Polish Music

IRA - 1993 Rok (1993)

2010-07-17T19:44:10Z

IRA - 1993 Rok (1993)


1. 1993'rok (IRA)
2. Sen (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
3. Sex (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
4. Woodstock (K. Pucisz - IRA)
5. Wiara (P. Łukaszewski - P. ukaszewski)
6. Szatan (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
7. Ona (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
8. Deszcz (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
9. Taki jestem (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
10. Zew krwi (K. Pucisz - K. Pucisz)
11. Podróż (P. Sujka - P. Sujka)
12. Wyznanie (P. Łukaszewski - A. Gadowski)

Muzycy:

    Artur Gadowski - wokal, chórki
    Piotr Łukaszewski - gitara
    Jakub Płucisz - gitara
    Piotr Sujka - gitara basowa, chórki
    Wojciech Owczarek - perkusja

Goście:

    Tomasz Bracichowicz - instrumenty klawiszowe

Wielka, zaprzepaszczona szansa. Kilka rewelacyjnych pomysłów, połączonych z kilkoma przeciętnymi. Mogła być wielka płyta, a jest tylko bardzo dobra.

W stosunku do poprzedniego albumu zaszły tu pewne zmiany. Zdecydowanie na lepsze. Od radiowego hard rocka, panowie przechodzą powoli do cięższych, bardziej metalowych brzmień. Otwierający album po krótkim intro Sen to utwór wręcz powalający mocą. Fenomenalny, ciężki riff, agresywny i trochę mroczny wokal Gadowskiego, to najprawdziwszy heavy metal. Wrażenie robi też Szatan z dużo szybszym tempem i bezlitośnie tnącymi gitarami. Zostaje jeszcze lżejszy, ale bardzo fajnie zagrany Woodstock i... niestety te najlepsze kompozycje zaczynają się kończyć. Może jeszcze najwyżej Sex, będący jakby próbą powtórzenia sukcesu Bierz mnie, ale tu już tak muzyka jak i tekst zaczynają trącić banałem.

W kategorii udanych utworów nie można zapomnieć o balladach. Wiara wprowadza pewną nowość do instrumentarium grupy - fortepian. Sam utwór, mimo sporej dawki patosu, świetnie wpisuje się w specyficzny romantyzm polskiego rocka początku lat 90-tych. Jeszcze ciekawszy jest jednak Deszcz, z przyjemnymi bluesowymi zagrywkami i dobrą solówką.

Niestety, pozostałe utwory nie dorastają do wysokiego poziomu wyżej wymienionych. Razi brak pomysłu i brak zdecydowania. Melodie są mniej przebojowe, a w ich miejsce nie dostajemy nic w zamian. Zespół na pewno rozwija się instrumentalnie, znajdujemy tu sporo ciekawych riffów i zagrywek. Płyta jest też bardziej zróżnicowana. To wszystko sprawia, że album mimo wszystko jest wartościowy i na pewno dobry. Ale mógł być zdecydowanie lepszy.

Osobną kwestią jest strona tekstowa. Mój dom nie był pod tym względem szczególnie wyrafinowany, ale uniknięto ewidentnych wpadek. Tutaj niestety obcujemy chwilami z okrutną grafomanią. Szczególnie wybija się tu Sex oraz Szatan. Z drugiej strony mamy też lirykę na niezłym poziomie, jak w protest-songu Wiara czy znakomitym pod każdym względem Śnie.

Jednym słowem - nierówno. Brak weny, czy za duży pośpiech? --- Rafał Biela, rockers.com.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare

back

IRA - 9 (2009)

2010-01-22T14:11:36Z

IRA - 9 (2009)


1. Z dnia na dzien
2. Moj Bog 
3. To co na zawsze 
4. Szczescie 
5. Dobry czas 
6. Sprobuj 
7. Nie daj mi odejsc 
8. Zyje 
9. Dlaczego nic 
10. Druga milosc 
11. Apetyt

Muzycy:

    Artur Gadowski - wokal
    Marcin Bracichowicz - gitara
    Piotr Konca - gitara, chórki
    Piotr Sujka - gitara basowa, chórki
    Wojciech Owczarek - perkusja

Goście:

    Sebastian Piekarek - gitara, chórki
    Marcin Trojanowicz - instrumenty klawiszowe

Wciąż daleko do poziomu choćby Ognia, ale już lepiej, niż na poprzedniej płycie. IRA ad 2009 stara się znów pogodzić dwa światy - łagodnego rocka i mocniejszego uderzenia. Niby podobne założenie towarzyszyło płycie Londyn 8:15, ale teraz wyszło znacznie lepiej.

Otwierające album Z dnia na dzień to niezłe zaskoczenie. Przetworzona gitara szybko przechodzi w konkretny czad z hałaśliwym riffem i podwójną stopą perkusji. Powróciło potężne brzmienie znane z Ognia (bo i powrócił producent), a wraz z nim nadzieja, że IRA ma jeszcze coś do powiedzenia. Utwór faktycznie jest świetny, energetyczny, z fragmentami niemal metalowymi. Świetne otwarcie, jednak niekoniecznie reprezentacyjne dla reszty płyty. Wręcz przeciwnie.

W dalszej części albumu balansujemy pomiędzy ładnymi, przebojowymi melodiami, a rockowym czadem. Następny w kolejce Mój Bóg nie spuszcza z tonu - najpierw spokojna, chwytliwa zwrotka, a potem pokaz mocy w refrenie, trochę jak w pamiętnym Ikarze. Podobnie prezentuje się Spróbuj z fajnymi, ciężkimi wejściami gitar w zwrotkach. Nadal jest to jednak przebojowy rock, którym nie pogardzą rozgłośnie radiowe. Szczególnie, kiedy środek ciężkości przesuwa się bardziej w kierunku muzyki z poprzedniej płyty, jak w singlowym To, co na zawsze. Mamy tu jednak ciekawą melodię i porywający refren, co pozwala ocenić ten utwór znacznie wyżej, niż choćby mdłe Trochę wolniej z poprzedniego albumu. Utworów w tym stylu jest tu zresztą kilka, raz z większym rockowym charakterem (Dlaczego nic, Apetyt, Żyję), a raz mniejszym (Szczęście, Druga miłość). Znalazło się też miejsce dla znanej z eliminacji do Eurowizji kompozycji Dobry czas. Została ona jednak podana inaczej, znacznie bardziej rockowo, niż popowo - elektroniczna pierwsza wersja zdecydowanie zyskała. Czyli jak się chce, to można.

Perełką na 9 jest dla mnie utwór Nie daj mi odejść. Jakoś ostatnio nie wychodziły temu zespołowi ballady, teraz jednak stanęli na wysokości zadania. Niby nie różni się to znacząco od propozycji z kilku poprzednich płyt, ale tym razem udało się ułożyć melodię, która za nic nie chce opuścić głowy, a podniosły refren przywodzi na myśl świetne ballady z lat 90-tych. Brakuje tylko odważniejszej, mocniejszej gry gitar i dłuższej solówki. Ale i tak jest dobrze.

Po bardzo rozczarowującym Londynie, IRA zdołała się obronić kolejnym, znacznie bardziej udanym albumem. Udowadnia, że koncepcja grania "dojrzałego rocka" może jednak mieć sens. ---RafałBiela, rockers.com.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare

back

IRA - Live 15-lecie (2004)

2010-07-17T23:08:21Z

IRA - Live 15-lecie (2004)

CD 1
1. Intro 02:55
2. Mocny 04:50
3. California 04:25
4. Płonę 03:45
5. Deszcz 05:09
6. Mój kraj 05:17
7. Bez ciebie znikam 04:58
8. Szczęśliwego Nowego Jorku 09:13
9. Ogień 04:52
10. Zostań tu 05:45
11. Jestem obcy 05:35
12. Zakrapiane spotkanie 03:56
13. Ona jest ze snu 05:00

CD 2
1. Wyznanie 05:01
2. Walcz 03:57
3. Highway To Hell 06:25
4. Inny Wymiar 04:00
5. Oni zaraz przyjdą tu 03:39
6. Mój dom 03:37
7. Nie zatrzymam się 05:20
8. Nadzieja 13:09
9. Twój cały świat 01:27
10. Wiara 06:45
11. Skiba zapowiedź 01:09
12. Bierz mnie 05:44
13. Venus 03:52

Muzycy:

    Artur Gadowski - wokal
    Marcin Bracichowicz - gitara
    Maciej Gładysz - gitara
    Sebastian Piekarek - gitara, chórki
    Piotr Sujka - gitara basowa, chórki
    Wojciech Owczarek - perkusja

Goście:

    Piotr Lato - wokal
    Zbigniew Hołdys - gitara
    Tomasz Bracichowicz - instrumenty klawiszowe
    Dorota Woźniak - wiolonczela
    Anna Boniecka - skrzypce
    Wioletta Możdżeń - skrzypce
    Sylwia Mróz - altówka
    Krzysztof Skiba - konferansjer

Na potwierdzenie znakomitej formy, zespół wydaje jubileuszowy koncert z okazji swojego 15-lecia. Efektowny digipack, dwie płyty CD i dodatkowe DVD. Ponad dwie godziny zawartości muzycznej w pełni usprawiedliwiają ten rozmach.

Minęło dziesięć lat od poprzedniej, rewelacyjnej koncertówki zespołu. Przez ten czas zmieniło się niemal wszystko, kompletnie przemeblowany został skład grupy, pojawiło się wiele płyt, tak podpisanych nazwą IRA, jak i nazwiskiem Gadowskiego. Ten koncert znakomicie podsumowuje wszystko, co się przez tę dekadę wydarzyło.

Trzeba pochwalić dobór repertuaru - ani jednego zbędnego utworu, każdy z nich był mniejszym lub większym przebojem. Na słowa uznania zasługuje też wykonanie. Okazuje się, że nowy skład świetnie sobie radzi z klasycznym repertuarem sprzed lat, potrafi wyzwolić te same emocje, tę samą energię. Jest w tym też sporo rock'n'rollowego luzu, kilka solowych popisów, czy muzyczne żarty w rodzaju zabawnego wstępu do Mojego domu. Są i covery - poza znanym z Live Oni zaraz przyjdą tu, zespół pokusił się też o ogniste wykonanie Highway to Hell z repertuaru AC/DC i Venus grupy Shocking Blue.

Zaskakujące, jak świetnie do siebie pasują utwory z różnych okresów funkcjonowania zespołu. Wystarczyło więcej luzu i mocniejsze gitary, żeby nawet solowe numery Gadowskiego "dorosły" do hard rockowych klasyków z lat 90-tych. Znajdziemy tu więc hity Ona jest ze snu, Szczęśliwego Nowego Jorku czy Inny wymiar w wersjach nieporównywalnie lepszych, niż studyjne. Mocy i drapieżności nabierają też kompozycje z Tu i teraz (Mocny, Mój kraj). Znalazło się miejsce na dwa utwory, które później trafiły na Ogień, chociaż płyty jeszcze wówczas nie było (Walcz, Ogień). A reszta to już klasyka: California, Mój dom, Bierz mnie, Nie zatrzymam się, Nadzieja, Wiara, Deszcz i przepiękny Twój cały świat.

IRA godnie świętuje urodziny i mimo 15 lat na karku pokazuje, że zdecydowanie jest w formie. ---Rafał Biela, rockers.com.pl

download: uploaded 4shared ziddu yandex

back

IRA - Moj Dom (1992)

2010-07-16T15:30:44Z

IRA - Mój Dom (1992)


1. Mój dom(K.Pucisz)
2. Płonę (P.Sujka,W.Owczarek-A.Gadowski)
3. California (P.Lukaszewski-A.Gadowski)
4. Nie zatrzymam się (IRA)
5. Spadam (K.Pucisz-A.Gadowski)
6. Bierz mnie (K.Pucisz-A.Gadowski)
7. Nadzieja (P.Lukaszewski-L.Mrz)
8. Miłość i nienawiść (K.Pucisz,W.Owczarek-A.Gadowski,G.Adamowicz)
9. Nowe życie (K.Pucisz-A.Gadowski,P.Lukaszewski)
10 Nie uciekaj (K.Pucisz,W.Owczarek-A.Gadowski)
11. Twój cały świat (P.Lukaszewski,M.Kraszewski-J.Pyzowski)

Skład: 
Artur Gadowski - śpiew; 
Wojtek Owczarek - perkusja; 
Piotr Sujka - gitara basowa; 
Piotr Łukaszewski - gitary; 
Kuba Płucisz – gitary.

Mój Dom IRY jest jedną z tych niewielu produkcji na polskiej scenie hardrockowej, którą nasz kraj może się pochwalić. Co sprawia, że po tylu latach, mimo zalewającej nas z zachodu pseudomuzycznej kaszany, nadal z przyjemnością wracamy do tego albumiku sprzed ponad 10 lat?

No cóż, Mój Dom jest niewątpliwie najdojrzalszą płytą w stricte hardrockowym dorobku IRY. Podkreślam stwierdzenie "hardrockowym dorobku", gdyż pewnym nietaktem byłoby uznanie za hardrock (skądinąd całkiem niezłej technicznie) płyty Znamię, czy też niezbyt niestety udanej Tu i Teraz. Właściwie mówi się, że to najlepszy album IRY i nie uważam, aby była to przesada. Wręcz przeciwnie. Widać w niej ogromny potencjał twórczy, maksymalnie zresztą wykorzystany. Na dobrą sprawę, każda niemal kompozycja tutaj jest "trafiona". Płytę otwiera mały hardrockowy "manifest" ;), będący jednocześnie krótką refleksją na temat życia w naszym pięknym kraju (jakże aktualną mimo upływu lat) - generalnie najsłabsza kompozycja na płycie, ze względu na dosyć "toporne", mało finezyjne brzmienie, no i przykry (niestety) temat. Ale im dalej, tym coraz lepiej. Kiedy jesteśmy już po małej "rozgrzewce", z przyjemnością poddajemy się żarowi, jaki towarzyszy utworowi Płonę. Rytm tej piosenki, zgodny jest niemal z tempem bicia serca. Mimo tego, średnio-szybkiego tempa, trudno usiedzieć na miejscu. A już na pewno jest to niemożliwe przy utworze California - standardzie radomskich ex-rockmanów (wybaczcie chłopcy!). Delikatny wstęp, nastrajający nas "balladowo", zostaje szybko zburzony przez surowo brzmiące, soczyste gitarowe riffy (tak charakterystyczne dla tej płyty), oraz drapieżny wokal Artura Gadowskiego. Kiedy mamy już przyspieszony puls i urywany z emocji oddech, IRA serwuje nam chwilę wytchnienia optymistycznym Nie Zatrzymam Się. Trudno mi do końca nazwać ten utwór balladą, gdyż energia z jaką chłopcy go wykonują oraz przesłanie i moc, jaka płynie z wokalu Artura, sprawia, że utwór ten chyba nie nadaje się jako podkład do pląsania dla zakochanych (ale zaznaczam, że to moje osobiste zdanie). Skoro zdążyliśmy ochłonąć, dostajemy dawkę prawdziwego czadu - a to za sprawą rewelacyjnego Spadam. Świetny, szybki, bardzo erotyczny utwór okraszony już na wstępie dzikimi wrzaskami Gadowskiego (potem ich również nie zabraknie). Nie brak też milutkich dla ucha gitarowych solówek. Krótkich, ale nie wymagajmy za wiele od trzy i pół minutowego utworu. W dalszej kolejności mamy Bierz Mnie, czyli kolejny standard IRY z kontrowersyjnym "złotym deszczem" w refrenie ;). Utworu tego chyba opisywać nie trzeba, dla każdego "hardrockowca z prawdziwego zdarzenia" ;) z pewnością sytuacja o której opowiada owa piosenka, jest nieobca. Gdy już skończymy "ostry balet" ;), mamy nareszcie kawałek przy którym możemy się z czystym sumieniem pokołysać w ramionach ukochanej / ukochanego. Nie za długo jednak, bo... Sielankę kończy wściekle dynamiczne Nie Uciekaj. Co tu dużo mówić - kolejny kawałek w którym chłopcy dają z siebie wszystko. W Nowym Życiu IRA dosłownie i w przenośni spuszcza z tonu. Jest to najdłuższy i najsmętniejszy utwór na płycie, co jednak wcale go nie deprymuje. Silna dawka melancholii w hardrocku jest raz na jakiś czas wskazana (byle nie za często), zwłaszcza że IRA "nie wytrzymuje" i pod koniec piosenki przyspiesza nieco tempo. Ponury nastrój przerywa prawdziwy czad - Miłość I Nienawiść - kolejny REWELACYJNY kawałek (notabene mój faworyt), wypełniony ogromem energii, który po prostu MASAKRUJE wszelkie oznaki zblazowania czy stagnacji. Żadnej taryfy ulgowej! Po prostu czysty hardrock. Na koniec (bo już niestety do niego dorarliśmy) - pewne zaskoczenie. Twój Cały Świat (słowa autorstwa Janusza Pyzowskiego) jest króciuteńką (raptem 1.17), niezwykle delikatnie zagraną balladką, w której Artur całkowicie rezygnuje ze swojej drapieżnej chrypy (!), co na tej płycie jest swoistym ewenementem. Muszę przyznać, że nie był to chwyt chybiony. Ten łagodny, akustyczny epilog, niczym kieliszek dobrego wytrawnego wina niespodziewanie nas rozczula i pobudza do refleksji.

Na koniec mogę rzec tylko tyle, że na płycie Mój Dom IRA pokazała klasę, jakiej trudno by szukać u jakiekolwiek innego polskiego artysty spod znaku rock'n'rolla. Dziki i narowisty wokal Gadowskiego plus naprawdę świetne brzmienie gitarowe panów Płucisza i Łukaszewskiego okazało się receptą na sukces, niestety jednak nie komercyjny, co przyznaję z ogromną przykrością. Kto jeszcze nie zna tej płyty (choć nie wierzę, że są tacy) niech szybko zmieni ten stan rzeczy. Mój Dom to pozycja bezdyskusyjnie obowiązkowa dla fanów hardrocka. --- rockhard.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare

back

Ira - My (2016)

2016-07-05T12:32:47Z

Ira - My (2016)


01. Powtarzaj to
02. Kamienie
03. Tam gdzie czas
04. Nie wszystko już było
05. Prawdę mów
06. Na krawędzi
07. Człowiek między nami
08. Wymyśleni
09. Wyspa Ego
10. Wybacz

Artur Gadowski - wokal
Piotr Sujka – gitara basowa
Wojtek Owczarek - perkusja
Piotr Konca – gitara, chórki
Sebastian Piekarek – gitara, chórki
+
Wojtek Horny – instrumenty klawiszowe
Marcin Limek – piano, gitary
Chór Gospel Radom

Jeden z najważniejszych rockowych zespołów w Polsce, IRA powraca z nowym albumem! Jedenasta płyta studyjna zatytułowana My zawiera dziesięć kompozycji, w tym ubiegłoroczny singiel Wybacz oraz premierowy utwór Powtarzaj to.

Muzycy z zespołu IRA od prawie trzech dekad wzbogacają polską scenę muzyczną oryginalnym, rockowym brzmieniem. Ich dyskografia obejmuje dziesięć studyjnych albumów, a teraz prezentują swoje jedenaste muzyczne wydawnictwo w postaci płyty My, która w piątek 20 maja nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia trafiła do sprzedaży. Premiera krążka zbiega się także z jubileuszem 30-lecia pracy artystycznej grupy.

Nie zabraknie nastrojowych utworów, jak znany już singiel Wybacz. Na płycie znajdzie się dziesięć utworów okraszonych jednością, dynamizmem i energią, doskonale oddających aktualną atmosferę w zespole. ---Marta Muś, allaboutmusic.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire cloudmailru uplea

back

IRA - Ogień (2004)

2010-07-20T10:16:16Z

IRA - Ogień (2004)


1. INTRO
2. TERAZ (muz. P.Sujka, s. W.Byrski, M.Musialski)
3. OGIEŃ (muz. M.Musialski, s. W. Byrski)
4. KONTRAKT (muz.P.Sujka, s.W.Byrski)
5. IKAR (muz. M.Musialski, s.W.Byrski)
6. NIE MA NIEPOTRZEBNYCH (muz. M.Musialski, s.M.Musialski, W.Byrski)
7. WALCZ (muz. Mariusz Musialski, s.W.Byrski)
8. PARĘ CHWIL (muz. W.Owczarek, S.Piekarek, P.Sujka, S.W Byrski)
9. VENUS (muz/s Robert Van Leeuwem)
10. UWIERZ (muz.P.Sujka, M.Musialski, s.P.Sujka, W.Byrski)
11. TY TO SIĘ MASZ (muz. P.Sujka, S.Piekarek, s. W.Byrski)
12. PIERWSZY BŁĄD (muz.P.Sujka, S. Piekarek, s.W.Byrski)

Muzycy:
    Artur Gadowski – śpiew, chórki
    Wojtek Owczarek – perkusja
    Piotr Sujka – gitara basowa, chór
    Sebastian Piekarek – gitary, sitar, chórki
    Maciej Gładysz – gitary
    Marcin Bracichowicz – gitary
+
    Łukasz Moskal – instrumenty perkusyjne 
    Marcin Trojanowicz – instrumenty klawiszowe, programowanie

Zaskakujący, ale jakże wyczekiwany zwrot. Po popowym Tu i teraz, zespół udowadnia, że ciągle płonie w nich rockowy Ogień.

Nie ma się co oszukiwać, do starej IRY nie ma już powrotu. Ale IRA ad 2004 to godny następca tamtego zespołu. Od pierwszych dźwięków Teraz słychać, że będzie dobrze. Elektronicznie przetworzona gitara po chwili przechodzi w potężny riff. To nowoczesny hard rock, bardzo na czasie, w udany sposób odświeżający konwencję. I co ważne, zagrany faktycznie z ogniem. Takiej IRY jak w tytułowym Ogniu czy Walcz aż chce się słuchać. Energetyczne granie, zdzierający gardło Gadowski, głośne gitary i te refreny, przy których nie sposób stać w miejscu. Do tego nowoczesne, masywne brzmienie, delikatnie podbarwiane elektroniką. Naprawdę jest się z czego cieszyć.

Do najjaśniejszych fragmentów płyty należy wydany na pierwszym singlu Ikar. Jest to jakby polska odpowiedź na Creed - ale jaka! Motyw czystej gitary i plemienny rytm, wreszcie idealnie spasowany, niski wokal Gadowskiego, tworzą pełną napięcia zwrotkę. Kulminacja w miażdżącym ciężarem refrenie jest niezwykle efektowna. To gra zespół dojrzały i świadomy, to naprawdę świetny kawałek nowoczesnego rocka!

Jak za dawnych lat, nie mogło zabraknąć ballad. Nie ma niepotrzebnych błyszczy przede wszystkim autentycznie piękną melodią. I tak jak wcześniej Nie zatrzymam się, tak i tutaj jest utwór w średnim tempie z pomnikowym tekstem - naprawdę udane Parę chwil. Repertuar płyty uzupełnia jeszcze cover: fantastyczna, niemal metalowa wersja Venus zespołu Shocking Blue, gdzie wraca czad i energia.

Ogień to IRA w optymalnym repertuarze i bardzo dobrej formie. Oby jeszcze wrócili do takiego grania. ---Rafał Biela, rockers.com.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare

back

IRA - Ogrody (1995)

2010-07-18T22:32:03Z

IRA - Ogrody (1995)


1. ŚWIATŁO WE MGLE (P. Łukaszewski - P. Łukaszewski)
2. MAM PRZYJACIÓŁ (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
3. KTRDY DO RAJU (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
4. TELEWIDZ (P. Sujka - A. Gadowski)
5. NIE TRAC WIARY (K. Pucisz - K. Pucisz)
6. NIESPOKOJNA DUSZA (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
7. JESTEM OBCY (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
8. JEDEN (K. Pucisz - K. Pucisz)
9. POZYTYWNY (P. Łukaszewski - P. Łukaszewski)
10. NIE USYSZY NIKT (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
11. OGRD (P. Łukaszewski - A. Gadowski)

Muzycy:
    Artur Gadowski – śpiew, chór
    Wojtek Owczarek – perkusja
    Piotr Sujka – gitara basowa, chór
    Kuba Płucisz – gitara rytmiczna
    Piotr Łukaszewski – gitara prowadząca
+
    Sławomir Piwowar – instrumenty klawiszowe
    Lech „Groszek” Grochala – instrumenty perkusyjne

Po dziwnej, eksperymentalnej płycie Znamię zespół stanął przed sporym dylematem. Kontynuacja tamtego stylu wymusiłaby niejako zejście z pierwszej linii ówczesnego rockowego frontu. Z kolei do powrotu dawnego stylu nikomu w grupie się nie spieszyło. Szczególnie, że instrumentaliści zasmakowali w technicznym, bardziej skomplikowanym graniu. W efekcie dostajemy płytę dziwaczną - niby łagodniejszą, ale zaawansowaną pod względem instrumentalnym. I można odnieść wrażenie, że panowie skupili się bardziej na tym drugim aspekcie.

Brakuje tu chwytliwych melodii i pasji, które były znakiem rozpoznawczym IRY. Nawet na ostrym Znamieniu więcej było przebojowych fragmentów. Ogrody zdominowane są przez riffy, perkusyjne przejścia, a linie wokalne schodzą na dalszy plan. Wyjątkiem jest na pewno Jestem obcy, największy przebój z tej płyty, do dziś grany na koncertach. To spokojna quasi ballada w sam raz do wspólnego śpiewania - ale też jakoś bez ikry, gdzie jej tam do Nadziei czy Deszczu...

Za to fani gitarowych brzmień na pewno znajdą tu coś dla siebie. Płyta przepełniona jest naprawdę konkretnym, riffowym graniem, do tego dość różnorodnym. Pyszną hard rockową zagrywkę słyszymy w Nie tracę wiary, klasycznie brzmi też Którędy do raju, gdzie gitarzyści fajnie się uzupełniają. Ale już Niespokojna dusza pulsuje niemal funkową wibracją. Kotłujące się riffy, twarda perkusyjna stopa i ostry wokal z Jeden sprawiają, ze ten utwór pasowałby do Znamienia, podobnie jak dość skomplikowany instrumentalnie Pozytywny. Z kolei mięsisty riff z Telewidza po prostu przyjemnie buja.

Bolączką płyty są kwestie związane w jakiś sposób z filarem grupy, Arturem Gadowskim. Mało ciekawe ścieżki wokalne i niezbyt ambitne teksty niekorzystnie wpływają na odbiór całości, chociaż do samej technicznej strony śpiewu nie można się przyczepić. Najbardziej jednak widoczne jest jakby stanie zespołu w rozkroku. Wyraźnie uwiera ich komercyjna łatka, chcieliby grać coś bardziej ambitnego, ale nie do końca mają pomysł jak to zrobić. W rezultacie ani starzy fani nie są usatysfakcjonowani, ani niezbyt garną się do nich nowi. Nic dziwnego, że po nagraniu tej płyty zespół się rozpadł.

Jednego tylko szkoda. Zawieszając działalność, zmarnowano najlepsze lata Artura Gadowskiego jako wokalisty. Na Ogrodach jest on w świetnej formie, śpiewa pewnie, ostro, z pasją. Po powrocie IRY to właśnie tego głosu zabrakło najbardziej. --- Rafał Biela, rockers.com.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare

back

IRA - Tu I Teraz (2002)

2010-07-19T15:20:26Z

IRA - Tu I Teraz (2002)


1. Intro
2. Mój kraj (muz. A. Gadowski, W. Owczarek, P. Sujka, Z. Suski, s. J. Telus)
3. Mocny (muz. M. Musialski, s. W. Byrski)
4. Już nie szukam jej (muz. A. Gadowski, s. A. Gadowski, W. Byrski)
5. Supertajna lista pyta (muz. A. Gadowski, W. Owczarek, s. J. Telus)
6. Cały ja (muz. W. Owczarek, Z. Suski, s. W. Byrski)
7. Skoczone (muz. A. Gadowski, W. Owczarek, Z. Suski, s. W. Byrski)
8. Niewinny (muz. A. Gadowski, M. Musialski, W. Owczarek, P. Sujka, Z. Suski, s. W. Byrski)
9. Bez Ciebie znikam (muz. A. Gadowski, W. Owczarek, P. Sujka, Z. Suski, s. A. Gadowski)
10. Wszystko co utraciłem (muz. A. Gadowski, Z. Suski, s. W. Byrski)
11. Reality (muz. W. Owczarek, P. Sujka, Z. Suski, s. W. Byrski)
12. Gdyby mnie lubił (muz. W. Owczarek, Z. Suski, s. W. Byrski)
13. Bez zmian (muz. A. Gadowski, W. Owczarek, P. Sujka, Z. Suski, s. W. Byrski)
14. Bezsenni (muz. M. Musialski, s. W. Byrski)

Muzycy:

    Artur Gadowski - wokal, chórki
    Zbigniew Suski - gitara
    Piotr Sujka - gitara basowa, chórki
    Wojciech Owczarek - perkusja

Goście:

    Wojtek Garwoliński - gitara
    Mariusz Noskowiak - gitara, instrumenty klawiszowe, chórki, gitara akustyczna
    Sławek Urbański - gitara basowa
    Wojtek Olszak - instrumenty klawiszowe
    Irek Wojtczak - instrumenty klawiszowe
    Grażka Graczyk - chórki
    Patrycja Kujawska - chórki
    Karolina Polanowska - chórki
    Przemek Momot - instrumenty perkusyjne

Ta płyta powinna być wydana pod nazwiskiem Artura Gadowskiego. I wtedy byłaby to najlepsza z jego solowych propozycji.

Trochę dziwna sytuacja, że solowy zespół Gadowskiego nagle postanawia występować pod słynnym szyldem sprzed lat. Do tego muzycy nie zdołali przestawić się na inne granie i zatrzymali się w pop rockowych klimatach. Wyraźnie brakuje oryginalnych gitarzystów, Łukaszewskiego i Płucisza. Ich następcy grają nowocześnie i są nastawieni na robienie tła, a nie granie pierwszych skrzypiec. To nie jest dobre podejście do tworzenia rockowej płyty i efekty są jakie są - ani jednego dobrego riffu w czternastu nowych utworach.

Kompozycyjnie jest jednak całkiem dobrze. Zespół zaprezentował pop rock (jednak z przewagą rocka) na przyzwoitym poziomie. Mocny wbrew tytułowi jest zgrabnym, przebojowym numerem, z porywającym refrenem. Mój kraj niestety tylko tekstem nawiązuje do Mojego domu, ale i tutaj chwytliwy refren robi wrażenie. Moim faworytem jest jednak Cały ja - rozciągnięta zwrotka trochę psuje efekt, ale refren nadrabia to z nawiązką.

Jeśli słychać nawiązania do przeszłości, to niestety tej z połowy lat 90-tych. Taka jest szczególnie Supertajna lista pytań, która brzmi jak nowa wersja Szczęśliwego Nowego Jorku. Specyficzne partie gitarowe z tego okresu pojawiają się też np. w Bez ciebie znikam, jednak sam utwór to znakomita ballada, może jedna z najlepszych, jakie IRA nagrała. Pozostałe wolniejsze utwory z płyty też mogą się podobać, szczególnie dużo zwolenników zyskali sobie Bezsenni.

Szkoda, że to już nie jest tamta IRA. Nie ma tamtych riffów, tamtych solówek, tamtej energii. Artur często zwrotki śpiewa niskim, matowym głosem i dopiero w refrenach wchodzi w rejestry sobie właściwe. To wszystko sprawiło, że wielu fanów odrzuciło nowe oblicze grupy. ---Rafał Biela, rockers.com.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare

back

Ira - X (2013)

2013-11-06T16:52:57Z

Ira - X (2013)

CD1
1 Taki Sam 3:17
2 To Moje Zycie 3:24
3 Gniew 3:29
4 Styks 4:47
5 W Gore 0:31
6 Za Siebie 3:43
7 Uciekaj 3:53
8 Szczesliwa 3:18
9 Pretty Baby 3:47
10 Pod Wiatr 3:38
11 Kosmiczny 3:38

CD2
1 Never Turn Back Time 3:18
2 Styx 4:49
3 Ocean feat. Patrycja Markowska 4:32
4 God 3:52
5 Your Ghost 3:46
6 Twoj Caly Swiat 2:42

Muzycy:

    Artur Gadowski - wokal prowadzący, wokal wspierający
    Wojtek Owczarek - perkusja
    Piotr Sujka - gitara basowa, wokal wspierający
    Piotr Konca - gitara, wokal wspierający
    Marcin Bracichowicz - gitara
+
    Marcin Trojanowicz - instrumenty klawiszowe, instrumenty programowe
    Patrycja Markowska - wokal prowadzący
    Zuzanna Gadowska - wokal prowadzący
    Radosław Owczarz - perkusja
    Adrian Szczotka - gitara basowa
    Rafał Sędek - gitara
    Sebastian Piekarek - gitara, wokal wspierający
    Mikołaj Płucisz - gitara
    Bartosz Sujka - instrumenty perkusyjne

Ira to polski zespół rockowy grający łagodną odmianę heavy metalu z pierwszej połowy lat 90. Na swoim koncie ma 9 albumów, z których 3 osiągnęły status złotej płyty, a jedna platynowej. Zespół wielokrotnie uczestniczył w największych festiwalach rockowych w Polsce m.in. w Jarocinie, na Przystanku Woodstock oraz Przystanku Odjazdy.

Po blisko 4 latach od wydania ostatniej płyty Ira wraca na scenę muzyczną z najnowszym krążkiem zatytułowanym „X”. Płyta to owoc wielu godzin pracy – nietypowy, bo dwupłytowy. Pierwszy krążek zawiera 11 premierowych utworów z dobrze znanymi singlami Taki Sam i Szczęśliwa. Drugi natomiast jest prawdziwą perłą dla fanów zespołu, bo zawierającym, pierwszy raz w karierze zespołu, piosenki nagrane w języku angielskim: Mój Bóg, Taki sam i Styks. Dodatkowym bonusem jest oryginalna, bluesowa kompozycja nagrana z Patrycją Markowską. Cały album utrzymany jest w spokojnej, melodyjnej stylistyce. --- empik.com

download: uploaded anonfiles yandex 4shared solidfiles mediafire mega filecloudio

back

IRA - Znamie (1994)

2010-07-18T11:20:19Z

IRA - Znamię (1994)


1. ZNAMIĘ (P. Łukaszewski - P. Łukaszewski)
2. ZMIENIĘ SIEBIE (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
3. NIE WIERZĘ (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
4. NA ZAWSZE (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
5. STRACH (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
6. WOJNA (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
7. SKAZA (W. Owczarek, P. Sujka - A. Gadowski)
8. ZAKRAPIANE SPOTKANIE (IRA-kompozycja zespołu,
   autor tekstu nieznany)
9. SOWA (P. Łukaszewski - A. Gadowski)
10. ZOSTAŃ TU (K. Pucisz - A. Gadowski) (Wersja Live 93)
11. ZEW KRWI (K. Pucisz - K. Pucisz) (Wersja Live 93) – bonus

Muzycy:

    Artur Gadowski - wokal, chórki
    Piotr Łukaszewski - gitara
    Jakub Płucisz - gitara
    Piotr Sujka - gitara basowa, chórki
    Wojciech Owczarek - perkusja

Goście:

    Maciej Świtoński - instrumenty klawiszowe
    Dariusz Sadoś - chórki
    Grzegorz Zamorski – chórki

Najbardziej zaskakująca i niezwykła płyta w historii zespołu. Średnio udana, ale mimo wszystko ciekawa i szkoda, że praktycznie zapomniana.

Kojarzeni z komercyjnym, melodyjnym hard rockiem muzycy nagrywają nagle coś kompletnie innego. Pierwsze dźwięki tytułowego utworu mogą wprawić w konsternację - czy to na pewno IRA? Twarda jak skała perkusja, suche, ostre gitary, thrash metalowe brzmienie i te riffy. Za chwile wchodzi wokal i kolejny szok - Gadowski prawie rapuje! Wśród swoich inspiracji wymieniali głównie Biohazard, ale tutaj słychać przede wszystkim Rage Against The Machine - wściekle wykrzyczane wokale, piski gitary i potężne riffy w tle. A co najlepsze - ten utwór jest naprawdę świetny! Ma moc i energię, świetne partie gitar i chwytliwy refren. Wyjątkowo udany początek!

Dalej nie jest już jednak tak dobrze. Nadal dominują twarde gitary i mocna perkusja, ale brak jest temu wyrazistości i przebojowości. Za to instrumentaliści mogą pokazać na co ich stać. Nawet, jeśli grają lżej, jak w Nie wierzę, to pojawiają się ciekawe zagrywki, a w drugiej części wraca czad, połamany rytm i wykrzyczane, buntownicze teksty Gadowskiego. Podobnie Wojna - najpierw jest spokojnym, melodyjnym utworem, dość typowym dla starej IRY, żeby w refrenach zaatakować thrashowym riffem w stylu Metalliki. W ogóle ciekawych partii gitar jest tu mnóstwo. Szkoda tylko, że niekoniecznie ozdabiają dobre kompozycje. Zbyt często ma się wrażenie, że to granie dla grania, nie ma w tym za dużo treści. Chociaż zespół bardzo się stara, tworząc poważne, depresyjne teksty i generując specyficzny, duszny klimat. Dobrym przykładem jest Na zawsze - powolny utwór z ciężkim riffem, smykami z klawisza i niskim wokalem Artura - istne Type O' Negative. I tylko akustycznie zagrane, żartobliwe czy wręcz głupkowate Zakrapiane spotkanie wyłamuje się z tego ciężkiego klimatu.

Eksperyment ciekawy, ale jednak tylko częściowo udany. IRA zdecydowanie najlepiej czuje się w przebojowych, imprezowych klimatach. Czasem jednak brakuje mi tych świdrujących, ciężkich gitar na nowszych płytach zespołu. ---Rafał Biela, rockers.com.pl

download: uploaded 4shared ziddu divshare

back