Polish Music

Frontside - Absolutus (2006)

2018-01-02T16:13:36Z

Frontside - Absolutus (2006)


01. Preludium Absolutus
02. Martwe Serca
03. Nie Ma Chwały Bez Cierpienia
04. Mały Sekret
05. Wybraniec
06. Pod Ciężarem Milczenia
07. Manifest Wolności
08. Droga Krzyżowa
09. Wspomnienia Jak Relikwie
10. Nieodwracalny
11. Piekło Czeka
12. Santa Sangre
13. Dotyk Przemienienia

Novak - Bass Guitar 
Toma - Drums 
Daron, Demon - Guitar 
Auman - Vocals

Nie da się ukryć, że album Frontside był jedną z bardziej oczekiwanych pozycji na polskim rynku szeroko pojętej muzyki rockowej. Jego przybycie poprzedziły żartobliwe anonse o nagrywaniu płyty tylko w porach nocnych oraz załączone zdjęcie lidera grupy - Demona - w iście black metalowej stylistyce. Nic dziwnego, że wielu zastanawiało się co też przedstawi nam Frontside, albowiem ostatni krążek, "Zmierzch Bogów" okazał się zdecydowanym przełomem w karierze zespołu. Po kilku latach oczekiwania mamy więc do czynienia z albumem "Absolutus".

Płytę rozpoczyna powolne, walcowate preludium o niespotykanie ciężkim brzmieniu: nisko strojone gitary, mięsiście brzmiące bębny i niezbyt wyraźny growl Aumana wprowadzają w mroczny klimat płyty. Po chwili rozpoczyna się utwór "Martwe Serca" i tu już jesteśmy w stanie zauważyć ogromne zróżnicowanie utworów tej płyty. Mimo, że wspomniany numer to bardzo dynamiczne, rozpoznawalne dla Frontside granie to pojawia się w nim bardzo przebojowy, melodyjny refren w wykonaniu Aumana. Takich refrenów należało sie spodziewać po Frontside - już "Zmierzch Bogów" zapowiadał taką drogę przyjętą przez zespół. Kolejne kompozycje to mieszanka iście wybuchowa - mamy tu kilka niezwykle dynamicznych utworów, niektóre przypominają starsze płyty Frontside: bardzo szybkie rytmy wygrywane przez perkusistę (Toma okazał się być doskonałym zastępcą Destroya), szybkie, tnące gitarowe riffy i jak zwykle wykrzykiwane, podniosłe słowa Aumana. Inne to, tak jak wspomniałem, metalowe numery okraszone melodyjnym śpiewem, co napewno czyni "Absolutus" dziełem ciekawszym i mniej monotonnym.

Zdecydowanie wyróżniają sie natomiast kawałki "Wybraniec" i "Nieodwracalny". Pierwszy z nich nosi piętno gotyckiego rocka, przypomina mi w dużej mierze twórczość HIM, co w połączeniu z tekstem może zaskoczyć wielu, jednak według mnie ustór doskonale wpasowal sie w konwencję płyty. "Nieodwracalny" to bez wątpienia ballada, utwór zaaranżowany na wokal i gitarę, nieco nostalgiczny. Płytę zwieńcza transowy wręcz "Dotyk Przeznaczenia", który przywołuje na myśl najcięższe kompozycje Pantery (główny riff) jak i black metalowe utwory (połączenie blastów z wysokim skrzekiem Aumana). Pozostawia to u słuchacza uczucie niepokoju; cieżki, mroczny klimat krążka daje się we znaki.

Wspomniałem o tekstach - te wzbudzają kontrowersje. O ile dotąd Frontside byli znani ze swoich opowieści o szatanie, wątkach religijnych, pouczeniach, przykazaniach, to tym razem Demon skupił się również na tematyce miłosnej. Ocenę jego starań pozostawiam słuchaczom, moim zdaniem jednak nie ma powodów do lamentowania, teksty są bardziej osobiste, a gdyby były napisane po angielsku, zapewne niewielu zwróciłoby uwagę na ich wydźwięk.

Podsumowując - "Absolutus" nie otrzyma jeszcze ode mnie "absolutnej" noty, ponieważ Frontside stać na rozwój i stać na jeszcze gwałtowniejsze kroki. Jestem przekonany w stu procentach że materiał będzie na żywo siał spustoszenie, ponieważ już słuchając płyty czlowieka roznosi energia. Gratuluję twórcom świetnych kompozycji i doskonałego odegrania. Świetnej oprawy graficznej (tym razem monumentalnej) i dobrego, mięsistego brzmienia. Czekam na koncerty. ---Ugluk, rockmetal.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to cloudmailru gett

back

Frontside - Prawie Martwy (2015)

2016-04-25T16:12:26Z

Frontside - Prawie Martwy (2015)


01. Tak To Się Robi Tu
02. Barykady Stoją Wciąż
03. Lubię Pić
04. Na sprzedaż
05. Ona Jest Zła
06. Serca Głos
07. S.O.S
08. Prawie Martwy
09. Nie Ma Już Nic
10. Moje Ego

Marcin „Auman” Rdest – vocals
Mariusz „Demon” Dzwonek – guitar
Dariusz „Daron” Kupis –guitar
Wojciech Nowak – bass
Tomasz „Toma” Ochab – drums
+
Sebastian „Astek” Flasza – vocals
Wacław „Vogg” Kiełtyka – accordion

Na wstępie zaznaczyć należy, że od marca 2014 roku mamy do czynienia z nowym wcieleniem Frontside. Choć skład zespołu się nie zmienił, to porównania z poprzednimi wydawnictwami kapeli uznać należy za bezcelowe. Taka już natura Demona i jego kolegów, że lubią namieszać i nie liczą się ze zdaniem fanów. Tak samo jak fani hardcore’owego wydania z pierwszych płyt musieli przyjąć na klatę metalowe oblicze bandu, tak obecnie metalowcy muszą stawić czoła Frontside’owi w wersji hard rockowej.

Zastanawiacie się pewnie o co w ogóle chodzi ze wspomnianym przeze mnie hard rockiem, skoro wczoraj zespół opublikował pierwszego singla, z muzyką gitarową mającego niewiele wspólnego. Piosenka „Lubię pić” skłoniła fanów do rozmyślań na temat kolejnych featuringów kapeli z Sosnowca z artystami takimi jak Bracia Figo Fagot czy Enej. Niektórzy zastanawiają się też czy przypadkiem FS nie przymierza się do występu na Eurowizji. Odpowiedź na te rozważania brzmi: prawdopodobnie nie. Na płycie „Prawie Martwy” znaleźć bowiem możemy 9 gitarowych kawałków będących kontynuacją zeszłorocznego wydawnictwa „Sprawa jest osobista”.

Wśród zmian, które dokonały się wewnątrz Frontside dość łatwo można wyróżnić te pozytywne. Z pewnością należą do nich solówki Darona – więcej w nich melodii i na dłużej zapadają w pamięć. W hardrockowym wydaniu dobrze odnajduje się także Demon. Przyjemnie słucha się riffu otwierającego nową płytę („Tak to się robi tu”), a drugi track jest dowodem na to, że gitary Frontside nadal brzmią potężnie („Barykady stoją wciąż”). Szybszym tempem wyróżnia się natomiast „Na sprzedaż”.

Pośród wszystkich 10 kompozycji bez momentu zawahania najbardziej polecam kawałek „Prawie martwy”. W utworze tytułowym gościnnie zaśpiewał jeden z założycieli Frontside – Sebastian „Astek” Flasza. Jego niski głos idealnie wpisuje się w obecną konwencję zespołu. Aumanowi oddać należy, iż „Serca głos” w jego wykonaniu jest bardzo przekonywujący. Niestety, w pozostałych utworach nie wszystko zagrało na płaszczyźnie wokali odpowiednio.

Szanuję podejście Frontside do grania, które pozbawione jest ograniczeń. Zdecydowanie należy je docenić. Jednak w zakresie dopasowania kompozycji do możliwości wykonawców doszukać można się niedopatrzeń. Wolne tempa i proste riffy powodują, że skupienie słuchacza automatycznie przenosi się na wokal, a ten niestety największym atutem sosnowieckiej ekipy nie jest („Ona jest zła”). Nie zaimponował śpiewaniem także Demon w zamykającym płytę „Moje ego”. Na szczęście wziął na siebie tylko część wokali, a Auman ze swoimi uporał się tutaj w mocnym stylu.

Odrębną kwestią pozostają teksty napisane przez Demona. Stworzone bez zbędnej poetyckości, ciekawie komentują współczesne realia naszego kraju. Podkreślają również podejście do grania, jakie obecnie dominuje w głowach muzyków z Sosnowca. Jeżeli ktoś nie postrzega tworzenia muzyki w ten sposób, to nadal będzie wspominał dawne, metalcore’owe nagrania.

Przystępując do oceny płyty „Prawie Martwy”, jestem rozdarty, gdyż daleko mi do krytyki i nawoływania do powrotu do korzeni. W hardrockowej konwencji znajduję jednak istotne niedociągnięcia. Poza przeciętnymi wokalami wskazać też można niewykorzystany potencjał perkusisty.

Tym samym, moja ocena płyty „Prawie Martwy” ląduje pośrodku skali. Nie wyobrażam sobie jednak, by ktoś nie zmierzył się z nowym krążkiem Frontside. Panowie grają już 22 lata, zawsze siali zamęt, więc sugeruję Wam ocenę z możliwie najszerszej perspektywy. --- Piotr Wasilewski, antyradio.pl

download (mp3 @320 kbs):

salefiles yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea

back

Frontside - Teoria konspiracji (2008)

2016-01-23T16:53:38Z

Frontside - Teoria konspiracji (2008)


01. Herezja goskonała
02. Świat tyranów
03. Zapalnik
04. Uciec przeznaczeniu
05. Stąd do przeszłości
06. Moja deklaracja płonie
07. I ciągle kroczę ścieżką ciemności
08. Spłoniesz w piekle
09. Zerwane więzi
10. Nadchodzi koniec
11. Katharsis
12. W cieniu krzyża

Novak - bass guitar;
Toma - drums;
Daron - guitar;
Demon - guitar;
Auman - vocal
+
Pachu - vocal (05, 06)
Nergal - vocal (08)

Pierwszy raz gości z Frontside spotkałem na Mystic Fest (RIP) 2002. Mieli szczęście albo, paradoksalnie, raczej pecha. Ponad 2 "tauzeny ludziów" miało wtedy okazję zapoznać się z ich twórczością, z drugiej zaś strony trochę chłopaki wtopili, bo - wciśnięci jako rozgrzewacz przed ekipami typu Myrkskog, Nile, Satyricon czy Kreator - skazani byli od razu na lincz. Mi osobiście się podobało, ale skłamałbym, gdybym powiedział, że nie było wtedy w spodku sektorów plujących gromkim "wypierdalać". Zaintrygowany, po imprezie szarpnąłem się na zakup "I odpuść nam nasze winy..." i nie zawiodłem się. Przypasił mi ten core'ujący death, czy jak tam to nazywano? Masywny, z czadem i bez kompromisów. Potem jednak srogo zawiodłem się na "Zmierzchu Bogów...", a po "Absolutus" zwyczajnie dałem sobie z tym zespołem spokój. Niby wszystko tam grało, zapiaszczone gitary, growl, skrzek, tąpnięcia perkusyjne, ale także to, czego w muzyce osobiście nie trawię pod żadną postacią, więc nazwijmy to łagodnie: "specyficzne" melodyjki i refreniki. Nie mam tu na myśli bycia melodyjnym, co samo w sobie grzechem nie jest, lecz wciskanie między ciężkie riffy tematów żywcem zrąbanych z serialu "Przyjaciele", czy innych shitcomów. Wiecie, te wszystkie "kwiaty miłości..." i tego typu banialuki. Po co to komu? Jadł ktoś kiedyś golonkę z dżemem? Chyba nie, a jak już jadł, to zapewne leciał potem na rzadko. Metal to mięcho, lukier tu nie licuje z powagą ani tekstu, ani muzyki, tym bardziej jeżeli nazywamy się Frontside. Sosnowiczanie w tych cięższych momentach pokazywali, że mają charakter, więc niepotrzebnie wykorzystywali patenty dzieci z, no nie wiem, np. Trivium (zainteresowani wiedzą o co chodzi). Jak dla mnie te zabiegi rozpuszczały siłę zespołu, a skoro objęły aż dwie najważniejsze dla ich kariery płyty, to nadziei nie miałem.

Życie potrafi jednak sprawiać miłe niespodziewani. No i proszę, rok 2009 - mam w rękach "Teorię Konspiracji", która o dziwo okazuje się może nie najbardziej bezkompromisowym, ale już na pewno najdojrzalszym dziełkiem w ich karierze.

Nie oznacza to, że nagle Frontside postanowili całkowicie zboczyć z obranej przed laty ścieżki na rzecz uniwersyteckiego grania akordów. Dojrzałość w tym przepadku oznacza zmyślne wyważenie elementów, które w przeszłości decydowały raczej jednostronnie o klimatach ich krążków. Tym razem w niczym prawie nie przesadzili. Jest ciężko i zadziornie, ale jednocześnie melodyjnie, z tym, że nikt się od tej słodyczy tym razem nie porzyga. Czuć polepszający się warsztat muzyków - gitary rytmiczne mieszają riffami ile wlezie, ale nie zaciemnia to rozpoznawalności poszczególnych wałków, gitara solowa z kolei, miota nomen omen solówkami, że aż miło, ale nie stanowią one samoistnego jestestwa, jak na płytach Yngwiego Malmsteena czy innego Johnnego Irokeza. I o to chodzi w muzyce z wyższej półki.

Już po wstępnym osłuchaniu, nie sposób nie wskazać inspiracji Sosnowiczan. Zdecydowanie przeważają w nich Slayer z okresu słynnej "God Hates Us All" (rewelacyjna "Herezja Doskonała", "Zapalnik") oraz szwedzki melodyjny death metal spod znaku Soilwork (ten nowszy) i In Flames (ten wcześniejszy na szczęście), a nawet Dissection, którymi na kilometr jedzie dajmy na to "Świat Tyranów". "Stąd do przeszłości" zaskoczy z kolei wszystkich wrzucających Frontside do jednego wora z deskorolką i za dużymi gaciami, bo cóż ze tymi gadżetami może mieć jadący w tym kawałku riff, odwołujący się do czystego rock'n'rolla? Owszem, nie obyło się bez jednej wpadki w numerze "Nadchodzi Koniec", zgwałconego przesłodzonym refrenem, rodem z dokonań piewców college metalu, ale i tak ostatecznie rozpierducha, tkwiąca w takich rzeczach, jak "Spłoniesz w Piekle" (featuring: Nergal aus Behemoth) czy finałowym "W cieniu krzyża", przesądza o szlachetnym, wysokooktanowym potencjale całości "Teorii Konspiracji".

Na koniec słówko o brzmieniu, bo choć nie nagrywano płyty w polskim "Sound City" czyli "Hertz Studio", a za konsoletą, nie siedzieli ani Wiesławscy, ani tym bardziej Madsen czy Richardson (prztyczek w nos Vader i Behemoth?), to przyznać należy, że dźwięk jest na międzynarodowym poziomie. Wyczarowany w Sosnowcu i Łodzi, zajebiście przejrzysty i selektywny, ale jednocześnie niezmiernie potężny. Głównymi bohaterami są wysunięte do przodu gitary i mocno zdołowana sekcja, zresztą "co? gdzie? i jak?" możecie obejrzeć na dodanym do "paczki konspiracji" bonusowym DVD. Niszczy też oprawa graficzna z gościem dzierżącym różaniec w jednej dłoni, a gnata w drugiej, ale w zasadzie to już temat, do jakiego Frontside przyzwyczaił fanów od kilku płyt i na ich warunki jest raczej standardem niż jakimś novum. Innymi słowy - towar prawie kompletny, a już na pewno najbardziej miażdżący od czasu "I odpuść nam nasze winy". --- Megakruk, rockmetal.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru oboom uplea

back

Frontside - Zmierzch Bogow. Pierwszy Krok Do Mentalnej Rewolucji (2004)

2017-07-14T14:16:56Z

Frontside - Zmierzch Bogow. Pierwszy Krok Do Mentalnej Rewolucji (2004)


01. Apokalipsa Trwa
02. Brzemię Piekła
03. Syndrom 'Mesjasz'
04. Naszym Przeznaczeniem Jest Płonąć
05. Huragan
06. Pozew O Przebaczenie
07. Czas Rozgrzeszenia
08. Przyjmij Tę Przysięgę
09. Kształt Bólu
10. Symfonia Odkupienia
11. Frontside - Moje Ostatnie Tchnienie

Auman – vocals
Mariusz "Demon" Dzwonek – guitar
Dariusz "Daron" Kupis – guitar
Wojciech "Novak" Nowak – bass
Destroy – drums

Debiutanckim wydawnictwem sosnowieckiego Frontside był wydany trzy lata temu, w ósmym roku działalności kapeli, przeciętnej jakości album "...Nasze Jest Królestwo, Potęga I Chwała Na Wieki...", ale już kolejna płyta, "...I Odpuść Nam Nasze Winy..." (2002), demonstrowała nowe oblicze i nowe możliwości. Ich rozwinięciem jest najnowszy album "Zmierzch Bogów - Pierwszy Krok Do Mentalnej Rewolucji".

Zdecydowane pójście ku niemalże deathmetalowej brutalności na poprzednim krążku spowodowało, że thrashcore'owa stylistyka Frontside nabrała dużej siły rażenia. Kontynuując obraną drogę, na trzeciej płycie sosnowiecka załoga czyni jeszcze jeden krok, tym razem kierując się swą muzykę ku melodyjności, bazując wciąż na miażdżących riffach i agresywnym darciu ryja. Nowy materiał jest znacznie bardziej rozbudowany aranżacyjnie, lepszy technicznie, a dzięki najnowszemu nabytkowi jakim jest Auman, bogatszy o czyste partie wokalne (niekiedy przypominające utwory takich grup jak Killswitch Engage). Numery na "Zmierzchu Bogów" charakteryzują się ciekawymi rozwiązaniami i świetnymi liniami melodycznymi ("Naszym Przeznaczeniem Jest Płonąć" to potencjalny metalowy hicior), inteligentnie wplecionymi w metalcore'owy łomot. Gitarowy ogień i gardłowe wokale doskonale współgrają z chwytliwymi refrenami i melodyjnymi riffami, tworząc mieszankę cholernie agresywną i częstokroć zaskakująco przebojową. A całość podparta naprawdę dobrą produkcją daje efekt iście znakomity.

Trzeci album jest przeważnie próbą sił i z tejże próby sosnowiecka piątka wychodzi zwycięsko. "Zmierzch Bogów - Pierwszy Krok Do Mentalnej Rewolucji" to album dojrzały i przemyślany, stworzony przez grupę o dużym potencjale. Tą płytą Frontside dobitnie udowadnia, że należy do najciekawszych zespołów wyrosłych na naszym hardcore'owo-metalowym podwórku. Duże brawa, Panowie! --- m00n, rockmetal.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru gett

back

Frontside - Zniszczyc Wszystko (2010)

2010-11-04T16:41:37Z

Frontside - Zniszczyc Wszystko (2010)


01. Zniszczyć Wszystko
02. Pociągasz Za Spust               play
03. Czas Desperacji
04. Droga Do Nikąd                   play
05. Martwa Propaganda
06. Dopóki Moje Serce Bije
07. Granica Rozsądku
08. Z Zimną Krwią
09. Zdrajca
10. Promienie Umierającego Słońca
11. Nie Jesteś Sam
12. Nie Ma We Mnie Boga

Muzycy:
Marcin "Auman" Rdest – śpiew 
Mariusz "Demon" Dzwonek – perkusja, gitara 
Dariusz "Daron" Kupis – gitara 
Wojciech Nowak – gitara basowa 
Tomasz "Toma" Ochab – perkusja

Zniszczyć wszystko – ósmy studyjny album polskiego zespołu Frontside, wydany 25 października 2010 roku przez Mystic Production. Autorem okładki jest Piotr Kurek.

Frontside – polski zespół metalowy utworzony w 1993 w Sosnowcu. Twórczość grupy określa się jako metalcore łączony z death metalem. W swej twórczości grupa porusza takie zagadnienia jak wojna, problemy społeczne czy miłość. Przez krótki okres działalności zespołu w tekstach dominowała tematyka biblijna.

download: uploaded ziddu 4shared divshare

back

Frontside – Sprawa Jest Osobista (2014)

2014-04-12T19:10:17Z

Frontside – Sprawa Jest Osobista (2014)


1 Tych Klika Slow 1:59
2 Wszystko Albo Nic 3:45
3 Jestem 3:18
4 Ewolucja Albo Smierc 3:50
5 Miec Czy Byc? 4:27
6 Legenda 4:34
7 Jaki Kraj Taki Rock’n'Roll 4:36
8 Polska 3:43
9 Kilka Prosb 4:48
10 Niewazne 4:34

    Marcin "Auman" Rdest – vocals
    Mariusz "Demon" Dzwonek – guitar
    Dariusz "Daron" Kupis – guitar
    Wojciech "Novak" Nowak – bass
    Tomasz "Toma" Ochab – drums

Zespół, który był znany dotychczas z muzyki znacznie ostrzejszej, który dorobił się już rzeszy wiernych fanów, a nawet można stwierdzić, że wypracował rozpoznawalny styl, postanowił zrobić skok w bok. Pokłonić się klasykom gatunku i w sposób dowcipny, ale i nie bez pewnej dozy szacunku odnaleźć się estetyce hard 'n' heavy.

"Sprawa jest osobista" i ja doskonale to czuję i rozumiem. Widać też że muzycy kapeli chcieli w formule ograniczonej pojemnościowo i czasowo oddać się muzykowaniu w nieco szerokich rejonach. Mamy zatem kawałki typowo funkujące, sporo heavy metalu, hard rocka i szczyptę bardziej nowoczesnych form. Nie wszystkie środki wyrazu przypadają mi do gustu. Kwestie mówione właściwie mnie drażnią. Z gościnnych występów akceptuję bez zastrzeżeń kawałek z Zielonym z Virgin Snatch... nie jestem fanem Comy, a kawałek z Aleksandrą Kasprzyk wydaje mi się nieco zbyt... radiowy. Ale to nie jest tak, że w/w kawałki mi się nie podobają... są w moich oczach sporo gorsze od kilku rewelacyjnych wałków zawartych na albumie.

Jako całość "Sprawa jest osobista" jest w pewnym sensie zbyt rozległy stylistycznie, dość trudno mi ten "zbiór piosenek" traktować w kategorii spójnej całości. Ich wspólny mianownik, to właśnie inność od tego co zespół uprawia na co dzień. Krążka słucha się jednak wyśmienicie. Dobre teksty klawe melodie i cholernie mocne brzmienie. Głowa sama się rusza, nogi przytupują. Refreny zapadają w pamięć, a teksty raz bawią do łez, innym razem powodują przytakiwanie aprobaty.

Nowa płyta Frontside jest kapitalna. Trzeba czuć się pewnie na scenie by z dnia na dzień, postanowić nagrać album tak diametralnie inny. Zdziwiony jestem, ze zespół nie zdecydował się na jego nagranie pod innym szyldem. Nie, nie potępiam, wręcz przeciwnie, potwierdzam zdanie z pierwszego akapitu - "trzeba mieć jaja". BARDZO dobra płyta, pomimo... --- Piotr Spyra, rockarea.eu

download: uploaded yandex 4shared mediafire solidfiles mega zalivalka filecloudio nornar anonfiles ziddu

back