
7. Daj mi
8. Zero zer
9. Ceremonie
10. Pieśń mijających się wielorybów

Wykonawcy:
* Lech Janerka – bas, głos, gitara akustyczna, sampler
* Bożena Janerka – wiolonczela
* Wojciech Seweryn – gitary
* Ryszard Guz – bębny
* Bartosz Dziedzic – programowanie
* Jacek Dojwa – szumy w "Wirnik"
* Andrzej Dudek-Dürer – sampler, tambura, sitar w "Zero zer"
* Jakub Suchar – tabla, bajan w "Zero zer"
* Adam Skorupa – sampler w "Leon"

11 lutego 2002 roku ukazał się album Lecha Janerki - wokalisty, gitarzysty, kompozytora i autora tekstów, jednego z najciekawszych przedstawicieli polskiej sceny rockowej lat 80. Artysta tradycyjnie osobiście "zajął się" stroną tekstowo-kompozytorską oraz wykonawczą.

Sam Lech poproszony o autorecenzję swojej płyty najpierw się uśmiechnął, potem pomyślał i z identycznym usmiechem oddał tekst po kilku godzinach. Oto on: "Płyta "Fiu Fiu" zawiera 10 kompozycji, z ktorych większość jest oparta na solidnie pilnującej porządku sekcji rytmicznej wspieranej przez szukającą dziury w całym gitarę i pełzającą wiolonczelę. Gdzieniegdzie pojawiają się uzupełnienia instrumentów elektronicznych ale to tylko powidok. Ostatnia zamykająca materiał "Pieśń mijających się wielorybów" wyzbyta sekcji bazuje na podejrzanej frazce dzwonka, hi-hat'u i szumów na ktorą nałożona jest melodyjka grana na polietylenowej trąbce. W sumie nic nowego, ale trochę inaczej niż na poprzednich płytach.

download:    uploaded ziddu gett 4shared divshare

back