1 	3 For 13	14:34

Sonety Szekspira / Shakespeare's Sonnets
2 	Let Me Not To The Marriage Of True Minds 	01:38
3 	Why Didst Thou Promise Such A Beateous Day 	03:33
4 	Usic To Hear, Why Hear'st Thou Music Sadly? 	04:29
5 	My Love Is A Fever, Longing Still 	05:11
6 	Whoever Hath Her Wish, Thou Hast Thy Will 	02:44
7 	Tir'd With All These, For Restful Death I Cry 	04:19

8 	Ładnienie / Becoming Fine	21:05
9 	Sonata	13:28

Polska Orkiestra Radiowa (tracks: 1)
Conductor – Jacek Rogala tracks: 1) 
Piano – Maciej Piszek (tracks: 2-7)
Soprano Vocals – Jacek Laszczkowski (tracks: 2-7) 
Baritone Vocals – Jerzy Artysz (tracks: 8)
Harpsichord – Viola Łabanow (tracks: 8)
Kwartet Dafô (tracks: 8)
Conductor – Przemysław Fiugajski (tracks: 8)
Cello – Andrzej Bauer (tracks: 9)

A “baroque nostalgia” unfolds in the piece 3 for 13. It is a three-part structure for 13 performers based on elements typical of baroque music as: ornamentation (part II), tonal cadences (part I), melodic sequences (II, III) or polyphony (II). So called pre-composition – in this case it is a hypothetical fugue – has been transformed into pointillistic (part I) or homophonic texture. Although the tonal harmony of the part I is defracted and baroque motorism swells into repetitive technique, the basic model of baroque style has been only smashed, not destroyed. Mykietyn does not devastate musical styles and idioms of the past music; he just places them in an alternative system.

Also his next important piece, Shakespeare’s Sonnets from 2000, is very close to this concept. Mykietyn in general is very appreciated as an author of theatrical music. After several years of theatrical experiences, his extended knowledge of narration techniques, the role of gesture and sense of timing in dramatic art have been put into good use in his autonomous music.

The piece Ładnienie of 2004 sets the poem by Marcin Świetlicki that is opposed to Shakespeare’s love sonnets. It represents a poetry of extremely private expression, of the experience of the contemporary world’s absurdity and destruction. Formally it is very chary, coarse, rough, stripped of stylistic and poetic grandeur. Mykietyn has created here an unusual atmosphere of claustrophobia, with diluted narration of time, quasi nonsubstantial sound and very slow tempo. The text of the poem is articulated in a very special way, extravagantly, remaining for a long time on singular words, syllables, or even phonemes. Instrumental intermezzi between successive stanzas are also based on the special current of time, with microtonal sound quality and dissipated energy of syntax. Although the composer explained in an interview of 2007 that “the sound experiments are not a dominant factor to me, nor at the moment, neither in the past”, Ładnienie undoubtedly belongs to his most aesthetically radical works. ---pwm.com.pl

Na pierwszym, monograficznym krążku Pawła Mykietyna znalazły się nagrania jego ważniejszych kompozycji, obejmujących latami powstania okres prawie całej twórczości artysty - od 1995 do 2006 roku. Uszeregowane chronologicznie od najwcześniej powstałego 3 for 13 do najnowszej Sonaty na wiolonczelę, wyznaczają ważne etapy w ewolucji indywidualnego stylu kompozytora, a także doskonale obrazują wyróżniające cechy jego muzyki.

Otwierające płytę, wspomniane 3 for 13 dla 13 wykonawców uznawane jest za pierwszą, mistrzowską kompozycję Mykietyna. Utwór zajął pierwszą lokatę w kategorii twórczości młodych kompozytorów na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1995 roku. Utrzymany został w stylistyce postmodernistycznej - podstawowy materiał tematyczny wywiedziony z czterogłosowej fugi w bachowskim stylu podany jest nam w szczególny sposób: od pojedynczych, "punktualistycznych" dźwięków poprzez struktury jazzujące aż do igrającego z barokowymi konwencjami finału. W podobnym stylu napisane zostały Sonety Szekspira na sopran męski i fortepian z 2000 roku. Jedną z najbardziej wyróżniających cech kompozycji są wyraźne nawiązania do dawnych technik i form (charakterystyczny efekt echa, czy kanon kołowy), a także aluzje do barokowej teorii afektów i symboli z dziedziny retoryki muzycznej. Kompozytor dopełnił wymowne, miłosne teksty sonetów, adresowane do tajemniczej Czarnej Damy oraz Willa, sugestywnymi figurami dźwiękowymi, podkreślającymi znaczenie poszczególnych słów lub też uwypuklających ich podtekst erotyczny, także w sposób humorystyczny.

Inną stylistykę i zarazem etap twórczości Mykietyna reprezentuje utwór Ładnienie na baryton, klawesyn w stroju mikrotonowym i kwartet smyczkowy do tekstu Marcina Świetlickiego, napisany w 2004 roku na zamówienie festiwalu "Warszawska Jesień". Kompozytor zastosował tu skalę ćwierćtonową, co - w połączeniu ze śpiewno-mówioną partią barytonu, z jej licznymi pojedynczo atakowanymi zgłoskami oraz instrumentami w stroju mikrotonowym - tworzy niezwykle oryginalną jakość brzmieniową. Podobnie pochodząca z 2006 roku, zamykająca płytę Sonata na wiolonczelę jest efektem eksperymentów Mykietyna z mikrotonowością. Utwór zachwyca delikatną, przejrzystą, misternie tkaną fakturą, budowaną powoli kolejnymi, wyizolowanymi dźwiękami wiolonczeli. ---Anna Iwanicka-Nijakowska, culture.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett

back

1-1 	Untitled 	16:23
1-2 	Untitled 	17:25
1-3 	Untitled 	20:19
2-1 	Untitled 	27:31
2-2 	Untitled 	10:32

Urszula Kryger - mezzo-soprano
Katarzyna Moś - voce bianca
Maciej Stuhr – recitatore

Soloist of the Warsaw Boys CHopir by the Fryderyk Chopin University of Music
Cantores Minores Wratislavienses
AUKSO Chamber Orchestra of the City of Tychy
Marek Moś – conductor

Paweł Mykietyn is one of the most interesting and most commented on Polish composers in recent years. This piece was commissioned by the International Wratislavia Cantans Festival and premiered in 2008. ---nowyteatr.org

The number one release in Poland 2011 was undoubtedly the edition of "St. Mark Passion" by Paweł Mykietyn. The renowned composer reached to the great tradition but, unlike Bach or Penderecki, has written a chamber style "Passion". Mykietyn built a construction of simple, raw elements such as single repeating sounds of saxophones, tuba, percussion and string instruments or separate voices of a small choir. He has given the events an opposite course: from a piercing scream of the dying Jesus to his silent night capture. The lector is Pontius Pilate (Maciej Stuhr), and the role of Christ was presented to the female mezzo soprano (sensational Urszula Kryger). Mykietyn’s "Passion" was published by the National Audiovisual Institute which also promotes a collection of three DVD or Blue-Ray discs entitled "Made in Poland". --- culture.pl

Pasja według św. Marka Pawła Mykietyna, dedykowana Andrzejowi Kosendiakowi, powstała w latach 2007-2008 na zamówienie miasta Wrocław. Pierwsze jej wykonanie miało miejsce 8 września 2008 roku w Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu podczas 43. Festiwalu Wratislavia Cantans.

Obsada dzieła jest kameralna: oprócz recytatora - Piłata, mezzosopranu - Jezusa i głosu białego - komentatora, uczestniczącego w opisywanych wydarzeniach, obejmuje trzy głosy chłopięce symbolizujące tłum, chór kameralny potraktowany na wzór antycznych tragedii (informujący oraz przedstawiający rodowód Jezusa Chrystusa) oraz zespół instrumentalny, złożony z saksofonów, tuby, dwóch gitar elektrycznych, perkusji i smyczków o określonym, innym stroju niż pozostałe instrumenty.

Pasja napisana została do tekstu Ewangelii według św. Marka oraz fragmentów z Księgi Izajasza w przekładzie na język hebrajski Franza Delitzscha z 1877 roku. Zastosowanie oryginalnego tekstu ma decydujące znaczenie dla kompozycji - podkreśla historyczny i kulturowy kontekst przedstawianych zdarzeń, a także przybliża je słuchaczom, jakby byli ich bezpośrednimi obserwatorami. Jedynie partia Piłata (recytatora) wykonywana jest w języku lokalnym, co ma również symboliczne znaczenie - niepokojące, bo tylko te słowa publiczność jest w stanie dokładnie zrozumieć. --- culture.pl

download (mp3 @192 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru uptobox ge.tt

back

Paweł Mykietyn
1. Sonatina für Alina[6:23]

Edward Sielicki
2. Differentia specifica. Una fantasia quasi tango	[15:27]

Jerzy Derfel
Sonata e-moll na saksofon altowy i smyczki
3. Allegro ma non tanto	[7:11]
4. Largo	[5:11]
5. Rondo. Allegro giocoso	[4:09]

Paweł Mykietyn
6. Anioły w Ameryce (arragement for soprano saxophone and strings: Jerzy Cembrzyński) [7:26]

Jacek Grudzień
7. Concerto per Sassofono Soprane e Archi	[12:45]

Alina Mleczko (saxophones)
Baltic Neopolis Orchestra/Tomasz Tomaszewski

On offer here are five works for saxophone and chamber ensemble, by four contemporary Polish composers. They, and soloist Alina Mleczko, are new to me and likely to other readers, though the notes indicate that Mleckzo has already recorded at least four other albums.

The liner-notes start right out addressing the inevitable question - in imperfect but entirely comprehensible English translation: "Whenever a saxophone is mentioned, we immediately associate it with jazz, popular music, and merely few pieces out of the symphonic canon." Indeed, and one of the merits of this collection of compositions is that not all of them recall the popular genres but deploy the saxophone to other - dare I say "purer"? - musical ends.

Paweł Mykietyn is a clarinetist as well as composer, and has written three symphonies as well as collaborated on film scores. He is represented by two works. The eponymous "Sonatina für Alina" reminds us of the saxophone's relation to its fellow woodwinds, with effects that are both dramatic and edgily modern. "Anioły w Ameryce" or "Angels of America" is a slow, pensive piece. Its intensity, with the saxophone serving as a vocalise, makes this my favourite work in this collection.

Edward Sielicki, active in many areas of composition, provides the work with the most popular references: "Differentia specifica. Una fantasia quasi tango." This is, in effect, a deconstruction of a tango, laying bare its component parts for examination although the mood is light-hearted, at times even giddy, for an autopsy.

Composer and pianist Jerzy Derfel provides the most structurally classical piece in "Sonata in E minor for alto saxophone and strings". Derfel effects a combination of late classical and early romantic sonata-form logic with quintessential saxophone sound and style.

Jacek Grudzień is active predominantly in theatre and film composition. His "Concerto for Soprano Saxophone and Winds" reflects this in its colourful atmosphere and high momentum.

The liner-notes provide a touch of authenticity, being in Polish and English. The last few pages of the booklet consist of advertisements for Polish tourist spots, from underwriters of the recording,

Saxophonist Alina Mleczko shares with the composers of these works the goal of extending the possibilities of the sound of the saxophone, particularly those that go beyond sounds that recall the instrument's predominance in jazz. They are successful in this endeavour. That said, this disc's target audience is the small group of intrepid explorers of the byways of contemporary Polish music. For that group of explorers, Alina Mleczko and DUX have done valuable work. ---Brian Burtt, musicweb-international.com

Alina Mleczko i Baltic Neapolis Orchestra, prowadzona przez Tomasza Tomaszewskiego, koncertmistrza berlińskiej Deutsche Oper, przedstawiają wybór kompozycji na saksofon z orkiestrą.

Solistka przenosi nas do świata muzyki pełnej zmysłów. Roztacza tajemnicze krajobrazy w nastrojowym Differentia specifica. Una fantasia quasi tango Edwarda Sielickiego, bądź rozsypuje przed nami rozedrgane nuty-perełki w Sonatina für Alina Pawła Mykietyna.

Artystka rozkłada przed słuchczem całą paletę emocji w Sonacie e-moll na saksofon altowy i smyczki Jerzego Derfla, by następnie spłynąć soczystą frazą Aniołów w Ameryce Mykietyna. Na koniec zaskakuje nas koncertem saksofonowym Jacka Grudnia, w którym miesza jak w tyglu barwy neoklasyczne, barokowe ostinata i sonoryzm. ---dux.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett

back